Σάββατο 18 Μαΐου 2013

Iεροκρυφίως....



Μένεται μια
παράξενα βουβή  
σπαραχτικά σιωπηλή βροχή
μέσα στο όνειρο της ανθρωπιάς 
μα έτσι ανέκαθεν δεν ποτιζόταν και δεν
άνθιζε το δέντρο της ψυχής μας..;

Tώρα ξύπνησαν και οι ιθύνοντες 
να βγάλουν τα βιβλία τους
να το βάλουν θέμα πανελληνίων 
να γεμίσουν τον κόσμο
για την επικινδυνότητα 
και για τον εθισμό στο ίντερνετ.

Μια χαρά είναι το ίντερνετ..
εμείς το αποτελούμε εμείς το χειριζόμαστε..
εμείς είμαστε η πρώτη φουρνιά
ενηλίκων που αξιωθήκαμε 
να ζήσουμε με όλη τη συνυπευθυνότητα μας
την τραγικότητα του όλου θέματος.

Ξυπνάς ένα πρωί η στη χειρότερη 
είσαι μέσα και βλέπεις
τις αλλαγές έτσι στο ξεκάρφωτο 
χωρίς καμία επι μέρους ειδοποίηση..
υπέρ της ομοιομορφίας.
Επιβάλλουν διότι ανήκεις σε μια
ομάδα πρέπει να ακολουθείς 
κανόνες και μάλιστα με συνοπτικές
διαδικασίες..αμεεε..

Αυτό θέλουν  και
επι της πραγματικότητας.
Απόλυτη υποταγή,απόλυτη ομοιομορφία 
απόλυτη ισοπέδωση ,απόλυτη αποβλάκωση.

όταν σου λέω οτι  κάτι μας ψεκάζουν...
είπε χθες ο φίλος μας ο Μπάμπης..
ανεγκεφαλίτιδα φίλε..
ο απόλυτος συμβιβασμός
αυτό μας ψεκάζουν.


Κι εμείς τι κάνουμε..; Στο ίδιο έργο θεατές..
εντός και εκτός Οθόνης
και όταν πέσει η αυλαία 
δεν θα υπάρχει κανείς μας 
σε αυτο το χωροχρόνο
να χειροκροτήσει αυτοσαρκαστικά έστω 
αυτό το θέατρο του παραλόγου





Μεγαλώνοντας μαθαίνεις 
πως ωριμάζω χωρίς να σαπίζω 
σημαίνει  δεν ασχολούμαι 
με τα φτηνά..διότι 
η συναισθηματική  νοημοσύνη  μας 
αντιστοιχεί σε όλα αυτα 
που μας κοιτούν
κατάματα ..ευάλωτα..
ανθρώπινα και ειλικρινά.


Ζούμε την κακαθλιότητα μιας πραγματικότητας
που απαξιώνει κυριολεκτικά το μεγαλείο 
του ελληνικού λουσμένου με επίγνωσης Φως
και με αυτο  θυσίας αίμα παρελθόντος μας

η πιο τραγική επιλογή μας
δεν κοιτάμε πια ούτε πίσω
μα ούτε και μέσα μας
για να πάρουμε φόρα
να κάνουμε εκείνο
το πολυπόθητο άλμα
το πιο γρήγορο απ τη φθορά



Είμαστε πιο τρωτοί απο ποτέ
γιατί  δεν
προσφέρουμε λουλουδάκι ψυχής
στο ιερό της Καρδιάς μας κόντρα
στο χειμώνα των καιρών
γιατί
ξεχάσαμε πως
ο μόνος δρόμος αληθινης ζωής
είναι η αυτογνωσία και η ενδοσκόπηση
ο σεβασμός στη διαφορετικότητα
η αλληλοπεριχώρηση
και η ταπεινή προσέγγιση
στα απλά των στιγμών μας











    Iεροκρυφίως....


..εάν αξιωθεί 
να βλέπει ετσι η ψυχή το υπέρλογο..
τι να την κάνει 
την κοινή λογική φίλε  μου ;  

Συνοδοιπόροι
στην εύλογη ξενητεία 
μεσα στην ερημία των καιρών που ζούμε..
και τελικά οι άνθρωποι 
που αγκαλιαζουν τη στιγμή
της μεγαλοσύνης του απλού 
αναγνωρίζονται ευκολότερα μεταξύ τους.
Η Ελευθερία 
του να ξενιτευτείς μέσα σου,
του να αρνηθείς την ευκολία
είναι αυτό που κάνει 
στο δρόμο της ανθρωπότητας
τα venceremos της ανθρωπιάς
να ανθίζουν αμάραντα



 Καλημέρα και Καλό Σ/Κ
σε όλο τον κόσμο.!



8 σχόλια:

kaiti1964 είπε...

Όταν συνειδητοποιούμε την ματαιότητα των καθιερωμένων επιβεβαιώσεων ανοιγεται η ψυχή μας στον εσωτερικό κόσμο της απλότητας και της καθαρότητας...ετσι κερδίζουμε την αυθεντικότητα της μικρής ζωής μας...

Ανάρτηση που θίγει μια σημερινή πραγματικότητα δύσκολη αλλά και προκλητική...venseremos!!!!!

Καλημέρα Μαρία μου και πολλά φιλιά :)))

Λιακάδα ☼ είπε...

Πολύ όμορφο!
Ομως όσο το όνειρο της ανθρωπιάς παραμένει όνειρο δεν θ'ανθίσει ποτέ το δεντρο της ψυχής μας και τα venceremos θα μαραίνονται πριν καν ανθίσουν...
Καλή σου μέρα!

AERIKO είπε...

Φωνή βοώντος εν τη ερήμω Καίτη μου δεν παύει φωνη να είναι.

Νίκη για μένα πια είναι να μένεις όρθιος και ψυχοσωματικά υγιής μέσα στην τρέλλα που μας επιβάλλουν για πραγματικότητα..

Χαμόγελο και φιλι σου στελνω. :))

AERIKO είπε...

Kαλημέρα
Λιακάδα μου.:))

Η νέα γενια θα παραλάβει το χάος που της παραδίδουμε η επόμενη θα προχωρήσει..ετσι συμβαίνει αιώνες τωρα.

Σε εμάς απομένει να στηρίξουμε το είναι μας αξιοπρεπώς και να δωσουμε οπως και οσο μπορουμε στα παιδιά με πράξεις στην καθημερινότητα μας...μικρες απλες πραξεις την αχτίδα για εναν κόσμο πιο υγιή όπου η τεχνολογία θα εξ υπηρετεί τον άνθρωπο και όχι η ψυχή δούλος του ψεύδους των επιτηδείων.

Είδαμε το όνειρο της ψεύτικης ευημερίας και του υλισμού που μας οδήγησε..

Τα venceremos ανθίζουν πρώτα στην έρημο και μετά στης ψυχής τους κήπους.

agriomeli είπε...

Ειχα ζητησει φιλιά
να με προστατευσουν απ'τους ψεκασμους
μα μεσα απο τα "πληκτρα" κανενα φιλι δεν καθησε επανω στα χειλη μου.
Περιμενω τ'αποτελεσματα σε αιθουσα "νοσοκομειου".

Tα σπανια
μα πολυτιμα λουλουδακια
που ανθιζουν στα αποκρημνα
θα ταξιδευω με ενα ποτιστηρι
για να βρω...
να μη χαθουν εντελως μεσα στην ξεραϊλα των υπολοιπων..λεω!
Τοσο λιγα μα τοσο απεραντα..
(οι αξιες μεσα απ'τα "χερια" μας,μεσα στα παιδια,μεσα στον κοσμο ολο).
Ποιος ειπε πως το λιγο δεν εχει ΔΥΝΑΜΗ?
Ελα τωρα!

Καλη Κυριακη,νεραϊδα ...


AERIKO είπε...

Μια χαρά τα λές..:)

http://www.youtube.com/watch?v=NPXlgwlScAE

Οι ελιγμοί και η αναποφασιστικότητα γκρεμοτσακίζουν..το απλό δεν είναι και λίγο μελένια μου..και καποιες στιγμες δεν είναι αναβαση..αλλά κάθετη ανηφορα..ζητα αναρριχητές που να ποντάρουν στην ένταση..και στο βαθύ θέλω του είναι..στην ευστροφία και στην ψυχοπνευματική αξιοσύνη και όχι στην πονηριά.

Πριν λίγο επέστρεψα..κι ετοιμάζομαι ν ανοίξω παράθυρο στο φως..τα λέμε..σε φιλω τρυφερά. :))

follow me ... σκέψεις, απόψεις είπε...

Καλησπέρα, έχετε έναν πολύ ενδιαφέρον ιστότοπο, σας παρακολουθώ αρκετό καιρό,ταξιδεύοντας ευχάριστα στις σελίδες σας. Μόλις σήμερα κατάφερα να γίνω μέλος σας, διότι είμαι καινούργια στον χώρο των blogger. Μπορείτε να μ' επισκεφτείτε στο: http://followkoko.blogspot.gr/
και θα μ' ενδιέφερε η γνώμη σας.
Ευχαριστώ για τον χρόνο σας.Κατερίνα Κοκο.

AERIKO είπε...

Δικό μου το ευχαριστώ Κατερίνα για τα καλά σου λόγια..γνωστα τοπία ψυχής μας ενώνουν.

Όμορφο βραδάκι εύχομαι ολόψυχα όμως.:))