Κυριακή 28 Οκτωβρίου 2012

Κάθε στιγμή να ζείς του Κόσμου...




Αγαπημένε μου  Αυτοσαρκασμέ ...

απόψε δεν ησυχάζεις καθόλου...με ρωτάς

"Μετά τον αιώνα του σώματος 






ποιός ύπνος αναλαμβάνει τα όνειρα;"






Αδιαφορώ..πειράζει..;

Γουστάρω να ονειρεύομαι
με τα μάτια  της ψυχής ανοιχτά..
ρισκάροντας στη στιγμή...
διότι δικέ μου

για να δείς το θαύμα του μεγαλείου 
της απλής στιγμής γύρω σου 
πρέπει να το έχεις αφήσει 
να γεννηθεί μέσα σου πρώτα.




PS: Πάντα θα επαναστατώ
η χλιαρότητα δεν πλάστηκε
για μας..μεγάλη απέθαντη
και λυτρωτική η  εσωτερική σιωπή
που μας ενώνει δια της πηγαίας
αλήθειας της.






6 σχόλια:

ΜΑΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑΡΗ είπε...

Πολύ καλή η ανάρτησή σου Αερικό αυτού του κόσμου. Και το βίντεο, μόνο τα αποσιωπητικά μου μπορούν να το αγγίξουν.

Να είσαι καλά.

kaiti1964 είπε...

Ετσι είναι Μαρία μου... κρύο η ζεστό... η χλιαρότητα δεν ανηκει στο κόσμο του πνεύματος!

Μια γλυκιά καλημέρα!! Φιλιά :))))

AERIKO είπε...

Mαράκι μου..στην ευθεία όρισα ζωη τις στιγμές που μάχομαι.

Μάχομαι να γίνω πιο απλή..να χωρέσω το θαύμα του κόσμου.

Χαμογελαστή Καλησπέρα απο τον συννεφιασμένο αλλα αδάκρυτο Νότο.Σε Φιλώ.:))

AERIKO είπε...

Στον Υπερθετικό Καίτη μου πια..Καυτό ή Παγωμένο..η χλιαρότητα δεν αφορά κανεναν Άνθρωπο επι γης.

Χαμογελο και Φιλί σου στέλνω.:))

Κώστας Κουκουζέλης είπε...

Δεν πειράζει.-

(μετά τον αιώνα του σώματος
οι μόνοι που αναλαμβάνουν τα δέοντα
είναι οι τεθλιμμένοι συγγενείς)

η ψυχή (ό,τι ο καθένας λέει έτσι)
έχει πάντα ανοιχτά τα μάτια...
συμβαίνει όμως καμιά φορά
(συχνά, εδώ που τα λέμε)
ο "ταχυδρόμος" από την αίσθηση
ως την συναίσθηση να είναι τεμπέλης,
ή να απεργεί ή δεν ξέρω τι...

Πρέπει να τον προσέχουμε τον
"ταχυδρόμο". Πρέπει πάση θυσία
να μην αποκοπεί η επικοινωνία
του εκτός με το έσω...
(αλλιώς η κατάσταση χλιαραίνει
κι οι μόνοι που τους αφορά είναι
οι Βρετανοί που πίνουν τη μπύρα
χλιαρή...)

καλησπέρα Καλή μου Μαρία !

AERIKO είπε...

Τα Ζόρια της Ψυχής Κώστα μου είναι εδώ σε αυτη την πίστα...που λενε ζωη..που την εγκλωβίζει των ηδονών η οδύνη.Εκεί είναι όλα διαφορετικά...οσοι γυρισαν μεσοστρατίς..εχουν μια μικρή πρόγευση ....εκει δεν υπάρχει νούς..ούτε αφεντικό ..ούτε υπηρέτες..παρα μόνον συναισθηματική νοημοσύνη στο έπακρο.

Ο μόνος δρόμος εξ ανθρωπισμού μας ειναι μέσα απο τον αλλον μέσα απο τον κόσμο και μέσα στον κόσμο στην καθημερινή μας στιγμή.

Μεσα απο το μοίρασμα..μέσα απο τη διαφωνία μέσα απο την απώλεια μέσα απο το ξεχνώ οτι και όποιον με πόνεσε συγχωρώντας τον και είπαμε..γραμμή χαρακιά και πορεία.Λανθάνω σημαίνει μαθητεύω..αξιωνω σημαίνει ζω..μάχομαι δεν το βάζω κάτω και αγαπώ δηλ.περιέχω.

Ο περαματάρης δεν παζαρεύεται..είναι αδιαπραγμάτευτος όπως οφείλουμε να είμαστε κι εμείς με την ουσία του ειναι μας.

Μετα τον αιώνα του σώματος αγαπημένε μου φίλε είναι η αληθινή ελευθερία.

Το πιο αέρινο μου χαμόγελο μαζι με την πιο τρυφερή μου ευχή για ένα όμορφο βράδυ.Σε Φιλώ.:))