Κυριακή 6 Μαρτίου 2011

Το Ξεγύμνωμα της Ουτοπίας....



Ο φιλόσοφος Νασίφρα έψαχνε για πολλά χρόνια 
και σε πολλές χώρες για τη μυθική πέτρα 
του αγγίγματος για την οποία λεγόταν ότι 
αποκάλυπτε την αληθινή φύση όλων 
των πραγμάτων. Βρήκε όλα τα είδη των πετρών, 
από τους ογκόλιθους που είχαν λαξευτεί 
στις πυραμίδες των μοναρχών, μέχρι 
τα μικροσκοπικά πετράδια που ήταν ορατά 
μόνο μέσα από μεγεθυντικό φακό,
αλλά καθώς κανένα από αυτά δεν έφερνε 
καμιά αλλαγή, ούτε κάποια φανερή μετατροπή 
στα υλικά με τα οποία τα έφερνε σε επαφή, 
ο Νασίφρα ήξερε ότι δεν ήταν αυτά 
τα οποία ζητούσε. 

Αλλά η αληθινή ύπαρξη της πέτρας του αγγίγματος 
είχε επιβεβαιωθεί από όλους τους αρχαίους συγγραφείς
 και σοφούς, και έτσι, παρά τους αυξανόμενους αριθμούς 
των άχρηστων ορυκτών και την έλλειψη της καλής ποιότητας, 
ένιωθε αποστροφή στην σκέψη να εγκαταλείψει την αναζήτησή του.

Μια μέρα, ο Νασίφρα είδε ένα μεγάλο στρογγυλό βότσαλο 
πεσμένο μέσα σε βούρκο και το μάζεψε από την δύναμη 
της συνήθειας, καθώς δεν είχε ιδέα ότι μπορεί να ήταν 
η πέτρα του αγγίγματος. Το χρώμα του ήταν 
ένα συνηθισμένο γκρίζο, και η μορφή του, 
όχι λιγότερο ασυνήθιστη από το χρώμα του. 
Αλλά καθώς ο Νασίφρα έπιασε το βότσαλο στο χέρι του, 
ξαφνιάστηκε, σε αντίθεση με την φιλοσοφική του ηρεμία, 
από τα παράξενα αποτελέσματα: τα δάχτυλα που έπιαναν 
την πέτρα, ξαφνικά έγιναν αυτά ενός σκελετού, 
λάμποντας άσπρα, αδύνατα και άσαρκα στο φώς του ήλιου. 
Και ο Νασίφρα κατάλαβε από αυτήν την ένδειξη 
ότι βρήκε την πέτρα του αγγίγματος.

Προχώρησε σε πολλές δοκιμές των πρόσθετων 
ιδιοτήτων της και τα αποτελέσματα 
ήταν όλα μοναδικά. Του αποκαλύφθηκε το γεγονός 
ότι το σπίτι του ήταν ένας μουχλιασμένος τάφος, 
ότι η βιβλιοθήκη του ήταν μια συλλογή 
από σκουληκοφαγωμένα σκουπίδια, 
ότι οι φίλοι του ήταν σκελετοί, μούμιες, 
αγρίμια και ύαινες, ότι η γυναίκα του ήταν 
ένα φτηνό και κακό τέρας, ότι η πόλη που ζούσε 
ήταν μια μυρμηγκοφωλιά και ολόκληρος ο κόσμος 
ήταν ένας κόλπος σκιών και κενότητας. 

Πράγματι, δεν υπήρχε όριο στις ενοχλητικές 
και τρομερές αποκαλύψεις που έκανε αυτό 
το φαινομενικά συνηθισμένο βότσαλο. 
Έτσι, μετά από λίγο, ο Νασίφρα το πέταξε, 
προτιμώντας να μοιράζεται με τους άλλους 
ανθρώπους τις κοινές αυταπάτες και τα φιλικά 
και καλά οράματα που έκαναν την ύπαρξή μας πιθανή.



Η πέτρα αυτή φαίνεται ότι οπτικοποιούσε 
τις απόψεις του ίδιου του φιλοσόφου. 
Τους δικούς του εσώτερους φόβους 
έβγαζε προς τα έξω. Ακόμα και την μορφή 
που έπαιρναν τα αντικείμενα και τα όντα 
με τα οποία έφερνε σε επαφή την πέτρα, 
αυτός την "διάλεγε". Γιατί σκελετοί, αίφνης, 
κι όχι εξωγήινοι? Διότι ο φιλόσοφος αυτό 
μπορούσε να φανταστεί 
ως χείρον και τρομακτικό.



Βεβαίως η κεντρική ιδέα του κειμένου άριστη: 
Για να ζήσουμε, για να συ-ζήσουμε, 
για να ανεχθούμε τον εαυτό μας και τους άλλους, 
πρέπει να μοιραζόμαστε κοινές ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ.
 Οι οποίες αυταπάτες, άπαξ και τις μοιραζόμαστε, 
αυτομάτως γίνονται πιθανές, αληθινές, πραγματικές. 
Διαβεβαιώνει ο ένας τον άλλον για την "αλήθεια" τους, 
κι έτσι πορευόμεθα εν ειρήνη... τρόπος του λέγειν.



Όμως, έχω και μια απορία: 
Πόσο εύκολο είναι να επιστρέψεις στην αυταπάτη, 
εφόσον έστω μια φορά επέτρεψες στον εαυτό σου 
να δει το πραγματικό πρόσωπο του τέρατος;
 Είναι δυνατόν να ξαναδεί ως όμορφη και καλή 
την γυναίκα του, τους φίλους του ως ανθρώπους 
ζωντανούς και τα βιβλία του ως βιβλία 
και όχι ως σκουπίδια;

Υπάρχει επιστροφή από το 
ξεγύμνωμα της ουτοπίας;



Kαι λέω τωρα εγω μετα απο τρία ολόκληρα χρόνια
στο διαδίκτυο...ουτοπία είναι το περίφημο νετ που 
ελάχιστοι το χρησιμοποιούν πια για ξεκούραση
χωρίς να εξαρτούνται..ή η θλιβερή πραγματικότητα
εκεί έξω που προσπαθεί να μάς κάνει να πιστέψουμε
πως είμαστε και προβληματικοί επειδή στην τελική
δεν συμβιβαζόμαστε με την κάθε είδους αθλιότητα;

Eικονική πραγματικότητα δεν κατάντησαν ολα τα
αυτονόητα εδω και κάτι χρόνια;Στην οθόνη της
καθημερινότητας δυστυχώς ο υπολογιστής 
χρεώνεται λάθος  τη δική μας ψυχική αχρωματοψία
εφ'όσον πάντα κάτι φταίει έμψυχο ή άψυχο εκτός
απο μας τους ίδιους.

Δεν υπάρχει επιστροφή απο το ξεγύμνωμα
της Ουτοπίας κι αν Ουτοπία θεωρείται να απέχεις
απο το καρναβάλι που διαρκεί όλο το χρόνο
τότε .....συνειδητα δεν βγαίνω απο τη δική μου
που λέγεται Ανθρωπιά και εν τέλει






8 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Καλη μου Μαρια
ποσο ομορφη εγγραφη !

:)


Ετσι ειναι οπως τα λες ..

Μονο που καποιοι παραμενουν ανθρωποι
και καποιοι αλλοι παραμενουν για ολη τους την ζωη καραγκοζηδες με την κυριολεκτικη σημασια της λεξεως ...


Φιλιά!

Ανώνυμος είπε...

«Πιστέψτε, αν θέλετε, ότι και τα βουνά αλλάζουν θέση. Αλλά ποτέ μην πιστέψετε ότι ο άνθρωπος αλλάζει χαρακτήρα.»

Μωάμεθ

Καλο βραδυ κ καλη σαρακοστη να εχουμε!Κοιτα να περασεις καλα.Φιλια!!

AERIKO είπε...

Όταν δεν φοράς μάσκα ξεχωρίζεις.
Οι Άνθρωποι έστω και λιγότεροι θα αντιστέκονται στα ανθρωποειδή.
"Η αλήθεια απλα υπάρχει το Ψέμα πρέπει να εφευρεθεί"Όταν διάβασα το
1984 του Όργουελ ημουν μικρή και τρόμαξα γιατι ένοιωσα την αλήθεια του.Τώρα χρόνια μετά τρομάζω να τα βλέπω και να τα νοιώθω γύρω τριγύρω.Είναι γεγονοτα και οχι επιστημονική φαντασια.Στοχος ειναι το μυαλό η σκέψη και η ψυχή. Θα μάθεις και θα πάθεις πολλά στην πορέια της Ζωής σου ένα να θυμάσαι μόνο.Όσο δεν ξεπουλάς τόσο θα υποφέρεις αλλά όσο θα υποφέρεις τόσο θα λυτρώνεσαι.

Καληνύχτα Δημήτρη σε ευχαριστώ πολύ να περνάς καλά και να αντέχεις.!! :))

AERIKO είπε...

Ανώνυμε-η εμένα μου αρέσουν οι αμετανόητα ασυμβίβαστοι αυτοί που ξυπνούν το πρωί χωρίς τύψεις και απωθημένα αυτοί που αξιωνουν στιγμές χωρίς να απαξιώνουν τις αξίες.Καλη Σαρακοστή με Μωάμεθ είναι πολυ προχωρημένο για τα γούστα μου.Τι σημασία έχουν τα εισερχόμενα όταν τα εξερχόμενα διαλύουν Ψυχές; Η αλήθεια δεν φοράει μεικ απ αλλα εχει τόσο καθαρό πρόσωπο και φωτεινό βλέμμα που δεν μπορείς να την κοιτάξεις κατάματα.Κακώς την θεωρούν κακάσχημη η ψυχική αχρωματοψία των καιρών ευθυνεται για πολλά παρέκτροπα.

θα περάσω καλά γιατι επιλέγω δεν πιέζομαι.Το σήμερα διαμορφώνει το αύριο μας.! Χαμογελαστή Καλη Νύχτα.!

D.Angel είπε...

Πέρασα για μια καλησπέρα και για
να ευχηθώ καλή Σαρακοστή! Δεν έχω
χρόνο να σε διαβάσω αυτές τις μέρες!
Φιλιά πολλά γλυκιά μου

AERIKO είπε...

Καλη Σαρακοστή αντεύχομαι Άγγελούδι μου.Μου αρκεί το πέρασμα σου ..με διαβάζεις εξ αρχής..τα δικά μου λέω παλι..χαχαχα.!! Πολλά Φιλια κι απο μένα. :))

Selini είπε...

Μόνο άνθρωπος με ψυχή τόσο καθαρή και όμορφη σαν την δική σου δεν τρομάζει αντικρίζοντας καθημερινά τον καθρέπτη του…
Και πάντα έτσι να μείνεις γυναίκα αετέ μου….καθαρή και ξάστερη!!
Σε φιλώ και σου στέλνω μια μεγάλη αγκαλιά

AERIKO είπε...

Σελήνη μου :)
Καθρέφτης είναι τα μάτια που σε αγαπούν.Όταν μέσα σ'αυτα τα μάτια βλέπεις καθαρό το πρόσωπο σου τότε μιλάμε για αγάπη για αλήθεια για ζωή.

Ότι αυτοματαιώνεται μέσα μας ανοίγει το δρόμο για το φτάσιμο στο ξέφωτο της ζωης.Για μένα ξέφωτο ειναι η αγάπη.

Καλημέρα Χαμόγελο και πολλά φιλιά σου αφήνω και εδω. :))