Κυριακή 30 Ιανουαρίου 2011

Η Στιγμή εκείνη...






Για της σιωπής το δάκρυ
ποτέ μη ρωτήσεις το γιατί
και μη προσφερθείς να το σκουπίσεις.

Σ'αυτή την αναπαράσταση
της αλήθειας του πραγματικού
την αυτοτελή κι ανεπηρέαστη
την αυτόνομη κι ανεξάρτητη
απο τη λογική και την ανθρώπινη νόηση
σ'αυτή και μόνο μιλάει ο άνθρωπος
σωπαίνοντας και σωπαίνει μιλώντας
ποτίζοντας με το δάκρυ αυτή την άφορη
στείρα ξεραίλα που χωρίζει τον κόσμο
της ενσυναίσθησης, απ'άυτόν της αναισθησίας
τη διαχωριστική  λωρίδα ανάμεσα
στο οντολογικά έμψυχο και το άψυχο
το ουσιαστικό απ'το ευτελές κι ασήμαντο
μέχρι ένα μικρούτσικο ριζίδιο,ασήμαντης ίσως,
αμελητέας φύτρας,ξεπεταχτεί απο το πουθενά
φέρνοντας το άγγελμα της συνέχειας,και
την κατάργηση των διαχωριστικών γραμμών.

Γι'αυτό και μόνο,μην τον διακόψετε
όταν με τη σιωπή μιλάει.Κι ούτε το δάκρυ
να του σκουπίσετε με τα γιατί σας,
αφήστε το να τρέξει,να πέσει,να ποτίσει
την ελπίδα,αυτό που νομοτελειακά θα υπάρξει.





Δεν έχει σημασία  πια  ποσα χρόνια πέρασαν
η στιγμή εκείνη της επιστροφής μου
θα μείνει χαραγμένη μέσα μου ανεξίτηλα..

Η κάθε ανάσα δώρο ακριβό..
καλώς  να πυρπολείσαι παρα να σαπίζεις
μα  και καλύτερα να καίγεσαι παρα να καίς..




6 σχόλια:

thalassaki είπε...

Πόσο ουσιαστικά τα λόγια σου, και τι υπέροχο τραγούδι, γλυκό μου Αερικό.. Το έντυσες υπέροχα όπως εσύ ξέρεις. Και οι σκέψεις σου όπως πάντα από πολύ βαθιά βγαλμένες, όπως γίνεται πάντα με τους ανθρώπους που ζουν, αγαπούν και πονούν αληθινά. Μακάρι να μην καίγεσαι ποτέ μόνη, να καίγεται μαζί σου εκείνος που γνωρίζει σαν εσένα πώς να καίγεται.
Καλημέρα, καλή Κυριακή και ήρεμη εβδομάδα σου εύχομαι κι από εδώ, με την αγάπη μου πάντα :*

AERIKO είπε...

Σήμερα αγαπημένο μου Θαλασσάκι γιορτάζω τη Ζωή..την επιστροφή μου σ'αυτή.Πέρασαν 17 ολόκληρα χρόνια κι είναι σκληρό να επιστρέφεις πίστεψε με..κι ακόμα πιο σκληρό να ζείς γνωρίζοντας το μετά.Να ματώνεις στα απλά και να ανοίγεις με το αίμα της καρδιάς το δρόμο σου.Καθε ανάσα δώρο πολύτιμο για όσους εννοούν.Η Στιγμή εκείνη σταμάτησε το χρόνο πάνω μου κι έσβησε κάθε ίχνος μιζέριας και αρνητικής σκέψης απο μέσα μου.

Συνεχίζουμε να οδοιπορούμε..όσο για την συνοδοιπορία είναι μια άλλη όμορφη ιστορία.Όλα βρίσκονται μέσα μας και σχεδόν όλα απο εμάς εξαρτούνται.Όλα εκτός τον τρόπο τον τόπο και της στιγμή της εξόδου μας
απο αυτον τον κόσμο τον αγγελικά πλασμένο.

Όμορφη Κυριακή και σε σένα όμορφη ψυχή μου αντεύχομαι ολόψυχα.Χαμόγελο Φιλί και μεγάλη ζεστη αγκαλιά.Φιλί στον Ιάσονα.:))

D.Angel είπε...

Λατρεύω αυτές τις στιγμές
που σωπαίνω και σκέφτομαι!
Φιλιά πολλά γλυκιά μου!
Καλή εβδομάδα

AERIKO είπε...

Eγω να δείς Άγγελε μου..μόλις γύρισα απ'τα βουνά της ομορφιάς και της ουσίας..εκει σωπαινω απλα και μαζεύω ψίθυρους και θροίσματα ψυχης.Κραταει χρόνια αυτο το χούι..και ξέρεις..εεε πρωτα βγαίνει η ψυχη και μετα αυτό οπως λέει κι ο σοφος λαός.!!

Πολλά τρυφερά φιλιά κι απο εμένα μαζί με ένα απο καρδιάς μεγάλο ευχαριστώ και την αγάπη μου. Όμορφη να είναι αυτη η βδομάδα για όλους μας. :))

Ανώνυμος είπε...

από "τα παλιά" ταξιδεύοντας,
και μόνο προς το τώρα,
(γιατί τυγχάνει να γνωρίζω,
-ανίδεα-, πως "ο γέγονε γέγονε.."και δεν αλλάζει..)
αφήνω εδώ http://www.youtube.com/watch?v=RoVTlb3xwTk
σε μια στιγμή που ταξιδεύει στου
χρόνου το ακίνητο.
Να είσαι καλά!
(το "πάντα" περιττό στα σημεία..)
φιλιά πολλά με αγάπη

μπλε ορίζοντας

Ανώνυμος είπε...

να πω πως μονάχα ένα δάκρυ είχε πηγή εσένα, δεν θα ήταν αλήθεια!
μα και πάλι ότι μας αγγίζει μόνο αλήθεια είναι (ένα ή περισσότερα.."πόσο" δεν μετράει.)
ευτυχώς που υπάρχεις ηλιοσκαλοπάτι
κι έτσι μπορώ και βρίσκω στασίδι να ονειρεύομαι..

μπλε ορίζοντας