Παρασκευή 11 Νοεμβρίου 2011

Παραμιλητό μου...



Nίκος Κυπουργός..Μυστικοί Κήποι


Στο τσίρκο του Νινο

 11~11~11

Το βίντεο  της  Άννας άπαιχτο

αλλα οι αριθμοί ετσι οπως τους είδα μου φάνηκαν σοφοί
Δηλ. μέσα στο τσίρκο αυτού που ονομαζεται
σημερινή πραγματικότητα

ενα και ενα κανουν ενα 

και οχι δύο το 2 είναι πλάνη καθαρή..
Επίσης η πρώτη ουσία η αρχή 
είναι η έννοια της μοναδικότητας
και της αληθινης ζωης.

Η Μοναδικοτητα  διαχέεται μεσα απο 
και σε μοιρασμενες στιγμες 
δεν υποκαθίσταται 
αλλά και δεν συμπληρώνεται δεν επισκιάζεται
δεν αλλοιώνεται παρά μονο εκχωρείται και εισχωρεί.
Της ανήκει η αξιοσύνη της μοναχικότητας της διότι

είναι προορισμένη να βρίσκεται
"στην αρχή του δικού της πάντα.
"Εκεί δεν υπάρχει Μοναξιά
παρά 
Σιωπή
έμπνευση 
και 
δημιουργία.






Εαν το νόημα  της ανθρώπινης ύπαρξης 
και ουσίας είναι να ισορροπεί ανάμεσα
στο αστείο και στο τραγικό τότε το λιγότερο
γελοίο είναι να κλαίμε να μιζεριάζουμε
και να υστεριάζουμε για πράγματα που δεν
ελέγχουμε.

Να κλαίς για έναν έρωτα ..
ε ναι έχει ένα δικό του πόνο
το ανεκπλήρωτο ή κάτι που τελειώνει
ίσον απωθημένο ίσως και εμμονή.

Να σπαράζεις όμως χωρίς να μπορείς να κλάψεις
φανερά επειδή ένας πολύ δικός σου άνθρωπος πονά
και εσυ δεν μπορείς να βοηθήσεις..να κόβεσαι
κομμάτια επειδή η ψυχή σου αγρυπνά και νοιώθεις
αδύναμος μπροστά στο αναπόφευκτο αλλά να αντέχεις
να χαμογελάς μπροστά του αυτό είναι ισορροπία
τραγική.





Ή το να κοιτάς κατάματα το μάταιο της ύπαρξης σου
τεσσερις το πρωί και με βουβό λυγμό να αποδέχεσαι
ότι χωρίς το δάκρυ δεν έχει νόημα η ζωή αυτο ειναι 
η κόψη της στιγμής.Θα ματώσεις θελεις δεν θέλεις
μα όταν ξημερώσει θα νοιώσεις πως η ελπίδα δεν
αντιστοιχεί ουτε και αιωρείται.


Κάπως έτσι

 μαθαίνεις να δίνεις χωρίς να θυμάσαι
και να παίρνεις δίχως να ξεχνάς.

Σημασία για όσους αγαπούν το Τίμημα
δεν έχει η Τιμή του κάθε πράγματος
αλλά η αξία του.


Δεν υπάρχει θεατής και θεατρώνης
ουτε κομπάρσος και ηθοποιός
ουτε πρώτος και δευτερος ρόλος
στη σκηνή αυτή.

Μόνο πρωταγωνιστές ενός δράματος
αλλά και ενός καθημερινού θαύματος
που ονομάζεται Ζωή.









14 σχόλια:

kaiti1964 είπε...

Ναι Μαρία μου...μόνο πρωταγωνιστές!
Η ματαιότητα καταργείται μόνο με τον αγώνα της κάθε ψυχής να ισορροπήσει πάνω στο σχοινί του κωμικοτραγικού ...με κάθε τίμημα φυσικά!
Καλή σου νύχτα και πολλά φιλιά!!!

Υπέροχη ανάρτηση!!!!

Δακανάλη Μαρία είπε...

Υπέροχο με συγκίνησες για ακόμα μια φορά...
Μοναδικότητα είναι τα ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ της ΨΥΧΗΣ !!!

thalassaki είπε...

Πάρα πολύ όμορφο. Φιλιά πολλά Μαράκι μου γλυκό :*

~reflection~ είπε...

Ενίσταμαι!!!!

Στην σχέση διεκδικώ το Ιερό 2...
το υψωμένω στο Απειρο!!!
σ'εκείνο το ταγκό που εφαρμόζει την Μϊα Ψυχή πάνω στην Άλλη, με σεβασμό στη Μοναδικότητα της καθεμιάς....

Σε θέλω Ακέραιο στην Ολότητά σου να μ'αγαπάς
κι Εμένα με διαχωριστική Λωρίδα Εαυτού να πορεύομαι ΔΙΠΛΑ σου..
ούτε μπρος, ούτε πίσω, ούτε μεσα σου!!!!

ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ.....
στη Λεωφόρο του Ιερού 2!!!

1+1 αυστηρά οφείλει να κάνει 2.....

Σε σχέση Φιλίας, Έρωτα, Οικογένειας {στη δυαδικότητα Γονιού παιδί κ.α.}

Οι εμμονές της παρανοϊκής μας καταθλιψης για όσα δεν ελέγχουμε Ίσως αν κατευθυνθούν ψύχραιμα προς τη Ρίζα του κάθε Προβλήματος,
θα αποδείξει πως τελικά ΕΛΕΓΧΟΥΜΕ περισσότερα απ'όσα νόμιζε το Μίζερο Παράπονό μας, στο οποίο μας μύησαν!!!...

Η ΖΩΗ φυσικά και ΔΕΝ έχει επίπεδα Ρόλων..

ΟΛΟΙ είμαστε στο προσκήνιο ακόμη κι αν η "ατακα" που θα πούμε σε συγκεκριμένη χρονική στιγμή είναι δισύλλαβη όπως ένα μικρό και Ηρωικό για μας ΟΧΙ...


Φιλάκι ολόγλυκο και Δικό σου......

AERIKO είπε...

Όπως σου είπα και στο ΥΤ εαν εχεις καταφερει να διατηρήσεις μεσα σου διαυγή και διαφανα συναισθήματα..παρα τον πονο το χρονο το δρομο και τις σκληρες δοκιμασιες..μονο τότε μπορείς να τολμήσεις να βάλεις σε ευθεία λίγο φως.

Η Γαλήνη μεσα μας δεν μας χαριζεται κατακταται με πονο ψυχης.Γιατι πρέπει να νικηθεί ο χειρότερος εχθρός με το πιο άσχημο πρόσωπο το Εγω...το ΕΓΩ και οι αξιώσεις του..για να περάσουμε στο φωτεινο και φωτισμένο συμπαντικό ΕΜΕΙΣ.

Δεν ξερω εαν θα τα καταφερω..ξερω καλα ομως πως προσπαθω και δεν παραιτουμαι.

Όμορφο Σ/Κ Καίτη μου με πολλές ξεκουραστες στιγμές. :))

AERIKO είπε...

Έτσι είναι Τριανταφυλλένια μου.
Mατώνεις Σιωπάς Ψιθυρίζεις.. δακρύζεις Χαμογελας νοιώθεις Ζεις.

Στο Ταξιδι της ζωης δεν ειναι ολα ρόδινα..το χρώμα όμως του ρόδου το δίνουμε εμείς με της ψυχης τις υπερβάσεις.

Υπέρβαση είναι το να αισθάνεσαι να συγκινεισαι να εκφράζεσαι και να αγαπας τα λάθη και τα πάθη σου..αυτα ειναι τα αγκάθια που δινουν άρωμα και χρώμα στην προσπάθεια του εξ ανθρωπισμού μας.

Σε Φιλώ και να ξερεις..επειδή έδωσες τετοιο χαστούκι στον αυτοσαρκασμό μου και τόση συγκινηση σε εκεινο εκει το πολυ δυσκολο βραδυ μου...σου φυλάω μουσικές στο Ταξίδι να καις μες στο χρόνο. :))

AERIKO είπε...

Αγαπημένη μου Ελένη..χθες που έκανα την εγγραφή σκεφτόμουν..πως εσεις που ζείτε εκτός συνόρων έχετε και μια ανάσα παραπάνω..η νοσταλγία για την πατρίδα είναι γλυκιά και ο προβληματισμός για το παρον και το μέλλον αντικειμενικά επικοδομητικός και καρποφόρος..εξ άλλου τα αξιοτερα παιδια της η Ελλάδα τα εξορίζει..

Εμείς όμως που ζούμε εντός τοιχών και εισπνέουμε το δηλητήριο της καθημερινής κατρακύλας οχι των αξιών..αυτο ειναι δεδομενο πια αλλά μιας άδικης και ψυχρής αντιμετώπισης της ανθρώπινης υπόστασης μας σε όλα τα επίπεδα..
τραβάμε κουπί σε μολυσμένη θαλασσα..προσπαθωντας να βρούμε ελπίδας Φως σε Ουρανούς ανταριασμένους.

Κανενας αγωνας δεν ειναι άγονος μα ειναι και στιγμες απαντοχης που σε
κανουν να παραμιλας και το μονο που σε σωζει ειναι εκεινο το κομματι ψυχης που ακους καθαρα και δεν σε αφηνει να ναυαγησεις.

Πολλα φιλια μεγαλη ζεστη αγκαλια απο το Νοτο ως τη βορεια θαλασσα σταθερα την αγαπη μου. :))

AERIKO είπε...

Δεκτή και σεβαστή η ένσταση σου Κάκια μου.

Όμως όπως ολοι καλα γνωρίζουμε το απόλυτο του έρωτα είναι το σχετικό της Αγάπης.Ένα και ένα κάνουν ένα διότι ψυχη και σωμα περιέχεις τη στιγμη και την ανάσα δωρο ζωής και ψυχής που αντίδωρο ψυχή ανασαίνει.

Ένα και ένα κάνουν ένα διοτι εκχωρώντας σεβασμό ελευθερία παθος
και συγχρονισμό βημάτων εισχωρείς Ζωη.

Ενα και ενα κάνουν ένα τη στιγμή που απλά αφήνεσαι ολόκληρη - ος.

Τοτε το Οχι αποκοιμιέται γλυκά στην αγκαλιά του Ναι Οχι τον υπνο του δικαίου αλλά την ανασύσταση μιας μεγαλης αλήθειας και την αναγεννηση μιας ολόκληρης ζωης.

Όσον αφορα τα παιδια και τους γονεις δεν βλεπω πια παιδια να εισπράτουν δυαδικότητα αλλα φεξε μου και γλυστρισα..στην ουσια κακια δυαδικοτητα δεν βλεπω πουθενα.

Και οσον αφορα τη Φιλια εαν ισχυει πως ειναι ο ερωτας χωρις τα φτερα του και παλι στο Ενα καταληγουμε..

Οταν πονας και σε αγκαλιαζω ανυστεροβουλα καθαρα και σιωπηλα και η καρδια που πονα χτυπα σε εναν παλμο ΕΝΑ ειμαστε..

Πορεύομαι λοιπόν ΔΙΠΛΑ σου αλλά εαν δεν σε περιέχω τότε είμαστε δυο ξένοι που προσπαθουν να βρουν σημειο επαφης.

Σεβομαι τη μοναδικότητα ελευθερωνω απο αγαπη πικραινομαι οταν κανω τα λαθη μου αλλα χαμογελω γιατι ενοιωσα την αξια και την πολυτιμοτητα του περιεχω.


Φιλι τρυφερο για σένα και ευχή για ενα Όμορφο Σ/Κ. :))

Χάρης Ελευθεριάδης είπε...

τι να πει κανείς λόγια ουσίας και μόνο είναι η αγωνιά σου να περιγράψεις κάτι που δεν περιγράφεται.. ίσως να μην υπάρχουν αντιφάσεις τελικά ίσως τελικά το μυαλό μας αντιλαμβάνεται την ζωή διυλισμένα.. κάθε καινούρια μέρα νιώθω τόσο κοντά στο ένα

AERIKO είπε...

Tο Μυαλό Χάρη μου είναι κακός μπελάς..Ας συνεχίσουμε να ζωγραφίζουμε τις αλήθειες μας χωρίς να μουτζουρώνουμε τις στιγμές μας.

Δυσκολο αλλά αξίζει.Όμορφο Σ/Κ οσο απέμεινε δηλ καλέ μου φίλε. :))

Ανώνυμος είπε...

Μαρακι μου... που να πρωτοσταθω..

στο ενα?.. στα στατικα δεντρα που λατρευω?..

στα δακρυα?..
στο χαμογελο?..


θα σταθω στα δικα μου δακρυα που κυλουν... για το ενα..
θελω πισω την παλια μου γειτονια..
ποτε θα την εχω?.
τωρα βεβαια ειναι εμπλουτισμενη...αλλα αδιαφορω..

η φιλια...αραγε..

καλο ξημερωμα μαρακι μου με φιλια που μεταπηδουν σημερα...

Ναύτης είπε...

πες μου για τι πονας,
πώς αγαπας να σου εξηγήσω...

να πω τίποτε άλλο;
μπα...
δεν θα πω

όσα κι όπως ξέρεις πως σου αξίζουνε μαζι με την ανυστερόβουλη αγγαλια μου!

καλημέρα Αερικο μου!

AERIKO είπε...

Όταν ειναι να συμβεί κάτι πολυ απλά γίνεται.Χαίρομαι τοσο πολυ που επιστρέφοντας ειδα τη νεα εγγραφη σου

Δες επιστρέφεις ποτέ απο κάπου που στην ουσία δεν έφυγες ποτέ σου.

Χαμογελο και πολλα φιλια και απο δω.:))

AERIKO είπε...

Καλο βράδυ Καπετάνιε μου.:)

Eισαι βαθια ωραίος άνθρωπος αυτο εχω μονο να πω..τα άλλα όλα ας μείνουν στο ωραιο παντα των τρυφερα ανειπωτων εκει που γουσταρουν καποιοι απο εμας να ταξιδευουν τη στιγμη τους.

Πολλα Χαμογελα σου αφηνω.:))