Κυριακή 14 Οκτωβρίου 2012

O παλμός του δικού σου λυγμού



Τι περιμένεις απο τη ζωή όταν σε  εκ  μηδενίζεις;

Όταν  δεν είσαι ο εαυτός σου
όταν δεν μάχεσαι για το είναι σου
εισπράττεις το Τίποτα.







Moναδικό μου Καταφύγιο
αλλά και παράθυρο στο Φως
η δική σου Ψυχή.



PS: O παλμός του δικού σου λυγμού




με έκανε στιχάκι
στα αληθινότερα.





6 σχόλια:

kaiti1964 είπε...

Είσαι ο εαυτός σου ...μάχεσαι το τίποτα...
Σωστά Μαρία μου !!!
Θαυμάσια ανάρτηση τα λόγια περιττεύουν !!

Γλυκιά Καληνύχτα και φιλιά :))))

Ανώνυμος είπε...

"....μια ελπίδα γεννημένη απ΄το τίποτα.."

Αχ!! Μαρία μου...

Αγκαλιά και φιλιά!!!

Καληνύχτα όμορφη ψυχή!!

AERIKO είπε...

Eίπαμε..ανεβαίνουμε πια κάθετα..και οτι βρεξει ας κατεβασει..τα αταλαντευτα βηματα τα αγαπα ο Ουρανος.

Καλημερα Καιτη μου και ομορφη νεα εβδομαδα.Σε Φιλώ.:))

AERIKO είπε...

Ετσι είναι...οταν φτασεις στο τιποτα μεσα σου..αναγεννας νεα πορεία.Πετρα που δεν κυλα χορταριαζει..ο συμβιβασμος ειναι θανατηφορος για τους ανθρωπους που επιλεγουν ελευθερα να ζησουν τις στιγμες τους αλλα και που θελουν απο τους αλλους με ελευθερη βουληση να συντροφευουν τις στιγμες αυτες..Και ομως Γινεται..!!

Χαμογελο και φιλια σου στελνω.!! :))

D.Angel είπε...

...............
Υπέροχο και δεν έχω λόγια να απαντήσω! Μονο ενα τραγούδι μου ρχεται στο μυαλό!
Χμ....

Ο χαμένος τα παίρνει όλα
Για σκέψου!

Φιλάκια πολλά φιλενάδα!

AERIKO είπε...

Xμμ..να σου πω..το εχω στο ματι εδω και καιρο..εχε το νου σου στη ρωγμή..:) Xαμενος ειναι οποιος δεν παθιάζεται....εξ αλλου αν δεν ηταν το τιποτα γυρω μας να προσπαθεί να μας εκ μηδενισει δεν θα ριζωνε ετσι το ειναι μας...στον αιωνα άναρχο..αυθεντικό..ακατάβλητο....μα και τρυφερο και ευάλωτο στο κάθε θέλω του.

Σκατοφάρα..αλλα αντέχουμε σου λέω..
Πολλα φιλια σου στελνω και μεγαλη αγκαλια με την Καλησπέρα και την αγαπη μου..:)) Διακτινίζομαι στη δουλειά σφαίρα όμως..!!;)