Οι τρείς Ανθοί..

Το πανηγύρι άρχισε

και δεν μας περιμένει..

χωρά και του τελευταίου

τη σιγή και του πρώτου την κραυγή..

Το τραγούδι

και το κείμενο που ακολουθεί

κλεμμένο και πάλι

απο το βαθύτερο της ψυχής

ξέφωτο για όλους τους

ανυπότακτα αντέχοντες.

Καλύτερα,χίλιες φορές καλύτερα 

μια οδυνηρή αλήθεια  παρά ένα ψέμα ευχάριστο.

Καλύτερα να με μισούν  γι'αυτό που είμαι 

παρά να με αγαπούν για κάτι  που δεν είμαι.

Η Αληθινή ζωή δεν περιγράφεται, 

δεν συλλαμβάνεται,γιατι δε χωρά σε φωτογραφίες 

και λέξεις.Το βαθύτερο βίωμα είναι πάντα αόρατο. 

Είναι σιωπηλό.Κι η αλήθεια ούτε φανερώνεται 

ούτε κρύβεται αντίθετα στέλνει σημάδια 

στα μάτια της ψυχής. 

Κι η Ζωή εκρήγνυται στο απροσδόκητο,

ανατέλλει στο εκπληκτικό  αλητεύει στην αθωότητα,

υπολογίζει το υπερβατικό. 

Ομως πρέπει να εχεις φτάσει στην απόγνωση 

για να γυρέψεις τη γνώση. 

Άλλο το να περνάς καλά και άλλο το να είσαι καλά. 

Ο άνθρωπος δεν έρχεται στον κόσμο για να περνά καλά 

αλλά για να ζει με νόημα.Το να χτίσεις εαυτό 

είναι έργο δύσκολο.Αλλά και συναρπαστικό. 

Αλλά και μονόδρομος.Δεν υπάρχεις αλλοιώς. 

Γιατί η περηφάνεια,η καλοσύνη, 

η πίστη στο απίστευτο δυνατό,

το όνειρο και το θαύμα 

είναι έξοδοι φυτεμένοι 

σε αδούλωτες περιοχές της ύπαρξης 

που τίποτα τελικά δεν τις φτάνει. 

Εκείνο που διακρίνει τον άνθρωπο 

απο τα ζώα δεν είναι όσα έχουμε 

συνηθίσει να πιστεύουμε. 

Εκείνο που διακρίνει τον άνθρωπο 

είναι η ελευθερία του. 

Η Δυνατότητα να μη δεσμεύεται 

ούτε απο τη φύση του, 

ούτε απο το τραυματικό του παρελθόν, 

ούτε απο τις υποκρισίες της κοινωνίας του. 

Να μπορεί να ταπεινώνεται κόντρα σε όλα 

τα καθωςπρέπει του κόσμου 

χωρίς να εξευτελίζεται ποτέ. 

Να μπορεί να γίνεται γελωτοποιός 

χωρίς να γίνεται γελοίος. 

Λυπημένος χωρίς να γίνεται αξιολύπητος. 

Να μπορεί απο θέληση και μόνο, 

να καταστρέφεται ή να κάνει τη θαυμαστή υπέρβαση. 

Κόντρα σε όλους και σε όλα. 

Όπως έχει ειπωθεί: M'αρέσει εκείνος 

που η ψυχή του 

είναι πιο βαθιά απ'την πληγή του.