Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου 2011

Ανεξίτηλα...


Δεν είμαι ο πιο εύκολος άνθρωπος επι γης..
όχι δεν είμαι...:(
ομολογώ την ενοχή μου..
στριμμάδι το ρημάδι.

Ομολογώ όμως και την αλήθεια μου.
Aναφέρω συχνά τον τελευταίο καιρό
 την έκφραση Σε Περιέχω.

Δεν την ήξερα..πέρασα όλα τα στάδια μύριων
συναισθημάτων απο το μωβ του πιο άσπλαχνου πόνου
ως το γκρί της απαντοχής απο  το βαθύ μαύρο
της πικρής οργής που έκρυβε εννοείται πίσω της
βαθιά θλιψη χωρίς  ίχνος κακίας ως το πορφυρό
του καρδιακού παλμού που με επανέφερε στα ίσα μου.

Έτσι ένοιωσα τι σημαίνει σε περιέχω..μετά το 
ανελέητο αυτοσαρκαστικό μου αυτοκομμάτιασμα
ήρθε η ώρα της δικής μου αλήθειας.




Δεν αναρωτιέμαι πια...

Που είσαι..


Είσαι στα μύχια της Ψυχής 
και στα κατάβαθα
της Καρδιάς μου.

Ένα μικρό παιδί πάντα 
θα μετρά τ'άστρα και 
στο καθένα απο αυτα 
κάθε νύχτα θα αφήνει 
και ένα σ'αγαπάω 
να στο φέρνει η μέρα
με χαμόγελο αληθινής ζωής 
γιατί είσαι ο μόνoς άνθρωπος 
που με έκανε να Δακρύσω 
απο χαρά.








και Όχι
δεν χάνεται.!!



Πρόσφατα έμαθα και κάτι πολύτιμο
στην πράξη..όχι στα λόγια
απο μια μεγάλη Ψυχή που
κινείται  γράφει φτερουγίζει
στη μικρή διαδικτυακή γειτονιά μας..

Πως Δυνατός  δεν είναι αυτός που ζητά
συγνώμη αλλά αυτός που τη δίνει
με όλη την ψυχή του.

Και πλημμύρισε η ψυχή μου
με περισσότερο Φως.!!

Τόσα χρόνια στο σκοτάδι
είμαι ευγνώμων στη ζωή
που με οδήγησε ως εδω
σε ενα παρόν
οπου κοιτω καταματα
την πραγματικότητα
επιτέλους  χαμογελαστά.




10 σχόλια:

ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ είπε...

ναι... τούτη η ανάρτηση, γαλάζιο φως εμπεριέχει.... τόσο γαλάζιο και τόσο φωτεινό που σπάνιο στα μάτια μας φαντάζει...

φιλιά Μαράκι μου γεμάτα αγάπη!

Eυαγγελία είπε...

Μεγαλο πραγμα να "περιεχεις" καποιον μεσα σου, ειναι κατι που κουβαλας και θα κουβαλας για παντα μαζι σου, θα ρεει στο ειναι σου, θα κυλαει στις φλεβες σου, ενα ατερμονο σημαδι.

Το πυκνοτερο σκοταδι στην πορεια της ζωης μας μπορει να μας φερει στο πιο δυνατο φως.

Εδω, σου αφιερωνω αποσπασμα απο το στιχο της Νικολακοπουλου:

κι αν ο Θεος μου παιρνει
μου δινει αλλου το φως...

Συγγνωμη που καταχραστηκα το χορο και τον χρονο σου εδω αλλα το κειμενο σου αυτο με αγγιξε ιδιαιτερα (για δικους μου λογους..)

Την καλημερα μου με μπολικα χαμογελα. :)

kaiti1964 είπε...

Ναι στα μύχια της ψυχής...εκεί βρίσκονται οτι ζήσαμε και νοιώσαμε αληθινα ...εκεί τίποτα δεν χάνεται...
Μαρία μου μιά όμορφη μέρα να έχεις !!
φιλιά πολλά με αγάπη...πανέμορφη ψυχή!!!!

AERIKO είπε...

Aγαπημένη μου Βίκη το σφάλλειν Ανθρώπινον το συγχωρείν θείον.

Εαν δεν ολισθήσουμε βαθιά μέσα μας πως θα δυναμώσουν τα φτερά μας;

Πως να περιέχουμε αν δεν αλληλοπεριχωρούμε τη ζωή τους ανθρωπους και την αλήθεια τους;

Δεν είμαστε μόνο σώμα αλλα και Ψυχή και ανηφορίζοντας μάχομαι εκφράζομαι ζω με σκοπό να συναντήσω και να αγκαλιάσω σε κάποιο ύψωμα εκείνον τον ξένο τον άλλο μου εαυτό που όλο μου ξεφεύγει ατίθασος μα καλοσυνάτα χαμογελαστός.

Είσαι υπέροχη..!! Πολλά Φιλια σου αφήνω μαζί με την εκτίμηση και την αγάπη μου. :))

AERIKO είπε...

Έτσι είναι...ενδοφλέβεια ρέει η αλήθεια του συναισθήματος.

Ερωτευόμαστε ίσως αρκετές φορές στη ζωή μας αλλά αγαπάμε μία.

Είμαι απο κείνα τα παιδιά...που μετρούν αστέρια ακόμα..και ξέρω καλα πως..Στο θρανίο της αγάπης, ένα συν ένα ίσον τα πάντα και δύο μείον ένα ίσον τίποτα.

Να γράφεις οτι και όσο θέλεις..ετσι να νοιωθω καλύτερα κι εγω για τα κατεβατά που σας αραδιάζω.:)

Xαμόγελο ολόφωτο και τρυφερό φιλί για σένα...:))

AERIKO είπε...

Αγάπη: η ανάγκη να φύγεις από τον εαυτό σου.Charles Baudelaire

Άπαξ και φύγεις απο τον εαυτό σου τιποτε δεν είναι το ίδιο πια.

Στη ζωή μου γνώρισα τον έρωτα από το θόρυβο που έκανε φεύγοντας και την αγάπη απο το γνώριμο ήχο των βημάτων του στο καλντερίμι του παρόντος μου.

Ζω πια σε χρόνο ενεστώτα...αλλά στο δικό μου τον κόσμο ότι γράφει δεν ξεγράφει.

Που την είδες την πανεμορφη ψυχή; Στριμμάδιιιι απο τα ζόρικα..:(

Καλημέρα Καίτη μου..με πολλες στιγμές ισάξιες σου..Πολλά φιλια σου αφήνω.!! :)))

D.Angel είπε...

Πολύ σούπερ εγγραφή!
Και με τον Βασίλη μ αποτελειωσες!!!
Αυτά είναι
Φιλάκια πολλάααααα στριμάδι ;)
Χα χα χα

AERIKO είπε...

Λειβαδίτης Αγγελούδι μου ο πιο αγαπημενος μου ποιητης εσαει..!!!

"πως να διαβώ ενα κατώφλι
αφου δεν θα'ναι για να σε βρώ";

Πολλά φιλια σου αφηνω.!! :))

Όσο για το στριμμάδι ζησε μαζι μου 24 ωρες μονο και θα πειστεις..χεχεχε..

Ανώνυμος είπε...

Μαράκι μου.. βαζεις μουτρακι λυπημένο;

τα δυσκολα ειναι για τους δυνατους λυτες... τι να το κανεις 2+2= 4..

αυτο το λυνεις και με τα δακτυλα..:))


αν ειναι να μας λυνουν με τα δακτυλα και τα κουμπιουτερακια κατω απ τα θρανια της ζωης...χαχαχαχαχαχαχα..

γουστο μας και καμαρι μας.... αλλωστε τι θα πει στριμμαδι...

ολοι μας εχουμε κατι... μα στραβο μπορει να ειναι καποιες φορες αλλοτες σαν ισιο θα φανει..

καλο βραδυυυυυυυυυυυυ σε φιλωωωωωωωωωωω..

AERIKO είπε...

Έχεις δίκιο Εύη μου..τελειότητα δεν υπάρχει ..στα μαθηματικά είμαι σκράπα..ομως εμαθα να λεω την αληθεια μου με οπoιο τιμημα..δεν κρατω τιποτε μεσα μου...ειμαι χυμα...εντελως ομως.!!Το στραβό ίσιο το βλέπει ματια μου μονο οποιος σε αγαπα πραγματικα...:)

Παράπονο δεν έχω.!! :))

Πολλά Φιλια σου αφήνω..και ενα βιντεακι που λατρευω...!!! :))



http://www.youtube.com/watch?v=FnwiiadGrPo