Πέμπτη 13 Οκτωβρίου 2011

Έτσι απλά..


Και πως αλλοιώς...






στην  αυταπάτη







" Αλήθεια..που τελειώνει το σώμα,
στο δέρμα ή στο μεδούλι; "






Θέλει  αγώνα  και μάχη εσωτερική 
για να χεις δύναμη και αντοχές 
να διασχίζεις  έρημους  απανθρωπιάς  και να ποτίζεις
την ελπίδα...

Kαι αν δεν φλερτάρεις αναιδώς
και αν δεν ερωτοτροπήσεις 
αυτοσαρκαστικότατα με
 το μέσα σου Απύθμενο

πως θα ντύσεις το έξωθεν απραγματοποίητο;

Bυθομετρώντας μέσα μου πικρές αλήθειες
αρνούμαι και αυτο το Χειμώνα

να βάλω Κουρτινα στο τσαρδάκι μου.





Έτσι απλά....
απλούστατα....




Ανοίγουν κάποιες καρδιές
και γίνονται  οι κήποι
περιβόλια.!!!






18 σχόλια:

D.Angel είπε...

Πολύ όμορφο Αερικό μου
Ετσι είναι!!!!

Φιλιά πολλά

AERIKO είπε...

Ετσι...ναι..:) Μια Γαλάζια αύρα Αγγέλα μου τύλιξε την ψυχή μου και αλλαξαν όλα ανεπιστρεπτί μέσα κι εξω μου. Ετοιμάζω Ταξίδι μεγάλο τα υπόλοιπα δεν θα στα πώ απο εδώ.

Πολλά Φιλιά σου αφήνω και είμαι ευγνώμων στη ζωή που έφερε κοντά μου Ανθρώπους σαν εσενα.! :))

Ανώνυμος είπε...

Μαρακι μου γλυκο μου μαρακι μου...

πρωτα χαιρομαι που γνωρισα ..τον αγη μπρατσο..

θελει αγωνα... μα εγω χρειαζομαι και ολιγη τροφοδοσια ερωτα για να πορευομαι...

ετσι γινομαι δυνατη...και ελπιζω...

περνω ψαλιδι και κοβω οτι υπαρχει εμποδιο αναμεσα σε μενα και στο φως..

σ αγαπω μαρακι μου ..

καλο ταξίδι... καλα να περασεις... καλη μας συνεχεια με φιλια ολογλυκα..

Ανώνυμος είπε...

ειχα καιρο να ερθω εδω ....!


Ομορφα ! ομορφες αλλαγες Μαρακι!:)))

~reflection~ είπε...

Για μένα κρίθηκε αναπόφευκτο το να Μοιραστείς το σχόλιό μου με τον υπέροχο Νημερτή!...

Επέτρεψέ μου!!!


Αγάπησα,
Ερωτεύτηκα παράφορα
τις Αδυναμίες των Τυφλών Ανθρώπων..
τους χάρισα χειραψίες με εγκαύματα για να πονέσω την πληγή τους..

Αιφνιδιάστηκα όταν είδα το ακρωτηριασμένο χέρι να Πονά από Ένστικτο του Νου
που από Μνήμης είχε συνηθίσει το χέρι στη...θέση του!!!!

Δεν παλεύεται η Ζωή με αυτοκτονίες...

Όλοι σε κάποια γωνιά Ονειρου
κλαίνε τα βράδια..
γραφουν Προσωπικά Ποιήματα που τα σκίζουν το Πρωί...
καταπίνουν κραυγές για να μοιάζει ήσυχη και γαλήνια η ανυποψίαστη Νύχτα..

μα..
Εκείνη -η παράνομα φωτισμένη Νύχτα-
πρώτη εισβάλλει στην Βραδινή τους Προσευχή
και Λυτρωτικά μέσα στους Υγρούς Καθρεφτες των Ματιων
τους απεικονίζει ΑΡΤΙΟΥΣ σαν να μην είχε περάσει από διπλα τους καμία Αυτοκτονία...
σαν να μη χρειάστηκε ποτέ να ΚΟΨΟΥΝ το δάχτυλο που ρομαντικό Επεμενε να δείχνει το Φεγγάρι.......


Φιλί ... ετσι απλα.... δεν ξερει Αλλιως να χαρίζεται....

AERIKO είπε...

Ο Αγης είναι καλός αλλα δεν είναι για σένα ματάκια μου. Εσυ να παραμείνεις ο εαυτός σου και εκτός τον έρωτα εύχομαι ολόψυχα να φτερουγίσει η ψυχή σου πολύ σύντομα την αγκαλιά μιας αληθινής αγάπης.Γιατι το αξίζεις στο ακέραιο.

Εις το επανειδείν ψυχουλίνι μου.

Εκανες και κάνεις τη διαφορά μέσα εδώ για όσους μπορούν να δουν και ΝΑΙ Σ'ΑΓΑΠΑΩ.!! Xαμόγελο και τρυφερό Φιλί σου αφήνω. :)

AERIKO είπε...

Kαλησπέρα Δημήτρη :)Θα τα ξαναπούμε συντόμως ελπίζω καλέ μου Φίλε...συνέχισε να δημιουργείς με Φλόγα και να καίς αναιδώς ότι σε στενοχωρεί.!!

AERIKO είπε...

Σα να μη χρειάστηκε ποτέ να ΚΟΨΟΥΝ το δάχτυλο που ρομαντικό Επεμενε να δείχνει το Φεγγάρι.......


Και όταν ακόμα γίνεται ημισέλληνος..ακόμα και τότε θα δωρίζουμε Μαχαίρι στην αλήθεια μας να κόβει φέτα το όνειρο και δείπνο να την κάνει.

Για μένα Κακια ζωγραφίζεις πιστά τα συνθηματα της πιο ανθρωπινης αληθειας στον τοίχο μιας τρελλης πραγματικότητας και χωρίς να βουτας το πινέλο στης ψυχής τα χρώματα θροίσματα δεν βγαίνουν.Ο άνεμος έχει τη δύναμη και να φουντώσει μα και να σβήνει τη φωτιά οταν κοπαζει η ορμή του.Η Φωτιά μάτια μου τι να του κάνει του Ανέμου;

Oυράνιο τόξο και βροχή το πιο ταιριαστό ζευγάρι.

Όμορφο απογευματάκι εύχομαι απο καρδιάς. Χαμόγελο και πολλααα φιλιά σου αφήνω. :))

Εχω άπειρα ελαττωματα αλλα τσιγγούνα δεν είμαι...:)

AERIKO είπε...

Tα σχόλια σβήστηκαν...!! Ας υπάρχει Κρίση..οι επικρίσεις δεν ταιριαζουν σε Ανθρώπους...και το εχω στόχο καποια στιγμή να γίνω ΑΝΘΡΩΠΟΣ.!!

Κάθε διαπληκτισμός ειναι μια Ματαιότητα.Εχουμε σοβαροτερα προβλήματα στην καθημερινότητα..να αντιμετωπίσουμε και στην τελική και μεσα και εξω απο το νετ οτι πραττουμε αυτο είμαστε.Ότι πραττουμε και οχι ότι λέμε.!!

Tasos είπε...

Νai :-)

Ανώνυμος είπε...

Μαρακι μου σου στελνω καλησπερα απο Ολλανδικους Αερηδες!!
Ναι ειμαστε οτι Πραττουμε οχι οτι Λεμε αλλα και μερικες Φορες Ειμαστε Οσα Μπορουμε οπως λεει και ενας Αγαπημενος Ανθρωπος//
καποιοι μπορουνε "λιγουλακι" Μαρακι καποιοι λιγο πιο πολυ/δεν ειδα τα σχολια που εσβησες μαλλον κατι σε εκνευρισε κατι ηταν "λιγακι"/αστο να παει αστο..ΤΡΑΓΟΥΔΑ!!!//

Ανώνυμος είπε...

ακου...
http://www.youtube.com/watch?v=K_AYg2-Db1c&feature=player_embedded

AERIKO είπε...

Oύφ...Όλα καλά Τάσο μου...Φιλιά στην Αθηνά και στα μικρά σου.

AERIKO είπε...

Άστο να πάει άστο...άστο πονάει άστο... Καμιά οργή..αρχικά λίγος εκνευρισμός και μετά μια τεράστια θλίψη...Αερικο νικ έχω μιλώ Ελληνικότατα ενίοτε οταν νευριασω και χύμα...νεράιδες φαντασιώνονται κάποιοι.ότι του φανεί του λολοστεφανή...

Τεσπα...επιμενω..καθε διαπληκτισμός ματαιοτητα..όσοι οι άνθρωποι τόσες οι αλήθειες τους και άλλες τόσες οι συμπεριφορές τους..

Καλο Ξημέρωμα Μαρία μου..παίρνω τη λαμογίλα μου και πάω να ξεκουραστω..εχω ταξιδι μπροστα μου.

Πολλά Φιλια σου αφήνω και ναι θα τραγουδώ..φαλτσα μενεξεδια αλλα θα τραγουδώ.

D.Angel είπε...

Ετσι απλά!
:)
Φιλιά πολλά

AERIKO είπε...

Tα απλά ειναι και τα δυσκολοτερα αλλα και τα ωραιοτερα όλων.!!
Καληνύχτα Αγγελούδι μου.Πολλα Φιλια και απο εμένα..!! :))

Τατιάνα Καρύδη είπε...

AERIKO μου,
συνέχισε με Πάθος να αρνείσαι!
Η μόνη Ελπίδα είναι από κείνους που αρνιούνται τελεσίδικα και με Πάθος να μπουν στο χωνευτήρι αυτό της αλλοτρίωσης μόνον για να προστατευτούνε τάχα- ή για ν αρέσουν χάνοντας οποιαδήποτε τευτότητα..
Σου αφήνω κι εδώ το σχόλιο που πιθανόν δεν είδες.

χαίρομαι πραγματικά που έχεις προσλάβεις μ εαυτό τον τρόπο τις σκέψεις μου. Αυτό ήδη είναι πυρήνας συνάντησης μεταξύ μας, καθώς σημαίνει οτι επικοινωνούμε στο ίδιο μήκος κύματος.
Με συγκίνησες ξέρεις, εκεί κάπου δώδεκα και κάτι..νωρίς.
Σ ευχαριστώ.(Το ευχαριστώ δεν κατορθώνει να λέει όσα λέω..)
Κάνω κάτι τώρα που θα μου πάρει χρόνο, και γιαυτό σταματάω τους καθρέφτες στην ακμή του, κι ενώ έχουν να καθρεφτίσουν πολλά ακόμα, αλλά και στην άλλη γειτονιά- τα δίχτυα- δεν καταφέρνω ν απομακρυνθώ πολύ από ...καθρέφτες!
Σε φιλώ και θα σε καθρεφτίζω πάντα!

AERIKO είπε...

To ειδα και ειναι δικό μου το ευχαριστώ για όλα αυτα τα βράδυα που ξεδίψασε η ψυχή μεσα απο τις λέξεις σου.Το να μην έχει η άρνηση σου ίχνος προσαρμογής σε ότι δηθεν ματώνει..και εκει οπως εχω ξαναπει καλεισαι να επιλέξεις.Ειτε θα είσαι ο στόχος είτε το βέλος.Αποφάσισα να είμαι το βέλος απο πολυ νωρις στοχευοντας όχι ανθρωπους οχι νοοτροπιες οχι γεγονοτα αλλά την ενσυναίσθηση του μάταιου.

Με κατακλύζει συχνά..και σαν βελος εκτιναζω την αλήθεια μου με στόχο να βρώ εκεινον εκει τον ξενο τον άλλο μου εαυτο τον αναιτια ανέστιο και περιπλανωμενο στην βαρυχειμωνια των καιρων με σκοπό να τον αγκαλιάσω ζεστά.Αλλα εκείνος ολο απομακρυνεται και μου φωνάζει απο απεναντι..οχι ακομα μαρια..πρεπει να διασχισεις ολες τις αλυκες των πετρωμενων σου δακρυων όλη την ερημο της ενσυναίσθητης μηδαμινότητας σου όλη την παγωμενη και γλιστερη στεπα που δημιουργησαν τα λαθη σου και όλη την κόλαση των επιθυμιων σου για να φτάσεις ως εμένα.

Προσπαθω...καθ οδον ειμαι και δεν το βάζω κάτω.Μάχομαι να μην τον χάσω απο τα μάτια μου γιατι αν γινει αυτο εχω χάσει την ίδια την ψυχή μου.

Και εγω κάνω κάτι πολύ δύσκολο αυτο τον καιρό αλλά..εδω θα είμαστε..καθε στιγμή που μοιραζομαστε με ουσία ανάσα ζωτικη ειναι..γιατι η πραγματικοτητα ειναι αμειλικτη για ολους μας..και μοναδικο ξεφωτο εκει που οι ψυχες και οι αληθειες μας συναντιωνται
ανυπεράσπιστα ωραίες και γι αυτο αθραυστες.

Χαμογελαστή Καλημέρα και τρυφερό φιλί ευγνωμοσυνης σου αφηνω. :))