Σάββατο 6 Αυγούστου 2011

Η Σκιά μου κι Εγώ δηλ..η Αλήθεια μου



Aγαπημένε μου Φλοίσβε..


http://iskiamoukiego.blogspot.com


έτσι σε λέω Ελένη μου εδω και
4 χρόνια..όταν βρίσκω τη δύναμη
να αφήσω σχόλιο στις μοναδικές
εγγραφές σου.


Άλλαξα..δεν ξοδεύομαι πια σε αδιέξοδα
δεν τρομάζω να κάνω τα γλυκά πικρά
και ναι συνεχίζω να ονειρεύομαι 
χωρίς να ονειροβατώ.


Κάποιες Νύχτες είναι κομματάκι δύσκολες
κι έτσι θα παραμείνουν ευτυχώς για εμάς
τους πρόσφυγες εντός μα αυτο θαρρώ 
σημαίνει πολλά για μας.
To πόσο κοστίζει το γνωρίζεις καλά.!!
Το πόσο Αξίζει δεν το διαπραγματεύτηκες ποτε
κι αυτο μας έφερε κοντά.







Μαθήτευσα μεσα στις λέξεις σου..ανάσανα
εξ αρχής Δυναμη Ανθρωπιά Αξιοπρέπεια
και μια ομορφιά Ψυχής Άλλων Εποχών.


Χθες βράδυ ειλικρινά συγκινήθηκα.Είχα
έτοιμη τούτη εδω την εγγραφή όταν είδα
τη δική σου.Είπα παλι με τις ίδιες σκέψεις
θα ξημερωσει και για τις δυο μας.
Να ήξερες..
πόσο πολύτιμο είναι για μένα αυτό.


Με ή Χωρίς στο μονόδρομο του είναι σου
δε λέει  να αντιφάσκεις λέω στον εαυτό μου
πάντα αυτοσαρκαστικά.


Κοιτάζω συχνά γύρω μου και με αρρωσταίνει
αυτο που οι συνανθρωποι μου ονομάζουν ΜΕ
και ΜΟΥ...οπότε ένα ΧΩΡΙΣ το προτιμώ αφου
παραμένω Αγύριστο Κεφάλι.


"Το να κοιμάσαι κάτω απ' τον ίδιο ουρανό 
μα να βρίσκεσαι πολύ μακριά, 
στο ερημονήσι που λέγαμε, με σένα μόνο. 
Χωρίς Εμάς."


Τι να το κάνω ενα Εμείς αλλότριο έξω απο εμένα;







Συ είπας::)


Η δύναμη που δε φαίνεται με γυμνό μάτι 
- ακόμη και με το δικό σου ολόγυμνο μάτι - 
και που για να τη βρεις πρέπει να ψάξεις 
στα έγκατα των δυνάμεών σου. 
Είναι αυτή που κάποιες φορές 
σου φανερώνεται απ' το πουθενά, 
απρόσμενα, εκεί που οι υπόλοιπες δυνάμεις 
σ' έχουν εγκαταλείψει. 
Αυτό το κάτι παραπάνω, ενέργεια 
που λανθασμένα ονομάζουν έξω από σένα, 
όμως είναι τόσο απόλυτα εντός σου - 
ο εαυτός σου.  


Ε Ναι Ελένη μου.
Όσο δεν προδίδεις αυτο που είσαι
τόσο πιο μακρυα φεύγεις κι όσο πιο μακρυά
φτάνεις τόσο πιο μέσα σου επιστρέφεις.


Και ξέρεις τι; To αυτονόητο καταντησε Ουτοπία
αλλά εμείς δεν εγκαταλείπουμε.


Αυτονόητο η αγάπη,η σύμπλευση,η συντροφικότητα
η Φιλία,η ανιδιοτέλεια,οι μικρές απλές στιγμές
που κάνουν την ψυχή να ανασαίνει.


Ουτοπία τα καταντησαν οι άνθρωποι όλα αυτα
το γιατι είναι πάντα μια παραπάνω δοκιμασια.



Όμως...






"Ο κόσμος όλος μια αρτηρία που πάλλεται, 
ένα φαράγγι που χάσκει, τεντώνεται και μαζεύει 
- φωνητική χορδή της πιο μοναχικής κραυγής. 
Ένας κόσμος έτοιμος να καταπιεί αν τον αφήσεις. 
'Αμα σ' αφήσεις."


Έτσι Ακριβώς.!! Αυτές τις στιγμές λοιπόν
αυτα τα δύσκολα 4 χρόνια όποτε κουραζόμουν
όποτε πληγωνόμουν όποτε ένοιωθα σε απόσταση
αναπνοής τον κίνδυνο να με αφήσω έμπαινα
στο Η Σκιά μου κι Εγώ και  δυνάμωνα.
Με δάκρυ ή με χαμόγελο οι εγγραφές σου όλες όμως
ηταν και ειναι δύναμη για μένα.


Ξεδιψώ με το νόημα και την Ουσία των Λέξεων
απο πολυ νωρίς και το ξέρεις.Αλλά το να ακούω
τη φωνή σου να έχεις τα δικά σου και να ανησυχείς
για μένα..να μου λες τη γνώμη σου..να μου προσφέρεις
την αγκαλιά και την αγάπη σου το χαμόγελο 
και την ενθάρρυνση σου αυτο δεν ειναι Ουτοπία Ελένη μου
αλλά μια απο τις πιο όμορφες πραγματικότητες 
της μικρής ζωής μου.






Δεν χρειάζομαι άλλες παρούσες απουσίες στη ζωή μου
δεν χρειάζομαι "γίγαντες" μετρίου αναστήματος
δεν χρειάζομαι διαπραγματεύσιμα συναισθήματα και
πικρούς συμβιβασμούς..δεν χρειάζομαι άλλους βαρετούς
μονόδρομους τυραννίας..


Ο Εφιάλτης έχει όνομα και λέγεται Συμβιβασμός.
"Απ' αύριο", του είπε ήσυχα, "συνεχίζεις χωρίς εμένα." 
Και χύθηκε η απορία στο πάτωμα, 
σαν το κρασί από την πρόποση των ποτηριών τους. 


Το πρωί κατέφθασε λίγες ώρες αργότερα μέσα 
σ' εκτυφλωτικό φως. 





Να μην αλλάξεις...΄Όμορφη Ψυχή μου.
Την Αγάπη και τη Φιλία μου
Αδιαπραγμάτευτα σε βάθος Χρόνου.


Καλημέρα Ελένη μου.!!  :))







Σε άλλους είναι δύσκολο να δείχνονται 
και σε άλλους πανδύσκολο να κρύβονται.
και να Υποκρίνονται.Και φυσικά δεν είναι ματαιοπονία
και φθορά να κυνηγάς τις χίμαιρες της ψυχής σου.
Μα η Αλήθεια δεν είναι Χίμαιρα.Όταν σκοντάφτεις
πάνω της η σύγκρουση είναι τόσο οριακή που
απογυμνωμένος πια αρνείσαι κάθε προσωπείο.
Μέσα στη Στάχτη και την οδύνη της γεύσης αυτής
της συνάντησης υπάρχει η σπίθα και η ανάσα που
αναζωπυρώνει τη φλόγα του ονείρου όλων των
σημερινών αυτοεξόριστων ψυχών...

Των Εναπομείναντων Ανθρώπων δηλ.!! 









8 σχόλια:

Κική Κωνσταντίνου είπε...

πολυ ωραια η αφιέρωσή σου μαρία μου! ωραία και συγκινητική! :)

thalassaki είπε...

Μαράκι :' Τι να πω εγώ τώρα, άσε που πρόλαβε άλλη ψυχή και σου άφησε το πρώτο σχόλιο. Το Ευχαριστώ για την αγάπη και την τρυφερότητα που κατέθεσες εδώ σε μένα, για μένα, δεν είναι παρά μια μικρή και καθημερινή λέξη. Το πώς αισθάνομαι.. με ξέρεις αρκετά καλά για να το καταλαβαίνεις χωρίς τις τυπικές λέξεις.

Με συγκινεί το ότι, τόσα χρόνια τώρα μέσα από την παλιά και τωρινή Σκιά, το Ρουτς και τους δικούς σου ιστοχώρους, με αγκάλιασες με απόλυτη αδελφοσύνη και φιλία. Ήταν τότε που μετρούσαμε απώλειες, που άνθρωποι πλησίαζαν κι έφευγαν από κοντά μας πιο γοργά απ' όσο οι εγγραφές προλάβαιναν ν' αποτυπώσουν. Τότε που, χωρίς πολλή σκέψη, οι ψυχές μας ήρθαν κι έδεσαν πέρα από φυσικές αποστάσεις κι αντιξοότητες.

Η ομορφιά και η καθαρότητα του λόγου σου, του εντός σου κόσμου δηλαδή, είναι ό,τι σε ξεχώρισε, σε ξεχωρίζει και σ' ανεβάζει ψηλά. Οι μουσικές σου επιλογές, τα πανέμορφα βιντεάκια, οι εικόνες που αγκαλιάζουν τις λέξεις, φέρνουν στο φως την ομορφιά και τη λάμψη σου.

Αισθάνομαι πολύ τυχερή που σε γνώρισα και που δεθήκαμε μέσα από μια ενδότερη ορφάνια κι επαφή. Το ξέρεις καλά πως η αγάπη και το νοιάξιμό μου (όσο βαρετό κι αν είναι το τελευταίο) σε συντροφεύουν - και θα σε συντροφεύουν - καθημερινά. Είμαστε πιά οι Σκιές μας κι Εμείς. Κι ό,τι κάνεις, ό,τι κάνω, αισθάνομαι πως εμπεριέχει πάντοτε Εμάς.

Με όλη μου την αγάπη, σ' ευχαριστώ Αερικό μου :*

~reflection~ είπε...

Μικρή Αφιέρωση στις Αλήθειες που επιμενουν στη Σκιά να ξετυλίγουν την...Ουσία τους!!!


............Μυστικό.............




........Να είσαι πάντα στη σΚιά
και το ΆρωμΑ που θα αναδύεις
ως ΎπΑρξη
να Θέλκει περισσότερο
από το Φως
στο οποίο οι άλλοι
εκπαιδεύονται.........



Γλυκό φιλί...μοιρασμένο...

AERIKO είπε...

Καλησπέρα Κική μου :) Να Χαμογελάς και να είσαι σίγουρη πως ο Σεπτέμβρης θα φέρει ευχάριστα ;)

AERIKO είπε...

Αγαπημένη μου Ελένη τίποτε δεν είπα..
στην ουσία οι λέξεις είναι λίγες.

Το να έχεις Rock καταβολές και η μόνη σου εξάρτηση να είναι η ανυπεράσπιστη αλήθεια και ανθρωπια σου δεν είναι και ότι ευκολότερο.Αλλά Αξίζει.

"Ποτέ δεν έμαθα να περπατώ σε τόπο μη βραχόσπαρτο,
κι ίσως αυτό να το 'χουμε μαζί κοινό."

Λοιπόν; ΔΕ Ζυγιάζω ΔΕ Μετρώ Δε Βολεύομαι.Ακολουθώ το βαθύ μου Χτυποκάρδι.

Πολλά Φιλια και μια τεράστια αγκαλιά απο το δροσερότερο αποψε Νότο.!! :))

AERIKO είπε...

Με χίλιες στροφές στο μυαλο και στην καρδιά..

Όσοι πορεύονται παράτολμα στο αντίθετο ρεύμα του δρόμου της ζωης...προκαλούν τη συγκυρία
γιατί έτσι μόνο νιώθουν ζωντανοί.

Και η μόνη διαφορά που έχει το ταξίδι απο μια απλή βόλτα είναι η θρυμματισμένη σιωπή που
η βόλτα δε χωρά.

Αυτή η θρυμματισμένη Σιωπή Κάκια μου είναι το χώμα όπου φυτρώνει ο δυόσμος του Κήπου της Ψυχής.

Με συγκίνησε ιδιαίτερα το σχόλιο σου..Όμορφο απογευματάκι και Σ/Κ να έχεις. Χαμόγελο και Φιλί σου αφήνω με άρωμα μοναδικό.Κεδρου του δέντρου της πιο αθέατης πλευρας. :))

D.Angel είπε...

Καταπληκτική αφιέρωση!
Τυχεροί όλοι οι φίλοι σου
Μαράκι! Μαζί κι εγώ!
Φιλιά πολλά!
Σμουατςςςςςςςςςςς

Είμαι καλά!
Πολύ καλύτερα από πριν!
:) :)
Μην κοιτάς που απέχω!
Φιλιά πολλά
Και καλό Σ/Κ γλυκιά μου!

AERIKO είπε...

Με αγαπάς και υπερβάλλεις..!!:)

Κι εγω τριγυρίζω εκτός..οι αξύριστοι με τα γυναικόπαιδα απέδρασαν απ την Αθήνα και έκαναν κατάληψη στις στιγμές μου..όχι ότι παραπονιέμαι..μια φορα το χρόνο βλεπόμαστε πια και άν..

Είναι απο τα πιο όμορφα και παράξενα Καλοκαίρια της Ζωής μου αυτο εδω..Θα δούμε που θα βγάλει.

Να μου περνάς καλά ότι σε στενοχωρεί γράφτο κανονικά.!!και πέτα το..
στα βαθη του πηγαδιού της λήθης..

Πολλά Φιλια σου αφήνω.Τα λέμε.!!:)))))