Παρασκευή 17 Ιουνίου 2011

Απλά με κυριεύει...



Σκέφτομαι...νοιώθω... αναμετρώ
τις δυσκολίες του χρόνου, διασκεδάζω
την ένταση των θέλω μου 
χαμογελώ  στη δύναμη  του μπορώ μου 
κρύβομαι στην όαση της σιωπής μου 
αποδεχόμενη και καταργώντας πλήρως όλες 
τις ψευδαισθήσεις της  μικρής έως εδω
διαδρομής μου..



Ένας μικρός ανθρωπάκος 
παλεύει διαρκώς μέσα μου. 
Πότε δοξάζει τον Επίκουρο 
και πότε ζηλεύει τον Αριστοτέλη. 
Πότε λέει να ζήσω το σήμερα 
και πότε λέει ας χαθώ στο αιώνιο...
Πότε πιστεύει πως αξίζει το Ανώτερο 
και πότε χάνεται στο πρόσκαιρο..



Πόνεσα κάποτε πολύ 
και όρισα τα σημεία μου..
κι ας είμαι τώρα πιο κοντά 
απο ποτέ στο ασύνορο αόρατο
μια μικρή πολύτιμη στιγμή
μας περιέχει..






Πεθύμησα την Έρημο που μας ενωσε
γιατί εκεί ξεδίψασα έστω για λίγο
στην όαση της ψυχής σου! 



Είμαι κι εγώ 
ένας περιπλανώμενος ψίθυρος
και για την μέσα μου ερημία 
ξανά θα αναχωρήσω..για όσο
χρειαστεί για όσο το αντέξω..
Γυμνή η αλήθεια 
ρακένδυτες μνήμες
αρνείται να ντυθεί.Στην Αγάπη 
αμετανόητα πιστεύω 
τη γλώσσα βγάζω περιπαιχτικά 
σε ότι και αν ενεδρεύει

Αφου το ξέρω πια καλά..ποτέ
δεν ξεγελάστηκα.!

Στην ενδοχώρα της σιωπής 
είναι όλα τόσο διάφανα..






Τίποτε
Δεν υπόσχεται....απλά με κυριεύει.






12 σχόλια:

Tasos είπε...

Maria;

D.Angel είπε...

Πόσο συμφωνώ με όσα γράφεις!
Αντε... καλό Σ/Κ να χουμε
Πιθανόν να μείνω από pc
μου κάνει νερά κι αυτό!
Φιλιά

Κική Κωνσταντίνου είπε...

φιλη μου ειναι υπεροχο το νεο σου μπλοκοσπιτακι!

μεθυσα με τοσο γαλαζιο!

λατρευω το γαλαζιο χρωμα και τη γραφη σου παραλληλα! :)

Κώστας Κουκουζέλης είπε...

στην ενδοχώρα της σιωπής
δε χρειάζεται να λεχθεί
τίποτε \ άλλο \
είναι όλα εκεί
στο διαρκές παρόν.

Καλή σου μέρα Καλό μου Αερικό

thalassaki είπε...

Αυτός ο μικρός ανθρωπάκος που παλεύει με τη στιγμή και το αιώνιο βρίσκεται μέσα στον καθένα μας. Είναι απλά ο Άνθρωπος ο ατελής, εκείνος που μάχεται με την ενδότερη ακαταστασία των πραγμάτων επειδή κάτι βαθύτερο μέσα του δε θέλει να δεχτεί ούτε την ατέλεια, ούτε την αταξία του κόσμου του. Η ενδοχώρα της σιωπής παραμένει σταθερό καταφύγιο, αγαπημένο μου Αερικό, και να θυμάσαι πως έχουμε κάθε δικαίωμα να ξεκουραζόμαστε εκεί, όσο και να την εγκαταλείπουμε όποτε επιλέγουμε.. "μέχρι να βρεθεί εκείνο που δε θα πονέσει."

Φιλιά πολλά πολλά, με ανάσες επίσης πολλές :*

AERIKO είπε...

Καλά θα είμαι σου λέωωω..!! Αιντε τσακιστείτε να έρθετε κάτω θα τα πούμε απο κοντά.Ουτε στο τηλ.θελω να μιλω πια..ειμαι σε φάση παράξενη.

Καλημέρα και καλό Σ/Κ.Πιάσε κι ένα χαμόγελο λοξό σαν και την αφεντιά μου.:)

AERIKO είπε...

Kαλό Σ/Κ Αγγελούδι μου.Με τα πολλά ξεκόλησα απ αυτο το διάολο το πσ όχι οτι τα πράγματα ειναι καλύτερα έξω όλοι με το ηλίθιο της αγελάδας μάτι χαμένοι σε προβληματισμους και μιζεριες αλλα καταγραφω στιγμές και τις κανω δημιουργια.ΠΟΙΩ αλήθεια κόντρα σε όλα αυτα που συμβαίνουν ερήμην μου. Χαμόγελο ολόφωτο για σένα και πολλά φιλιά σου αφήνω. :))

AERIKO είπε...

Kι εγω το φως της ψυχης σου.Ξεχωρίζεις μέσα εδω εκφράζεις κάτι αυθεντικό και είναι τόσο όμορφο να μεθάς με τη ζωη με την ελπίδα με την δημιουργία.Έχεις την αθωότητα και τον αυθορμητισμό που είχα οταν μπηκα στα ιστολόγια πριν 3 χρόνια κι αυτο με κανει να χαμογελώ.

Να περνας ομορφα και να χαμογελάς.
Πολλά φιλια σου αφήνω. :))

AERIKO είπε...

Mα η αλήθεια μόνο μεσω βαθιάς σιωπής μας κυριεύει.Όσο κι αν πονά αξίζει να παραμένεις ο εαυτός σου.

Η σκέψη είναι αλλες φορές αφεντικό και άλλες υπηρετης μας..η Καρδια ομως ορίζει καθοδηγεί και πυρπολει στιγμές για όσους δεν είναι ξενέρωτοι και θελουν να ΖΟΥΝ τη ζωή τους παράτολμα ατίθασα και ναι αυτοσαρκαστικά.

Καλημέρα και καλο Σ/Κ αγαπημένε μου φίλε.Θα Θροίζω σταθερά εκλεκτούς Aνεμοψίθυρους για σένα.
:))

AERIKO είπε...

Aυτή τη φορά βρέθηκε Ελένη μου αλλά το πόνεσα κι εγώ.Έχω πολλή δουλειά ακόμη με τον εαυτό μου και με ξέρεις όταν τα βάζω μαζί μου ειμαιιδιαίτερα σκληρή.Οι ανθρώπινες σχεσεις εξελλίσονται δοκιμάζονται αν είναι δυνατές αντεχουν.Δυναμη ειναι μονο η εντιμότητα της αγάπης.

Και τα άξια τα βλέπεις δίπλα σου με σιωπές και με λέξεις με πράξεις και με ειλικρίνεια.Ουδείς τέλειος αλλα΄επιμένω μικρές απλές στιγμές ειναι αυτές που ενώνουν κάποιες ψυχές για πάντα.Και το πάντα και το παντού και το ποτέ και το πότε εμείς το καθορίζουμε.Υπάρχει εφ όσον είμαστε ικανοί να το στηρίξουμε χαμογελώντας και ματώνοντας..δακρύζοντας και συγχωρώντας..με άλλα λόγια αγαπώντας.Διαφορετικά χανόμαστε σε μάταια γιατί και επειδή και στην τελική αξία ουσία και ομορφιά έχει οτιδήποτε με καλή διάθεση και καρδιά μοιραζόμαστε.Ειναι και το μόνο που μένει.

Μεγάλη αγκαλιά για σένα τρυφερο φιλί και άπειρα χαμόγελα.!! :))))

Tasos είπε...

:-)

AERIKO είπε...

Ξαναβρεθηκαμε με το Γιάννη μετα απο 20 μηνες και βάλε...ειχα αλλάξει κινητο και είχα χαζέψει μέσα εδώ..σήμερα πήγαμε μαζί ξέρεις εκεί..σε περιμένουμε..σε χρειάζεται πιο πολύ απο μένα..και κόψε τα κουλά χαμόγελα...αιντε ..τεκίλα άσπρη χωρίς σκουλίκια και αηδίες ξεκούναααα..!!!

Λοξο Χαμογελο παντος καιρού μιστερ
μάστερ..;)