Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ενεστωτας διαρκης. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ενεστωτας διαρκης. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Σάββατο 15 Ιουλίου 2023

Οι στιγμές..

 ..είναι στιγμές


και η ελευθερία

στο λιθοστράτι της απόφασης

Έρωτας


Δευτέρα 14 Ιανουαρίου 2013

Λοιπόν..;




 Και Μαζί και Μόνος 
ίδιος είναι ο πόνος ;



ή εντελώς Μοναχικός 
κατ επιλογήν 
κι ας οπλοφορεί 
η αλήθεια άνευ αδείας; 







Kάθε Άνθρωπος και μια Ιστορία 
κάθε Ιστορία και μια Αλήθεια. 
Και Άξιον Εστι το Τίμημα 
και στις 2 των περιπτώσεων.



PS: Μπορεί η αξιοπρέπεια,
το βαθύ θέλω, η αλήθεια,
του καθένα μας να κοιμάται
δίπλα σε μια γυρισμένη πλάτη;

Eμένα οι κάθε είδους απώλειες
με δίδαξαν πως
κανείς άνθρωπος ως τώρα
δεν με αγάπησε αληθινά
έτσι όπως ακριβώς είμαι.
Κι ίσως γι αυτό
με αγκαλιάζει με τον τρόπο
της τρυφερά η ίδια η ζωή
αγαπώντας
το βαθειά ανυπότακτο μου. 




Κυριακή 9 Σεπτεμβρίου 2012

Η Χαρμοσύνη του απλού....



Η έντιμη Ανθρωπιά..
καταργεί τις αποστάσεις.
Απλά Ταπεινά και ουσιαστικά 
επι της πραγματικότητας..

Xωρίς γιατί..επειδή..και διότι.-




συνείδηση είναι το βάθος του ανθρώπου.




 Η αγάπη είναι το πλάτος του." Βρεττάκος.


PS. H Aγαπη δεν ειναι έρμαιο του Χρόνου..
όταν δεν εξαπατάς τον εαυτό σου.
Εκει η πράξη στεκεται όρθια,ελεύθερη, απέριττη 
εκεί η μοιρασμένη στιγμη 
μας δωρίζει την χαρμοσύνη του απλού. 


Καλή επιστροφή στις εκβολές  του Ευρώτα
αγαπημένη μου Καίτη.! :))
 





Τρίτη 8 Φεβρουαρίου 2011

Ένα Καθ' Οδόν Αχαρτογράφητο....


Όταν έχεις προχωρήσει
τόσο μακριά
που νομίζεις οτι δεν μπορείς πια
να κάνεις ούτε βήμα,
τότε έχεις διανύσει
μόνο τη μισή απόσταση
από αυτή που είσαι ικανός να κάνεις.

Η πραγματικότητα κάποιων ανθρώπων είναι
η μεγαλύτερη αυταπάτη.Γιατί νομίζουν ότι
ζούν.Ζωή για μένα όμως σημαίνει να βλέπεις
καθαρό το πρόσωπο σου μέσα στα μάτια
αυτών που σε αγαπούν γι'αυτό ακριβώς
που είσαι.

Τότε ούτε προπορεύονται 
μα ούτε και ακολουθούν.
Είναι δίπλα σου ακριβώς.
Χωρίς υπεκφυγές,υπερβολές, 
αναστολές και υποκρισίες 
έτσι περπατώ εδώ και χρόνια.


Εδω και ένα χρόνο επιτέλους 
απομυθοποίησα σιωπές ανθρώπους
και γεγονότα και πήρα τη ζωή μου
απο το χέρι.Ένα πολύ δυνατό της
χαστούκι πάνω στης αποκαρδίωσης
την ώρα ήταν αρκετό για να συνέλθω.
Μαζί προχωρούμε πια κερδίζοντας 
και χάνοντας τι σημασία έχει; 
Αρκεί που οι επιθυμίες μου δεν χωρούν
σε λίστα..όπως τις νοιώθω έτσι και τις
ζώ.Η ψυχοσωματική υγεία δεν είναι
κάτι δεδομένο.Μάχεσαι καθημερινά
για να παραμείνεις ο καλός εαυτός σου.
Ουτοπία και αυταπάτη είναι όλο αυτό
που καθημερινά μου σερβίρουν απο παντού.

Ευχαριστώ δεν θα πάρω.!!!

Μ'αρέσει το άρωμα του φρέσκου 
η αλχημεία της κουζίνας του σπιτιού μου 
οι ελάχιστοι εναπομείναντες αλλά αυθεντικοί φίλοι μου ,
τα σπουργίτια , τα λαμπερά αθώα παιδικά μάτια,
και οι γελαστές σοφές και φευγάτες στιγμές
που μοιράζομαι με ανθρώπους που ζούν 
την αλήθεια τους με αξιοπρέπεια αντοχές και
ψυχή περίσσια.





Επίσης αυτό εδώ το ιστολόγιο που για μένα
είναι κατάθεση μα και ξεκούραση ψυχής 
στο απόλυτο της μοναχικής χαρμοσύνης.


Αυτοσαρκάζομαι ακόμα σταθερά και ευγνωμονώ
τη Ζωή που είναι δίπλα μου σε ένα καθ'οδόν
αχαρτογράφητο.Η μεγαλύτερη και η ωραιότερη
επιθυμία μου είναι η ρευστή πραγματικότητα
που με δικαιώνει.



Και η ψυχή και η καρδιά μου γελά πια
γιατι ξέρω...







Δευτέρα 27 Δεκεμβρίου 2010

Στην Ενδοχώρα της Σιωπής...






Κατάδυση στα βάθη της ψυχής



Μέσα στη δίνη της άχρωμης καθημερινότητας
στη στυγνή και άνοστη πραγματικότητα
αναζητούμε της ζωής το χαμένο νόημα
και κανείς μας δεν καταλαβαίνει το λάθος.
Μπλεγμένοι στους αραχνοϊστούς των ψευδαισθήσεων
δε βλέπουμε την έξοδο για το πέταγμα στα ουσιώδη.
Θαμπώθηκαν τα μάτια μας απ΄τη μαγεία της γνώσης
και από την επανάσταση της τεχνολογίας.
Τώρα πια στις σεληνόφωτες νύχτες είμαστε άδειοι
στις ρόδινες χαραυγές και στα δειλινά μοναχικοί.
Μέσα στην ανακατωσούρα του μυαλού και της ψυχής
στη δυσαρμονία σκέψεων και αλόγιστων πράξεων
δεν βυθιζόμαστε στα χρώματα του ηλιοβασιλέματος
και πνίγουμε τα αποστεωμένα μας συναισθήματα
στην ισοπέδωση των μικρών και των μεγάλων αξιών.
Πως μπλεχτήκαμε σ΄αυτή την κενόδοξη τρικυμία ;
Πως ξεστρατίσαμε απ΄το δρόμο της ανθρωπιάς ;
Δεν είναι η ουσία της ζωής στη νεκρωμένη φαντασία
στα παγερά, αδιάφορα προς τον διπλανό βλέμματα
στις δηλητηριασμένες απ΄την καχυποψία σχέσεις
και στα προσωπεία που παγιδεύουν την αλήθεια.
Αντί, λοιπόν, να χανόμαστε ερευνώντας με το νου
ας καταδυθούμε πρώτα μέσα μας στα βάθη της ψυχής
για να ανακαλύψουμε τον εαυτό μας, να επανέλθουμε.
Να ζήσουμε την ομορφιά της κάθε στιγμής
Τα απλά και τα καθημερινά κρύβουν
τα μεγάλα, τα σημαντικά και τα αληθινά…….