Τετάρτη 10 Νοεμβρίου 2010

Tουτέστιν.....



Τους οδοιπορους, που περπατουν στον ηλιο
τους ακολουθει η σκια τους 
τους οδοιπορους της αλήθειας
τους ακολουθει ο φθονος των αλλων...
είπε ο αγαπημένος μου
ΣΩΚΡΑΤΗΣ





Όταν τολμάς να είσαι ο εαυτός σου
ξέρεις καλά πως ο Γκάντι είχε δίκιο...




Κανείς δεν μπορεί να σε πληγώσει 
χωρίς τη συγκατάθεσή σου














8 σχόλια:

D.Angel είπε...

Θα συμφωνήσω μαζί σου!
Το θέμα είναι ότι ακόμα δεν έχω διαλέξει στρατόπεδο!Φτερά και νύχια
μαζί κι όποιος αντέξει!
Φιλιά πολλά γλυκιά μου
Καλό σου απόγευμα

AERIKO είπε...

Xμμμ...είμαι στη δουλειά ακόμα..
ένα θα σου πώ. Και φτερά και νύχια μόνο οι γυναίκες αετοί.:)

Επιλέγουμε απο νωρίς..ή θα πετάμε ή θα σερνόμαστε..!! Το να σέρνεσαι είναι σημάδι των καιρών το να πετάς ανάσα της ψυχής.

Όμως αν χρειαστεί να προστατέψεις αυτα που θεωρείς πολύτιμα δεν θα γρατζουνίσεις πισώπλατα..αλλά θα επιτεθείς στα ίσα.Το Φίδι δεν αντιμετωπίζεται αλλοιώς.

Πολλά Φιλιά κι απο μένα Φύλακα Άγγελε μου. Όμορφο βράδυ για όλους μας. :))

Καπετάνισσα είπε...

Κάποτε είχα νύχια, μα τώρα είναι απαλά μαζεμενα κάτω απο τις μαλακές πατούσες, μα πάντα εκεί.
Φτερά τώρα έχω, ίσως για πάντα, ίσως για λίγο... μα ποιος νοιαζεται!
Ζω, αναπνέω καθαρό και μυρωμένο αέρα και αυτό μου φτάνει...

Φιλιά πολλά Αερικό μου...

Ανώνυμος είπε...

Φτερά μεγάλα έχω για να πετώ ψηλά μα και χαμηλά....άλλες φορές ξένοιαστη κι άλλες μαζεμένη μα όχι φοβισμένη...

Τα νύχια μου σπάνια τα δείχνω.... όπως είπες κι εσύ για να προστατέψω τα πολύτιμά μου, αυτά που έχουν αξία.

Καλή σου μέρα Μαρία μου

Πολλά φιλιά :))

AERIKO είπε...

Ζω, αναπνέω καθαρό και μυρωμένο αέρα και αυτό μου φτάνει...

Eύχομαι απο δω και στο εξής να ανασαινεις μόνο έτσι.Ζήσε το παρόν πολλές μικρές όμορφες στιγμές κάνουν μια γεμάτη Ζωή.Μια Ανάσα είναι κι η Ζωή το ξέρουμε καλά εμεις οι λίγοι.

Την αγάπη μου Καπετάνισσα. :))

AERIKO είπε...

Mα όχι φοβισμένη..έτσι μπράβο Λία μου.
Ο Φόβος ανήκει στην ψευτιά και στη δειλία ..Χάρισμα της.Εμείς άφοβα ανασαίνουμε καθαρά..στα χαμηλά και τα ψηλά...αν δεν λαβωθούν τα φτερά δεν υψώνεσαι..Να το θυμάσαι αυτό..

Πολλά Φιλιά..και χαμόγελα εννοείται κόντρα στους σκατόψυχους όλων των εποχών. :))

thalassaki είπε...

Aπό νύχια τίποτε, θα το δεις κι από κοντά :) Από φτερά.. πετσοκομμένα μάλλον, δεν ξέρω πόσο καλά πετάνε πλέον. Τα επουλώνουμε κι αυτά πάλι ματώνουν. Υπέροχα τα λόγια κι οι εικόνες, Αερικό μου γλυκό. Ζεστή αγκαλιά με την καλημέρα μου, κουράγιο σου εύχομαι κάθε μέρα :*

AERIKO είπε...

Δεν έχω να δώ τίποτε...Νιώθω...δυο ολόκληρα χρόνια νυχτα μέρα είσαι δίπλα μου..αδέρφια εξ αίματος Ελένη μου δεν έχουν αυτη την επι κοινωνία
τη δική μας.Απλά θα έχω τη μεγάλη χαρά να σου κάνω αυτη τη μεγάλη τρυφερή αγκαλιά που σου γραφω δυο χρόνια τωρα..αλλά άψυχη δεν είναι..
ούτε η οθόνη..ουτε το πληκτρολόγιο.. αυτα τα άψυχα για πολλούς με οδήγησαν σε μικρά θαυματα...

Πολλα Φιλιά σου αφήνω εδω και ευχη απο καρδιάς για ένα όμορφο ξημέρωμα.:))