Όταν σώνεται το μελάνι..

 .. ξέρεις γιατί 

Ο άνθρωπος είναι το πιο τραγικό πλάσμα μέσα στο σύμπαν.

Ξέρεις και την αξία 

του να βρίσκεται πάνοπλος στην ακμή της Εξόδου 

και ανυπόδητος στην κόψη του σπαθιού. 

Ξέρεις και το Τίμημα 

του να ανθίζεις στη ρωγμή των βράχων

 και να αστράφτεις στο χάσμα της νυχτολαμπής. 

Οι στιγμές..

 ..είναι στιγμές

και η ελευθερία

στο λιθοστράτι της απόφασης

Έρωτας

Είναι Μαγκιά..

..να βλέπεις Ορίζοντες εκεί που οι άλλοι κοιτάζουν τα όρια.

Είναι πόνος βαθύς να αγαπάς  παράφορα την αλήθεια που δεν καλουπώνεται γιατί είναι ανώφελο να φυλακίζεσαι στα φτηνά.

Ονειρευτές Ταξιδευτές και Ξέμπαρκοι.

Ασυμβίβαστοι και Ατίθασοι.

Ντόπιοι και Ξενομπάτες.

ΜΑΓΚΙΑ ΜΑΣ.-

Κόντρα στο «Πρέπει».

Αχ ρε Καραγάτση..Ναι είναι το πρέπει

 ο πιο άδειος λόγος μέσ’ στην απέραντη κενολογία

 της ανθρώπινης γλώσσας.

Η Πόρτα του Χρόνου και της Ιστορίας..

 Η «Πόρτα του Χρόνου» είναι η πόρτα της γνώσης 

και η «Πόρτα της Ιστορίας» είναι η πόρτα της Φυλής.

 Είναι μέσα μας. Την κουβαλάμε όλοι στην ψυχή μας. 

Μα, μόνο λίγοι τη βρίσκουν και την ανοίγουν. 

Γιατί είναι λίγοι και εκλεκτοί εκείνοι που την αναζητούν.

Θεοδώρα  Λουφα -Τζοάννου