Πέμπτη 26 Ιανουαρίου 2012

O Δύων Ανατέλλων και η Πανσέληνος Βροχή....






Να που οι πέτρες μιλούν 
για λογαριασμό των ανθρώπων.
Να που τα σύννεφα περιθάλπουν 
τα όνειρά μας.
Είναι τα κυπαρίσσια 
που ταξιδεύουν σε τούτον 
τον τόπο ή τα νέφη 
που φέρνουν κοιμισμένα όνειρα;
Δεν μπορώ άλλο να καταπιώ 
τα λόγια που ήθελα να πω, 
όμως, να που είναι
στεγνά είναι ξερά 
και σπάνε στα χείλη μου. 










Yφαίνοντας την πλάνη
στα ύψιστα επίπεδα της αληθοφάνειας
διασχίζουμε ερημικήν τινα χώρα
      γεμάτη υψίπεδα 
          βαθύπεδα
ανωφέρειες και κατωφέρειες
Πολλαπλώς επαναλαμβανόμενα φαινόμενα
μονίμως εναγκαλισμένα απο σκόνη
υπεριπτάμενη του εδάφους
καθιστούσα αδύνατη την αναγνώριση
ορισμένων σχημάτων όπως αυτά του έρωτος
του πάθους,της νύχτας, της μέρας.

Καθιστούσα βεβαίως δυνατή
την απόλυτη επικράτηση 
μιας απέραντης νύστας
της νύστας των ημερών μας.


"Ως πότε, Παλικάρια;"

Γιώργος  Πήτ τας









4 σχόλια:

Eυαγγελία είπε...

Τα χείλη μας ξερά και διψασμένα
γυρεύουνε στην άσφαλτο νερό
περνάνε πάνω μας τα τροχοφόρα
αισθάνομαι να περιμένει η μπόρα
τραβώντας μας σε καμπαρέ υγρό.

Πώς η ανάγκη γίνεται ιστορία
πώς η ιστορία γίνεται σιωπή.....

Αυτό μου έβγαλε η ανάρτηση σου, σιγανά και ταπεινά.

Το "νυχτοπαίδι" σου στέλνει τα καλοξημερώματα με φιλί από καρδιάς.

AERIKO είπε...

Ναι...απίστευτο τραγούδι αυτο.Συνηθως σαν Έλληνες φωναζουμε τη στιγμή που πέφτουμε στο γκρεμό που μας σπρώχνουν..οργη και πικρα για την καταντια αυτης της χωρας..αυτο που ηθελαν το καταφεραν.Καλωδιωμενοι ολοι..σε τηλεοραση και υπολογιστες..αβουλοι και μιζεροι..χαμενοι σε αυταπατες και πλανες οικτρες..και η πραγματικότητα ο ιδιος ο θανατος..ενος λαου με τετοια ιστορια με τετοια κληρονομια.

Καλημέρα Μάτια μου απο το συννεφιασμένο στην κυριολεξία Νότο.

:) Χωρις χαμόγελο κόντρα δε λεει..!!

kaiti1964 είπε...

Η έλλειψη νοήματος φέρνει την ανία!
Η ανία φέρνει την νύστα!
Ένα τεράστιο χασμουρητό θα καταπιεί τον κόσμο!!
Μαρία μου συγκλονιστική ανάρτησή !!
Φιλια πολλά :))

AERIKO είπε...

Όπως το ελάφι διψα για το τρεχουμενο νερο ετσι και η ψυχη μου διψα για δικαιοσυνη.Γι αυτο λατρεύω την έρημο γιατι μπορω να κοιταζω τις νυχτες τα αστερια πιο καθαρα.Απο κει παιρνω τις απαντησεις μου απο εκει και τη θαλπωρη μου. Αφυπνιση και επαγρυπνιση χρειαζεται Καιτη μου..ο Δαβιδ μπορει να νικήσει το Γολιάθ αρκεί να νοιώσει πως ειναι θεμα Ζωης και Θανατου πια και όχι αστείο.

Πράξεις και μονο πράξεις θα φερουν ενα χαμογελο ζωης.Πρωτα μεσα μας μετα γυρω μας και μετα παντού.

Το βιντεο σου με εκανε να δακρυσω..δεν αντεξα να μην το κανω εγγραφη.

Όμορφο απογευματακι ευχομαι και πολλά φιλια σου αφήνω.:))