Κυριακή 3 Οκτωβρίου 2010

Ξέρω...







Ξέρω πως είσαι μέσα μου
κι ωστόσο
θαρρώ πως απ' τον έξω κόσμο θα 'ρθεις
Ακούω τα βήματά σου να πλησιάζουν
από τα βάθη μακρυνού διαδρόμου
Άλλοτε λυπημένα με κοιτάς
μέσ' απ' το φως φανταστικής οθόνης
μου δείχνεις ένα πέτρινο πηγάδι
κι ένα παιδί στο φιλιατρό
να κλαίει
Κάποτε σκοτεινιάζεις και γεμίζεις
τον ύπνο μου κεριά και μαύρα ρούχα
και σε φοβάμαι μέσα στην αγάπη
και σε φοβάμαι
μέσα στην ελπίδα
Όμως
καμιά φορά
χαμογελάς
με τόση τρυφερότητα με τόση
παιδική μνήμη
που άξαφνα
διακρίνω - κάπου στα βάθη των
διαλογισμών
κάπου στα μάκρη ενός
χαμένου κόσμου -
πρόσωπα που εξαγνίζονται στο φως
πράγματα που εξαχνίζονται
στη δόξα

Σαν να 'χει κάπου ο χρόνος σταθεί
Σαν να 'χει κάπου κι ο Θεός
πατρίδα




Oρέστης Αλεξάκης







 

8 σχόλια:

D.Angel είπε...

Πολύ όμορφο!
Καλή Κυριακή να χεις
γλυκιά μου!
Φιλιά πολλά

AERIKO είπε...

Διάβασμα..ηρεμία ..μουσική..:)

Αυτο θα πεί Κυριακή για μένα.

Υγεία και Καλή καρδιά Φύλακα Άγγελε μου και ο δρόμος ας μακραίνει.

Πολλά Φιλιά κι απο εμένα.!!:))

Ανώνυμος είπε...

Ξέρω πως είσαι μέσα μου...

Τι όμορφο που είναι όταν το ακούς και νιώθεις πως είναι αλήθεια... εσύ και το άλλο σου μισό...

Φιλιά Μαρία μου...
Και χαμόγελα, λίγο μελαγχολικά ίσως αλλά χαμόγελα.. :))))

AERIKO είπε...

Ένας πολύ καλός φίλος μέ έστειλε πρόσφατα...μου είπε..δεν ψάχνω το άλλο μου μισό αλλά το άλλο μου ολόκληρο..:)

Μεγάλη αλήθεια...!!

Τα Χαμόγελα είναι Χαμόγελα Λία μου.
Χωρίς ταμπέλλες...εξ'άλλου η μελαγχολία είναι πηγή έμπνευσης και σημάδι ευαισθησίας...Μου έλειψες..

Καλό Ξημέρωμα και όμορφη νέα εβδομάδα.!! :))

Ανώνυμος είπε...

υπέροχο!
και σοφό....

Ανώνυμος είπε...

"Σαν να 'χει κάπου ο χρόνος σταθεί
Σαν να 'χει κάπου κι ο Θεός
πατρίδα"

Και εμείς ψυχές-καθρέφτες... αφουγκραζόμαστε το μέσα έξω μας και το έξω μέσα μας... δίνοντας "πατρίδα" στις στιγμές...

Γλυκιά καλημέρα

AERIKO είπε...

Το μικρό παιδί μέσα μας ξέρει..μια τρομαγμένη τρυφερότητα στα μάτια που αγαπάς κι ένα βάλσαμο χάδι ψυχής είναι ο παράδεισος.

Την Καλησπέρα και την αγάπη μου. :))

AERIKO είπε...

Πατρίδα είναι η αγάπη και ο καρδιακός παλμός το μόνο ασφαλές μονοπάτι.

Υγεία δύναμη και καλή καρδιά να οδοιπορούμε..το γνωρίζεις ήδη καλά..
οι μοιρασμένες στιγμές του ταξιδιού είναι το πολύτιμότερο δώρο της μικρής μα και τόσο Μεγάλης Ζωής.

Σε θερμοευχαριστώ..και να ξέρεις σε διαβάζω ανελλιπώς ανεξαρτήτως σχολίων.

Xαμογελαστή Καλησπέρα.!:)