Τα παιδικά μου πρωτολόγια...

Όταν  έχει το δέντρο ρίζες βαθιές 

κανείς άνεμος δεν το ξεριζώνει..!!

Τα Καρκάσα, ο Μελισσόκηπος του παππού , 

η Κάτω Βρύση, η Γιαγιά  η Όλγα με μια κούπα

Καλοσύνη πάντα στα αγαπημένα της χέρια, 

η απλότητα,η αρχοντιά,η στιγμή που περνά 

μα ποτέ δεν χάνεται,τα παιδικά μου πρωτολόγια....

Μαζί με την κούκλα δώρο και ενα εικονογραφημένο

παραμύθι , αυτό με έκανε να διακρίνω και να  αντέχω

τα παραμυθιάσματα των ανθρώπων και των καιρών.

Η κάθε διαδρομή ως το μελισσόκηπο του παππού

μάθημα ζωής το κάθε βήμα πολύτιμο.Η κοινωνία

των Μελισσών το μεγαλύτερο σχολείο.

Ατίθαση πάντα ατίθαση έτρωγα τα μούτρα μου κι έτσι

μόνο μάθαινα και πάντα με χαμόγελο να λές τη γνώμη

σου απλά.Χαμόγελο παντός καιρού κόντρα σ'όλα

τα δύσκολα..;)

Το ζοφερό 2007 ο μόνος που στάθηκες κοντά μου

ειδικά τους εξι πρώτους μήνες καθημερινά και με συνέπεια

με έγνοια πατρική.H αγάπη έμπρακτη.

Αναρωτιέμαι..με ξέρεις τώρα 

ψυχή ατίθαση και πνεύμα αντιδραστικό..

αν δεν ήσουν τόσο αγαπητός για τη δουλειά σου

στο εξωτερικό θα σου έκανε αφιέρωμα εν ζωή 

το μονόγραμμα;

H Eλλάδα τρώει τα παιδιά της 

τα άξια τουλάχιστον λίαν

επιεικώς τα καταβροχθίζει ανελέητα.

Καθ'οδόν κι έξω απο κάθε Χάρτη 

με ανθρωπιά αυταπάρνηση

ανιδιοτέλεια καλή καρδιά 

αντοχές  στα ακατανόητα 

ανθοχαμόγελο στο φθόνο 

μα όχι ανοχές στα αναίσχυντα.

Ματαιοπονείς και αυταπατάσαι 

μόνο όταν δεν ακολουθείς πιστά

την αλήθεια της σιωπής σου 

και τη σιωπηλή αλήθεια σου.

  Πάντα δυνατός πάντα μαχητής 

πάντα ανυπεράσπιστα βαθιά ωραίος 

πάντα  πάνω απο όλα 

   ΑΝΘΡΩΠΟΣ.!!

 Απλά τα πράγματα....

Με όλη μου την αγάπη 

Το  Μαρικάκι σου. :))