..Ηθοποιός συγκλονιστικός.
Ου! Ηθοποιοί!
Πόσοι και πόσοι δεν πέρασαν
από το στερέωμα.
Αυτοκτονία. Εκκωφαντική.
Τόσοι γύρω του... Μα κανένας;
Αυτό το «μα» πριν το «κανένας»
που γεμίζει από όλο το παράπονο της ύπαρξης
που πήγε χαράμι.
Ταινίες ένα σωρό. Μα εκείνος
ο Κύκλος των Χαμένων ποιητών!
Γι' αυτόν τον ρόλο τον έκλαψα.
Κι αυτό μπορεί να ήταν και η μοναξιά του.
Ρόλους λογαριάζουμε τους ηθοποιούς.
Χοντρή αδικία.
Ο κύκλος των χαμένων ποιητών.
Για εκείνη τη ματιά του...
Του Captain. Έναν Captain δεν αναζητούμε όλοι μας;
Εκείνα τα μάτια. Τα γλυκά, όσο χρειάζεται.
Τα αυστηρά όσο χρειάζεται. Τα μάτια σκαλοπάτια
Σου λένε ανέβα. Ψήλωσε.
Σου λένε μπορείς. Στο τέλος σου χαμογελάνε.
Το έχεις προσέξει; Όλοι οι captains
έχουν ωραία χαμογελαστά μάτια.
Με όσο χρειάζεται κατανόηση.
Με όσο χρειάζεται επιείκεια.
Με όση χρειάζεται παρότρυνση.
Με όση χρειάζεται σκληράδα. Με όσο χρειάζεται….
Τον έκλαψα. Μπορεί και να με έκλαψα.
Έτσι δεν συμβαίνει όταν κλαίμε κάποιον;
Στα κρυφά εμάς μπορεί να κλαίμε.
Αγαπημένος γνωστός,
τελικά απολύτως άγνωστος ο Robin.
Που ξεδίπλωσε όλες τις αποχρώσεις μιας ματιάς
που αενάως γυρεύουμε. Και δυστυχώς,
απ' ό,τι φάνηκε, Captain αυτός δεν βρήκε.
Why My Captain;
Ρέα Βιτάλη
5 σχόλια:
Μας λείπει το Μυστικό που Κάνει Ζωή τους Ρόλους και τα Ποιήματα...
Δεν μπορείς να αδράξεις τη μέρα μέσα σε ένα σύστημα που σου ρουφά το είναι...για να πρωταγωνιστείς ανθρώπινα στη στιγμή σου πρέπει να αποποιηθείς δόξα,χρήμα,και εγώ...αυτοί είναι οι κομπάρσοι στη σκηνή του μάταιου.Ήταν μεγάλος ηθοποιός ,καλοσυνάτος άνθρωπος,με ανυπεράσπιστα τραγικό ψυχής βάθος.
Μην ξεχνάς..ποιημα είναι η ζωή κι εμείς η λέξεις του. Δροσερό φιλί απ'τον φλεγόμενο Νότο. :))
Εύγε για την ανάρτησή σου αυτή Μαρία μου... να'σαι καλά
θερμές ευχές με δημιουργικότητα και έμπνευση Μαρία! Πολλά φιλιά!
Σε ευχαριστω ολόψυχα όμως..:) Όμορφο βραδάκι Αντωνη μου με ταξίδια ζωής στιγμές.
Δημοσίευση σχολίου