Σάββατο 22 Οκτωβρίου 2011

Δεν είναι να παίζεις με τέτοια πράγματα....




"Στάγδην βραδέως ενδοφλεβίως" το παθος 
της ενσυναίσθησης της απλής στιγμής..
που κλειδώνει οχι στο 

2 του ΜΑΖΙ που έτσι κι αλλοιώς είναι ιερό

αλλα στο 7 του Αντίδοτου σε οτι δηθεν 
που σε φτανει στο γαλαθηνο χαραμα 
         του να εισαι. 


Δεν ειναι να παιζεις με τετοια πραγματα.


Όταν πριν λίγους μήνες ήρθα σε νυχτερινή μετωπική
με το 7 του Αντώνη Μυκονιάτη 


http://aream-nimertis.blogspot.com/

εσπασα μέσα μου
για πολύ δικούς μου προσωπικούς και μη ανακοινώσιμους
λόγους σε χιλιάδες κομμάτια....ολο αυτο το διάστημα
τα μάζευα εντελώς Μόνη μου και...όταν άγγιξα και το
τελευταίο μοιραία ήρθε σαν φόρος τιμής στον όποιον
 συναντά στο Δρόμο του τη Μοίρα του που του
ζητά να αναμετρηθεί Μαζί της η δημιουργία αυτου
του βίντεο.







O Μυημενος στο Βαθύ Υπαρξιακό Πόνο
γίνεται Μύστης της Υπέρβασης...



Και ποια είναι  αυτή;  
Nα είσαι πολύ απλα ο εαυτός σου...


Ξέρεις τι είναι να χάνεις
ότι περισσότερο αγαπάς στον κόσμο
αυτον εδω Σιωπηλά...;


Ξέρεις...!!!


Ένα τεράστιο Ευχαριστώ στον Αντώνη
για την Ανθρωπιά τη Φιλία και το Ήθος του

και μια Υπόσχεση στον εαυτό μου
πως όσο ανασαίνω
θα ματώνω αλλά θα συναντώ 
στην κόψη της όποιας στιγμής
αυτό που με υπερβαίνει.

Με λίγα λόγια αυτό που οι άνθρωποι
ενοχικά Τιμωρούν...
αλλά είναι το μόνο που δεν ξεπουλιέται
ερήμην μας γιατί είναι σφραγισμένο
στα βάθη της Ψυχής και της Καρδιάς μας.



Το Φως της Αληθινής  Αγάπης.


Αναρωτιέμαι...

εκείνο το βιβλίο που μας ενώνει
βαθύτερα το Υγρό Φεγγαρόφωτο
που βρίσκεται τωρα άραγε...;

Απλά αναρωτιέμαι...γιατι...

Tο πήρα απόφαση πια.....







16 σχόλια:

Χάρης Ελευθεριάδης είπε...

αυτό το βιβλίο καλή μου φίλη δεν ξέρω αν το βρούμε ποτέ αλλά ξέρω ότι πρέπει να το ξαναγράψουμε..καλημέρα νά χεις να είσαι δυνατή και να μας φωτίζεις με την δύναμη και το φως της όμορφης ψυχής σου..

D.Angel είπε...

Τόσο μα τόσο αληθινά...
Συγχαρητήρια Αερικό μου!
Υπέροχα όλα!
Φιλιά πολλά και καλή Κυριακή!

kaiti1964 είπε...

Τα διαμάντια δεν χρειάζονται λόγια ...λάμπουν από μόνα τους!!! Φιλιά πολλά Μαρία μου !!

AERIKO είπε...

Xάρη μου το βιβλίο αυτό υπάρχει μιλάει για τον Προμηθέα μέσα μας και απλά αναρωτιέμαι που είναι τωρα το βιβλίο αυτο..που δεν είναι πια κοντά μου.. ο ίδιος..απευθύνομαι σε άνθρωπο που αγαπάω αφάνταστα..και το βιβλιο του το δώρισα σε κάποια ανύποπτη στιγμή.

Στο βιβλίο τωρα της Ζωης μας ας γράφουμε την κάθε σελίδα με το αίμα της καρδιάς και του βαθυτερου θελω μας γιατί δεν γνωρίζουμε ξεφυλλίζοντας τις στιγμές της πότε θα τελειώσει το μελάνι.

Όμορφο απογευματάκι Κυριακής εύχομαι ολόψυχα.!! :))

AERIKO είπε...

Αγγελούδι μου αγαπημένο..απο την πρωτη εγγραφη αυτου του ιστολογιου εισαι διπλα μου..με ειδες να ποναω να γελαω να αγαπαω να θυμωνω να προβληματιζομαι να σιωπω ...αλλα δεν θα με δεις ποτε να υποκρινομαι και το γνωριζεις καλυτερα απο τον καθενα αυτο.

Την αγαπη μου και πολλα φιλια σου αφηνω..!! :))

AERIKO είπε...

Καλως την..!! :) Με εσενα απο κοντα νοιωθω πιο ομορφα..διαμαντι ειναι η ψυχη σου..και ξαναλεω..οι λεξεις οι σκεψεις και οι νοτες που μοιραζομαστε δεν ειναι παιξε γελασε..αλλα θεμα ψυχοπνευματικης ξεκουρασης..και αν ο καιρός ειναι ζορι εμεις ξερουμε πολυ καλα να ειμαστε το μονιμο αγκαθι του.

Όμορφο απογευματακι Καιτη μου Χαμογελο και ζεστο φιλι σου αφηνω. :))

thalassaki είπε...

Το να είσαι απλά ο εαυτός σου είναι το πιο δύσκολο - το 'χουμε τόσες φορές πει, Αερικό μου. Μια εγγραφή γεμάτη αλήθεια, υπέροχη απ' την αρχή ως το τέλος της. Να είσαι καλά, μπράβο σου για μια ακόμη φορά, σε φιλώ και σου στέλνω αγκαλιά ζεστή :*

Νimertis είπε...

Αερικό μου καλησπέρα... να γιατί υπάρχουν αυτές οι 'μετωπικές' συναντήσεις... ήθελα και από δω, από το σπίτι σου, να σε ευχαριστήσω από καρδιάς για την εξαιρετική δουλειά που έκανες με το '7'... την αγάπη μου έχεις φίλη μου!

AERIKO είπε...

Έχω μια αδυναμια στα δύσκολα ...όπως και ολοι οι καρδιακοι μου φίλοι.

Λιτα ουσιαστικα και απλά..ετσι ας κυλα η καθε στιγμη μας..το τιμημα μας ανυψωνει.Και το υψος καποιων στιγμων ελενη μου εχει μοναχικοτητα οχι ομως μοναξια και αυτο ειναι το σπουδαιο.


Εχεις την Καληνυχτα και την αγαπη μου επισης την πιο ζεστη μου ευχη για μια οσο γινεται λιγοτερο ζορικη νεα εβδομαδα.

Ανηκουμε στους αντεχοντες και αυτο διπλομετρα νομιζω. :))

AERIKO είπε...

Οι Λέξεις σου δεν χωρουν ευκολα σε εικονες μονο στην ψυχη βαθια..οσο πιο δικοπα και υπαρξιακα αληθινες τοσο και ευεργετικοτερες.Δικο μου το Ευχαριστω για την ανθρωπια τη φιλία την απλοτητα και το ηθος σου.

Πολλά Χαμόγελα σου αφηνω. :))

Ανώνυμος είπε...

:)

AERIKO είπε...

Kαλημέρα Δημήτρη και όμορφη νεα εβδομάδα. :))

Ανώνυμος είπε...

Μαράκι μου....

αυτα τα χιλιάδες κομμάτια που μπόρεσες και μαζεψες..

μερες το σκεφτομαι...

τι δυναμη θελει..
τι υπομονη θελει
τι προσοχη να μην κοπείς
τι προσηλωση ισως
τι αυτοκυριαρχια..
τι αντοχη..

μα ...νομιζω πως πανω απ ολα θελει αγαπη ... με μερικα ισως δακρυα .. χωρις γιατι... και το ιδιο ή ισως το νεο προσωπο απ τα κομματια πλεον να κοιτα μπροστα ... παλι..


καλημερααααααααααα καλη εβδομαδα με φιλια που ζητουν αντοχη να μαζευουν τα κομματια..

AERIKO είπε...

Τι ενώνει το βαθύ Μπλέ του πόνου με το κατακόκκινο χαμόγελο της καρδιάς;
Ένα ΓΑΛΑΖΙΟ Δάκρυ.

Μαζεύοντας τα γραφτηκε αυτο. :)


...τι προσοχη να μην κοπείς ..
το μονο που δεν πρεπει να φοβασαι...δεν γινεται να κοπεις αφου το καθε κομματι ειναι σαν αυτο του παζλ..

Είναι μια διαδικασία μοναχική για όλους μας..και οταν αγγιζεις το τελευταιο κομμάτι μονο τοτε καταλαβαινεις οτι δεν μιλαμε για ξανακολλημα αλλα για ανασύνθεση.

Το νεο πρόσωπο κοιτα μπροστά ναι με ματια ψυχης καθαρά αλλά και μέσα του και γλυκαινει η στιγμη επειδη μεσα εκει υπάρχουν μόνο οι όμορφες στιγμές που ζεσταναν το ειναι του σε ολη του την πορεια ως εδω.

Να θυμάσαι κάτι..οταν η ψυχη κρατα μονο τα ασχημα δεν γινεται να σπασεις μεσα σου αντιθετως πετρωνεις...κι αυτο σε κανει να χάνεις οτι πολυτιμοτερο ..το δακρυ της χαρας που νομοτελειακα διαδεχεται την ανασυνθεση σου.

Το δακρυ της χαρας δωριζεται σε οσους αγαπανε χωρις γιατι επειδη ίσως και διοτι.

Σε οσους συγχωρουν τον εαυτο τους για τα λαθη του αλλα και όσους τους πικραναν.

Η αγαπη συγχωρει δεν απαιτει ουτε ζητιανευει.

Αντοχές έχουμε ...και αγαπη εχουμε...και ανθρωπια εχουμε..και στη χωρα του δικου μας πάντα θα συναντιομαστε..και με γελιο και με δακρυ θα πορευομαστε ..ως το τελος που ειναι μας ετσι κι αλλοιως δεν ειναι τελος αλλα μια νεα αρχη σε ολες των περιπτωσεων.

Τραγουδακι; Για μας... :))

http://www.youtube.com/watch?v=rgN_1ypGQms

Χαμογελαστη Καλημέρα Ψυχουλίνι μου.

Ανώνυμος είπε...

Μαράκι μου τι βαλσαμο τα λογια σου..

ακομα στήνω στηρίγματα πριν την διαλυση των κομματιών..και φοβαμαι πως θα τα μαζεψω....οταν θα γινει..

παιρνω δυναμη και θαρρος...

ειθε να ειναι διδακτικο... και συντομο...

καλο απογευμα να εχουμε με φιλια πολλα...

AERIKO είπε...

Σου έκανα ενα λινκ..περιπλανησου εντελως μονη σου μεσα εκει..με την περιεργεια ενος μικρου παιδιου..το σιγουρο ειναι οτι οχι μονο δεν θα χαθεις..αλλα ισως δεν χρειαστει καν να σπασεις. Πολλά Φιλια σου αφήνω. :))