Μια Ουτοπία....

Άλλο αντικατοπτρισμός και άλλο Όαση...

Ποιος νιώθει τη Διαφορά πιά...;

Μα οι Ερημίτες τα Πουλια..και οι

συνειδητα πρόσφυγες Εντός...

Είμαι Λοξή με την εννοια της ιδιοτροπίας

και ποιος δεν τό'χει καταλάβει πια...

Μα η αλήθεια μου δεν είναι ουτοπία.

Σε μια εποχή και σ'έναν κόσμο που όλο και σκοτεινιάζει

τι ειναι ουτοπία και τι σκληρή πραγματικότητα;

Ο Έρωτας είναι γέλιο..και η αγάπη Φως...και η φιλία

Δύναμη..και οι στιγμές δωρο ζωης πανάκριβο 

όπως κι αν έρχονται αυτές..

Όσο αγαπώ τα παραμύθια τόσο απεχθάνομαι

τα παραμυθιάσματα των καιρών...κι όσο ξεδιψώ

με τις λέξεις τόσο με πικραίνει που ελάχιστοι

πια έχουν τα κότσια να τις στηρίξουν έμπρακτα..

απο που κι ως που Περιθώριο και ουτοπία 

η αγαπη η αληθεια κι η αξιοπρέπεια μιας ψυχής..;

Ας μην κρυβόμαστε πίσω απο τα όποια άλλοθι μας..

αυτα κι αν είναι ουτοπία...στη ζωη ως γνωστον

τίποτα δεν μας χαρίζεται..κάποια κατακτώνται

και κάποια άλλα απλά δωρίζονται..

Μην τρελλαθούμε τώρα...βαρέθηκα να εξηγώ..

κουράστηκα ν'απολογούμαι...για όσα δεν ευθύνομαι.

Έχω αξιώσεις απο τον εαυτό μου και μόνο..

μέσα σε ένα χρόνο μηδένισα κάθε προσδοκία

έκαψα ότι με πονούσε και ξεκίνησα απ την αρχή.

Μην ενοχλείστε Κύριοι..είναι επιλογή 

μα κι ευχαρίστηση μου

να παίζω με τα μαύρα στη σκακιέρα της Ζωής.

Ετσι κι αλλοιως

Σαχ- Ματ..θα κάνει η αλήθεια..αυτη που δεν

απαξιώνει τα απλά...αλλά αξιώνει τα πολύτιμα..

Αδιόρθωτη..Ναι..έτσι γουστάρω  να ξυπνώ κάθε πρωί

με συνείδηση καθαρή και με την αύρα του ονείρου.