Τετάρτη 25 Αυγούστου 2010

Απίστευτο.....






Δεν πρόλαβα καλά καλά να γράψω το
τελευταίο θραύσμα ψυχής στη ρωγμή
και η πανσέληνος βάλθηκε να με 
τρελλάνει.Εκεί που ενιωθα πάλι
ψιλοχαμένη στη δική μου αλήθεια
εκεί που αποχαιρετούσα τις προδοσίες
και τα ψέμματα που με ατσάλωσαν
άρχισε να φλερτάρει τη στιγμή μου
μια απώλεια που δεν μπορώ να τη δεχτώ.

Και δεν μπορώ να τη δεχτώ γιατι
για εμένα και το δικό μου χωροχρόνο
δεν υπάρχει  αντιο σε αληθινά και 
άξια συναισθήματα.


Δεν τη δέχομαι γιατι ξέρω.
Πάντα ήξερα.Απο την αρχή.Δεν αποχαιρετω
ποτέ ότι ζεί μέσα μου.Δεν υπάρχει Τέλος
στη δική μου πραγματικότητα.Μείνε είπα
και ήταν επιθυμία Καρδιάς όχι Ζητιανιά.

Δειξε μου έμπρακτα δεν θέλω άλλα λόγια
αυτο που είδα απ την αρχή
αυτό που είσαι δηλαδη.Δείξε μου το
σε βάθος χρόνου η αλήθεια δεν σιωπά.


Χάζευα λοιπόν 
κάποια βίντεο τυχαία στο ΥΤ..και κόλλησα
με κάποιο απο μια παλιά αγαπημένη σειρά.

Λές να μου συμβαίνουν όλα αυτά κάθε φορά
που πάω να προδώσω τα πάγια;σκεφτόμουν....

Koίταζα το βίντεο και είχα χαθεί μέσα
στις σκηνές του.Ξαφνικά αν και αργά 
χτυπάει το κουδούνι της πόρτας μου.

Στο χώρο μου επισκέψεις σπανιότατα.
Επιλογή μου. 
Ανοίγω και μένω στήλη άλατος.!!


Αν είναι δυνατόν.!! Να γράφω κάτι και
να επιβεβαιώνεται...

Η Μαρία του παθ..η γιατρός μας..
με το Γιώργο της.'Ενα ζευγάρι που
για μένα είναι εξαίρεση σε ενα
θλιβερό κανόνα.Με τη Μαρια μενουμε
σε διπλανη πόλη γνωριστήκαμε μέσω
διαδικτύου και δέσαμε..μιλάμε την ίδια
γλώσσα αυτη την ξεχασμενη ντοπιολαλιά
τση Κρήτης.

Αγκαλιές Φιλιά απο καρδιάς..
να λοιπόν πως τα χιλιόμετρα
καταργούν τις αποστάσεις όταν
οι ψυχές είναι κοντά.Να λοιπόν
που η αγάπη η φιλία και η ανθρωπιά
μετρά με πράξεις..πέρα απο τα λόγια
που λέμε όταν πρωτογνωριζόμαστε.
Να λοιπόν που ο Χρόνος είναι ο πιο
δίκαιος κριτής.

Είναι λένε ποτέ δυνατόν να έρθουμε
και να μην περάσουμε να σε δούμε;
Και ξέρουν με ξέρουν καλά τι βάση
δίνω στην έκπληξη...

Συγκινήθηκα απίστευτα....

Καλο δρόμο παιδιά κι ας μας ενώνει
πάντα η καλή καρδιά και οι απο ψυχής
ομορφομοιρασμένες και απρόοπτες στιγμές
όπως οι αποψινή μα όπως και πολλές άλλες
Δεν Ξεχνώ.....


Μαρία μου το ποίημα σου..γιατι ποιείς
χωρίς να εκποιείσαι στην επόμενη εγγραφή 
με το ανάλογο βίντεο..:)

Η Φιλία είναι Ιερή και πάντα θα επιβιώνει
κόντρα στις δύσκολες προβλέψεις.


Να είστε πάντα Καλά και ΜΑΖΙ..όσο 
υπάρχουν ψυχές σαν τις δικές σας
η ελπίδα θα κυριαρχεί.




ΥΓ.Μα εγώ μ΄ ένα άγριο περήφανο χορό

σαν αετός πάνω απ' τις λύπες θα πετάξω.

Σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ,
σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ.
Θα πάω να χτίσω μια φωλιά στον ουρανό,
θα κατεβαίνω μόνο αν θέλω να γελάσω
Σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ,
σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ.

:))

22 σχόλια:

thalassaki είπε...

Aγαπημένο Αερικό, μια ζεστή καλημέρα κι αγκαλιά, μαζί με λίγες λέξεις προτού ξεκινήσει άλλη μια τρελαμένη μέρα χαράς κι εργασίας.. Αν είναι η Μαρία που φαντάζομαι, χαίρομαι πάρα πολύ που είναι καλά και που ήρθε να σε βρει - πράγματι ξεχώριζε εκεί μέσα.

Τώρα για το Χρόνο που κρίνει δίκαια και τακτοποιεί πολλές παλιές εκκρεμότητες, μακάρι αν και δε συμβαίνει έτσι πάντα. Μια ζωή διατηρώ πολύ χαμηλές αντοχές στην αδικία, μα δυστυχώς ζούμε παράλληλα μ' αυτήν κι ίσως το βάθος του Χρόνου να βρίσκεται πολύ βαθιά για να φέρει μπροστά μας νομοτέλειες κι ισορροπίες. Κάποτε βέβαια γίνεται κι αυτό στους δικούς μας καιρούς.

Όμως καρδιά μου εν τω μεταξύ παλεύουμε για τις εντός ισορροπίες. Ετούτη η πανσέληνος σκέτη λεπίδα δίπλα σε γόρδιους δεσμούς.. Με όλη μου την αγάπη σήμερα και κάθε μέρα, να προσέχεις τον πολύτιμο εαυτό σου, φιλιά από μένα :*

Ανώνυμος είπε...

Και δεν μπορώ να τη δεχτώ γιατι
για εμένα και το δικό μου χωροχρόνο
δεν υπάρχει αντιο σε αληθινά και
άξια συναισθήματα.
Δεν τη δέχομαι γιατι ξέρω.
Πάντα ήξερα.Απο την αρχή.Δεν αποχαιρετω ποτέ ότι ζεί μέσα μου.Δεν υπάρχει Τέλος
στη δική μου πραγματικότητα.Μείνε είπα και ήταν επιθυμία Καρδιάς όχι Ζητιανιά.
Δειξε μου έμπρακτα δεν θέλω άλλα λόγια αυτο που είδα απ την αρχή
αυτό που είσαι δηλαδη.Δείξε μου το
σε βάθος χρόνου η αλήθεια δεν σιωπά

Εδώ έμεινα...πόσο δίκιο έχεις...
Δεν μπορείς να πεις αντίο, να δώσεις τέλος σε κάτι που ζει... όπως δεν μπορείς να σταματήσεις τη ζωή, να σταματήσεις ν' ανασαίνεις...έτσι και η καρδιά ξέρει πότε πρέπει να πει αντίο και να κλείσει τις πόρτες της...

Φωτεινή και χαρούμενη μέρα σου εύχομαι από καρδιάς..

Φιλιά
Καλημέρα!! :))))

Ναύτης είπε...

σιγα μην κλάψω,
σιγα μην φοβηθω...

τώρα το είδα...

σουτ, ναι, γελάω...

αντε να πηγαίνουμε!

:)

AERIKO είπε...

Σού απαντώ σε ένα μικρό διάλλειμα απο άλλη μια θεότρελη μέρα χαράς και εργασίας....:) Nαι η Μαρία είναι..τωρα βέβαια είναι στην Αθήνα
αλλά αυτη την ψυχή δεν την αλλοιώνει τίποτε.Σπαθί κι αυτή.

Όσο για τα άλλα Ζώ το Παρόν..είναι ο μόνος Χρόνος που μου ανήκει..ότι αξίζει είναι παρόν..οι παρούσες απουσίες και οι απούσες παρουσίες
δεν μου αρκούν πιά.

Πιστεύω στην Αγάπη και στους Ανθρώπους..Πιστεύω στα Μαθήματα της Ζωής Πιστεύω στη Ζωή την ίδια.

Η Ανθρωπιά και η ευαισθησία δεν είναι αδυναμία ποτέ δεν ήταν.Και επιμένω Λόγια που δεν συνοδεύονται απο ανάλογες πράξεις είναι πελώρια ψέμματα.

Μη με φοβάσαι... και αντεχω και μπορώ και χαμογελώ και ελπίζω και μάχομαι και ευτυχώς αυτοσαρκάζομαι ακόμα.!!

Τιμάς όλες τις ξεχασμένες λέξεις και μου δίνει χαρά και δύναμη η φιλία μας.Να Χαμογελάς και να ξέρεις ότι είναι αμοιβαίο και απο ψυχής είναι ενεστώτας διαρκής.Αιώνιο παρόν.

Την Καλημέρα την αγάπη μου και μια μεγάλη αγκαλιά σε σένα και στον Ιασονάκο μας.!! :))

AERIKO είπε...

Αυτη την συγκεκριμένη δεν τη δέχομαι.

Θέμα Ψυχής.Η Καρδιά δεν κλείνει πόρτα Λία μου.Και η δική μας δεν είναι λεωφορείο να κάνει στάσεις και να ανοιγει σε όποιον σηκώνει το χερι του.

Γεγονός όμως η αγάπη ελευθερώνει.Και ο Ερωτας το ιδιο πρεπει να κάνει.

Δε λέει να Ζητιανεύεις αυτο που λαχταρας.

Σιγά σιγα θα ρθει η χαρα και για μας ..κανενας δεν φευγει αδικαιωτος απ αυτη τη μικρη ζωή.

Σε ευχαριστω για καθε σου σχολιο.
Σε διαβάζω και ανασαινω κι αναστεναζω ασε...ωραια πραγματα..
όσο αντεχουμε άλλο τόσο μπορούμε.

Όμορφα να κυλήσει και η δική σου μέρα.Σε Φιλώ.:))

AERIKO είπε...

ΝΑΙ...καιρός είναι...Ότι αξίζει μένει δίπλα σου..ακριβώς δίπλα..ας μην παραμυθιαζόμαστε..δεν υπάρχουν εμπόδια..οταν ακους την καρδιά και την ακολουθείς.

Και Ναί αρκετά κλάψαμε.Νισάφι πια.
Όποιος, όποια σε αγαπά αληθινά
δεν σε κάνει να κλαίς και να στενοχωριέσαι..ίσα ίσα..σκουπίζει με φιλιά και αγάπη τα δάκρυα της πίκρας σου.

Χωρίς τύψεις και απωθημένα έτσι
οφείλουμε στον εαυτό μας να πορευόμαστε.Κι αν πιάσει νεα καταιγίδα στην πορεία ένα είναι το σίγουρο.Ο Βρεγμένος δεν έχει τιποτε να φοβηθει.

Ψηλά..!!!Παντού Ουρανός.!!

Χαμογελαστή Καλημέρα.! :))

D.Angel είπε...

Με συγκίνησες με τα λόγια σου!
Φιλία! Μεγάλη λέξη!
Σπάνιο πράγμα στις μέρες μας!
Να σαι καλά Αερικό μου
Φιλιά πολλά

AERIKO είπε...

Tα σπάνια Άγγελε μου υπάρχουν..κι η Φιλία είναι Ιερή Ναί.Όποιος την προδώσει τον προδίδει η ίδια η Ζωή.

Να περνάς όμορφα..!! Πολλά Φιλιά.!:))

Matriga είπε...

Και γω τώρα τι να πω;
Πάλι τα ίδια θα γράψω... όπως στο youtube! Ότι και να πω θα είναι λίγο.
Έιμαι πολύ τυχερή που συναντηθήκαν οι δρόμοι μας ;)

Πολλά φιλιά!!

Υ.Γ. Είδα πως σου αρέσουν οι εκπλήξεις και βρήκα κι' άλλο κοινό μας! Θα έχει γούστο να λες για μένα και να με κάνεις να δακρύσω...

AERIKO είπε...

Ε...αν δεν ταιριάζαμε δεν θα συμπεθεριάζαμε.. έτσι λέμε εδω..χαχα.. Ναι μ αρέσουν οι εκπλήξεις..και η ίδια έχω συμπεριφορές απρόοπτες..γι αυτο έχε το νού σου..μη σε πάρω ξαφνικα τηλ.καποιο πρωί και σου πω εδω είμαι..έλα να με μαζέψεις..χεχεχεχε

Καλημέρα με πολλά χαμόγελα.!! Φιλιά.!
:))

Matriga είπε...

χα χα χα
Ελπίζω να είναι πουρνό πουρνό, γιατί κοιμάμαι με τις μικρές ώρες και ξυπνώ με τις μεγάλες! ;)

Καλημέρα!!

Υ.Γ. Σήμερα έκανα και την φανουρόπιτα μου για να μου φανερώσει ο Άγιος μια υπέροχη έκπληξη :)

AERIKO είπε...

χαχαχα...για να δούμε..αχ γέλασα..!!

Αλλά απο την άλλη αν το πιστέψεις με όλη την ψυχή σου όλα γίνονται.!!

Θέλω λίγη πίτα γίνεται..;Γκρρρρ

Στα γλυκά ο νους μου εμένα..νιώθω ελεύθερη γιατι απομυθοποίησα τα πάντα ακόμα και τις προσδοκίες..χεχεχε

Τι σου λέω εε; Όταν δεν περιμένεις τίποτε έρχονται όλα.Τόσο απλά.

Τα λέμε..Φιλιά.!! :))

Matriga είπε...

Αν στην φυλάξω στην κατάψυξη λες να την φας βαλσαμωμένη; χα χα χα

AERIKO είπε...

Xλωμόοοο έως αδύνατο..!!θα φτιάξουμε μια μαζί..και θα την τσακίσουμε όμορφα κι ωραια....Απο το φούρνο στην καταψυξη ποτέε.!!!Ούτε τα φαγητα ούτε τα συναισθήματα....!! ;)
Μεγαλείοοο!!! χαχαχα...:))

Matriga είπε...

Εννοείται!! Άλλωστε είναι piece of cake ;)

AERIKO είπε...

.....:))

D.Angel είπε...

Θέλω κι εγώωωωωωωωω
Χα χα χα χα χα
Κάτι συμβαίνει τελευταία μ εμένα!
Ζηλεύω πολύ!Αστειεύομαι!
Χα χα χα χα χα
Φιλιά πολλά
Χαίρομαι πολύ που χαίρεστε
και χαιρόμαστε γενικώς
Σμουατς

Γιώτα είπε...

Λιγάκι ζήλεψα ομολογώ... λιγάααακι! Να σα να έβλεπα ωραία γιορτινά πράγματα, χάρμα οφθαλμών που λένε!
Ωραίες στιγμές, μοναδικές, όσο κι η πολύτιμη ζωή μας!
Να περνάς πάντα καλά.... φιλιά σου στέλνω... Καλό σου βράδυ!

AERIKO είπε...

Tι σημαίνει θέλεις κι εσυ εε...αφου εννοείται Μαζί θα φαμε και θα πιούμε....χωρίς τον άγγελο μας πουθενά.!! Ετοιμάσου..θελω τατοο...τι τσιπάκια και αηδίες παραμένω οπισθοδρομική χεχεχε...ΤΑΤΟΟ..Τέλος.!! Σε Φιλώ. :))

AERIKO είπε...

Ναι...Γιώτα μου..η πραγματικότητα κι η μοιρασμένη στιγμή δεν υποκαθίσταται
απο καμιά οθόνη.Αλλά αν δεν ηταν το νετ δεν θα σας γνώριζα.!!

Επιτέλους ναι καλά είμαι..παρα την πίεση της καθημερινότητας κάνω τις αποδράσεις και τις υπερβάσεις μου.

Πολλά Χαμόγελα και Φιλιά.Να μού προσέχεις. :))

Maria είπε...

Σιγά μην κλάψω! Σιγά μη φοβηθώ! Η δύναμη των δύο μας ατσαλώνει τα φτερά και μας φέρνει κόντρα στον άνεμο για βουτιά στο Λιβυκό. Νυχτερινές πτήσεις χωρίς φώτα πορείας κάνουμε, με προβολέα το αυγουστιάτικο φεγγάρι...
και στο φτάσιμο, (αχ αυτό το φτάσιμο! Υπάρχει στ' αλήθεια;) συναντούμε ένα δελφίνι. Εκείνο που κάποτε μου χάρισες. Θυμάσαι; Καλημέρα Αερικό μου!

Μαρία ή αλλιώς Μαριάκου ;)

Αντί άλλης έκφρασης, ανασύρω από τα παιδικά μας χρόνια και σου αφιερώνω: "μη φοβηθείς αυτόν που στήριξε στην πίστη πάνω την ελπίδα, τον είδα στη ζωή να μάχεται, μα πάντα ανίκητο τον είδα".
Ζούμε μια ζωή, έχουμε, πιθανώς, μία ευκαιρία. Να ζήσουμε αληθινά ως την τελευταία στιγμή αυτής της ζωής. Τελευταίο κάτι για όλους μας (όσους ποθούν και δεν τολμούν, όσους τολμούν και δυσκολεύονται): προχώρα εσύ, κι ο δρόμος σου θ' ανοίγει...

Γιώργος

AERIKO είπε...

Tι να πω εεε; Aυτές οι στιγμές με δυναμώνουν..θυμάμαι ναι..:)
Αυτό του Βερίτη είναι δύναμη για μένα απο πολύ παλιά και το σπουδαίο κανείς απο τους δυο σας δεν το ξέρει.

Δεν το θεωρώ καθόλου τυχαίο που το φέρατε ως εδω και κατασυγκινηθηκα πάλι..ουφ..!! :)

Nα είστε ΜΑΖΙ και πάντα καλά.!
Την Καλησπέρα και την αγάπη μου.
Πολλά πολλά Χαμόγελα.!!! :)))