Συμφωνώ με τα λόγια σου, μα τελικά διαφωνώ εντελώς με το βίντεο, το οποίο θεωρώ πως κινείτε σε λάθος κατεύθυνση.. Δεν μπορούμε, και μάλιστα θεωρώ ιεροσυλία, να προσάπτουμε στον Θεό τα αποτελέσματα της ανθρώπινης ατέλειας, ωσάν να τα δημιουργεί εκείνος!! Νομίζω πως ο τρόπος που επέλεξε να μεταδώσει το μήνυμα της πανανθρώπινης αγάπης, ο δημιουργός του, είναι λάθος... Σε φιλώ, καλό σου βράδυ και μην το πάρεις προσωπικά,ναι;;
"Είμαστε άγγελοι με ένα φτερό. Για να πετάξουμε πρέπει να αγκαλιάσουμε κάποιον..."
Ο Θεός μας έφτιαξε με ψυχή..εμείς δεν την ακούμε μεσα στο όχημα που λενε σώμα..επίσης πιστευω πως τα παιδια με ειδικές ικανότητες ερχονται για να μαθητευσουμε εμεις..να αυτοβελτιωθούμε..ο Θεός εστειλε το μηνυμα με το Χριστό..κι αν στο όνομα του διεπραχθησαν εγκληματα αυτο ειναι ανθρωπινη επιλογη..και οχι θείο θελημα.Ο δικος μου ο θεος ειναι αγαπη στο απλο,χαρα,μοίρασμα, ταπεινοφροσυνη,και αγωνας καθημερινός να βρουμε εκεινο το κομματι του ουρανού μεσα μας..εκεινο εκει που χασαμε με τον εγκλωβισμο στο εγω μας.
Γιατι να σε παρεξηγήσω Ανταιε..; Είμαι χριστιανή Ορθόδοξη οχι επειδη βαφτισθηκα Χριστιανη αλλα επειδη μετα απο σπουδη και ανησυχια χρονων κατεληξα ελευθερα στου Χριστού τα λόγια.Είμαστε μαθητές στο θρανίο της ζωης..οτι μοιραζομαστε με καλη καρδια και διαθεση για όσο αυτο μένει..Το αθέατο καλε μου φίλε δεν προσεγγίζεται με το νού..αλλα με τα ματια της ψυχης..τα οποια για να καθαρίσουν πρεπει να διασχισουμε τον όποιο πόνο άφοβα..Εννοείται πως οταν μια γυναίκα μενει έγγυος ενω παίρνει ναρκωτικά ..η σε μεγαλη ηλικια...η με κληρονομικότητα δεν φταιει ο θεος που φερνει στον κοσμο ενα παιδι με ειδικες ικανοτητες.Ευθυνεται στο να σηκώσει το δικο της σταυρο και να μη δει αυτο το παιδι σαν βαρος..αλλα σαν μαθημα του αξ ανθρωπισμου και της αλλαγης της δικής της.
Ειμαστε ελευθεροι να επιλεγουμε..οταν επιλεγουμε καρδιακα είμαστε σε καλο δρόμο.
Σηκωνει μεγαλη συζητηση αυτο το θεμα..ισως επανελθω με νεα εγγραφη εν καιρω.
Διάβασα το σχόλιό σου, Μαρία, και παρόλο που δεν ξέρω αν μπορούμε να το συζητήσουμε εδώ, θα με ενδιέφερε πολύ να μου εξηγούσες περισσότερο, που στηρίζεις την φράση: Ο Θεός μας έφτιαξε με ψυχή..εμείς δεν την ακούμε μεσα στο όχημα που λενε σώμα..
στην ουσία επικεντρώνω το ενδιαφέρον μου στα "μας έφτιαξε με ψυχή" και "μέσα στο όχημα που το λένε σώμα".. Σε ρωτώ, διότι από όσα ξέρω ούτε ο Χριστός ανέφερε κάτι τέτοιο, ούτε υπάρχει πουθενά μέσα στην Αγία Γραφή!
"Τί δώσει άνθρωπος αντάλλαγμα τής ψυχής αυτού;" Παντου μιλα ο Χριστός για την Ψυχή.Το νοιώθεις μόνο οταν αγγίξεις το θάνατο..μετα απο ένα κώμα ας πουμε μετα απο ατύχημα οπως εγω..η μετα απο ενα δυνατο χαστούκι της ζωής.Επιστημονικά το αθέατο δεν προσεγγίζεται..κι αυτα που λενε πως ολα ειναι εικόνες του μυαλου που κρατιωνται σαν σβηνει ειναι παραμυθια της χαλιμάς.Το θεμα ολο ειναι πως ο άνθρωπος ανεκαθεν φοβοταν το θανατο..γιατι δεν μπορουσε να τον εξηγήσει.Το μετά δεν είναι αστείο.Η Ψυχή υπάρχει..κινει το οχημα σωμα..και καποια στιγμη εγκαταλείπει την φθαρτότητα και πηγαίνει στην αιώνια πηγή της.Δεν ειναι καθόλου τυχαίο που ο χρονος ενός φυσιολογικού θανατου αντιστοιχεί ακριβως στο χρόνο μιας φυσιολογικής γέννας.Η Ψυχή οταν εγκαταλείπει το σωμα εχει χρώμα..απ το παλλευκο των μικρών παιδιών εως το γκρί και το βαθυ καφε όσων δεν καταφεραν να βγούν απ το εγω τους τελικα τα χρονια που υπηρξαν σ αυτο το χωροχρόνο.Κατι σχετικό με την αύρα που λένε άλλοι αλλα καμία σχεση..μιλαμε για χρώμα.Και τις αιρεσεις εχω μελετησει και τα απαγορευμενα αποκρυφα και τα κορανια και τους σουφι και τον οσσο και τον αγαπημένο σε πολλα Κρισναμούρτι..και οτι υπαρχει σε γραφη..αλλα σαν την ελευθερη αγαπη που βρισκεις στην αγκαλια του Χριστού πουθενα αλλου..μα πουθενα ομως.Το υπογραφω με ολη την ψυχη μου και ειλικρινά δακρυζω καθε φορά.
"Δύσκολο να κατανόησει κανείς την αιωνιότητα της ψυχής. Ακριβώς γιατί γύρω βασιλεύει ή φθορά, δεν έχει τον τρόπο να απαλλάξει τη σκέψη του από τα σιδερένια νύχια της και να χαρεί την ατέλειωτη συνέχεια της ψυχής, της ψυχής του."
Πόσοι οι άνθρωποι πού έζησαν τη ζωή τούτη; Αναρίθμητα δισεκατομμύρια. Που βρίσκονται τα σώματα τους; Ζυμώθηκαν με τη γη. Που είναι τα σπίτια πού έχτισαν; Τα αφάνισε ο χρόνος. Που υπάρχουν τα βιβλία πού έγραψαν; Τα πιο πολλά έχουν καταστραφεί. Και τα μεγάλα έργα, οι πολιτισμοί και τα διαδήματα και τα χίλια δυο άλλα, πού συνοδεύουν και ψιμυθιώνουν τη γήινη ζωή, που είναι; Όλα, όλα πέρασαν και έσβησαν.Μόνο οι ψυχές μένουν. Τόσοι αιώνες και εξακολουθούν να ζουν, άφθαρτες. Κανένα ίχνος δεν αφήνει επάνω τους ο χρόνος. Κανένα σημάδι γηρασμού και φθοράς.Και όλο αυτό το διάστημα,το ζουν οι ψυχές σαν να ήταν μια και μόνη μέρα. Σαν μια σύντομη στιγμή στον απέραντο ωκεανό της αιωνιότητος.
Είναι ζόρικη παλαίστρα η ζωη..ομως αργα ή γρήγορα νοιωθουμε το σημαντικό απ το ασήμαντο..καποιοι νωρίτερα καποιοι αργότερα και καποιοι πολυ αργα..και λέω πολυ αργα επειδη δεν εζησαν στην ουσια.Ενας ανθρωπος εγκλωβισμένος στη ματαιοδοξία στο εγω και αφοσιωμενος μονο στο σωμα..πως να ακουσει την ψυχη..; Ειναι τυχαίο που οσοι φτανουν σε ψηλα πνευματικά επίπεδα αποδυναμωνουν το σώμα..; To σώμα είναι ύλη φθαρτή..η ψυχη κινεί τα παντα όμως.ΟΙ μεγαλες συγκινησεις δεν είναι σωματικές αυτού καθ αυτού..μετεχει η ψυχη..το δάκρυ κι ο πονος τι είναι..; Το χαμόγελο και η συγκίνηση μετα απο ενα γεγονός σημαντικό τι είναι..;
Ο άνθρωπος ακόμη και μέσα απ τον έρωτα και το ξόδεμα στην ενταση της ηδονης ..αγαπη δεν ψάχνει..; Να αγαπηθεί για το είναι του..; To είναι του είναι η ψυχη..κι οταν αλλογιστα αρνείται να ωριμασει..την ρυτιδωνει..την βαραίνει..την απαξιώνει..δεν την ακουει..και στερείται τα σημαντικά.
Κι οταν ερθει η ωρα να εγκαταλείψει η ψυχη το σωμα και τη φθορά..οσοι δεν πιστεψαν στην υπαρξη της..δεν χανουν το ταξιδι της επιστροφης..χανουν ομως ενα κομματι παράδεισου που κρυβει η ζωη..κι αυτο δεν είναι αλλο απ τη μοιρασμένη στιγμη.Απ την ωρα της γεννησης είναι προδιαγεγραμμενη και η ωρα της εξόδου..κι αν καποιοι κοντεψαν να φυγουν κι επιστρέφουν είναι μια ευκαιρία-δοκιμασία για να αυτοβελτιωθούν για να προσφερουν για να ακουσουν την ψυχη τους να ανατριχιάζει στα αθεατα και στα απλα και δνε γινεται αλλοιως αφου ηδη πηραν μια προγευση αληθειας.
Αυτο είναι η ζωη μπροστά στην αιωνιότητα..μια στιγμη..μια αστραπή οπως ειπε κι ο καζαντζακης..για μενα το εργο του ο χριστος ξανασταυρωνεται είναι ευαγγελιο επι γης..ειναι συμπυκνωμενη η αληθεια αιωνων με τον πιο απλο και κατανοητο τροπο.
Αυτα και να φανταστεις δεν ταφηκε κανονικά..δεν ψαλθηκε σαν αιρετικος..γιατι υπηρετησε την αληθεια..κι η αληθεια είναι αγαπη δεν φορα παρωπιδες..αγαπη στον συν ανθρωπο..να μπορεις να βλεπεις ενα κομματι του εαυτου σ αυτον..και να βελτιώνεσαι μέσα απο αυτον..ακομη κι αν δεν τον αντεχεις για οποιο λογο κι αν συμβαινει αυτο.
Όποιος μπορει να ακουσει το μικρο παιδι μέσα του..χωρις παλιμπαιδισμούς αυτός ειναι στο σωστό δρόμο.Ανοιχτη η ψυχη μπροστά στο ενδεχόμενο και στο πεπρωμένο.
Μια αστραπή είναι η ζωη.Προλαβαίνουμε;
Σε ευχαριστώ Ανταίε..όμορφη μέρα φίλε μου..χαρα μου να συναντώ άξιες ψυχές στο ξέφωτο των περι~ ούσιων. :))
5 σχόλια:
Συμφωνώ με τα λόγια σου,
μα τελικά διαφωνώ εντελώς με το βίντεο, το οποίο θεωρώ πως κινείτε σε λάθος κατεύθυνση..
Δεν μπορούμε, και μάλιστα θεωρώ ιεροσυλία, να προσάπτουμε στον Θεό τα αποτελέσματα της ανθρώπινης ατέλειας, ωσάν να τα δημιουργεί εκείνος!!
Νομίζω πως ο τρόπος που επέλεξε να μεταδώσει το μήνυμα της πανανθρώπινης αγάπης, ο δημιουργός του, είναι λάθος...
Σε φιλώ, καλό σου βράδυ και μην το πάρεις προσωπικά,ναι;;
"Είμαστε άγγελοι με ένα φτερό. Για να πετάξουμε πρέπει να αγκαλιάσουμε κάποιον..."
Ο Θεός μας έφτιαξε με ψυχή..εμείς δεν την ακούμε μεσα στο όχημα που λενε σώμα..επίσης πιστευω πως τα παιδια με ειδικές ικανότητες ερχονται για να μαθητευσουμε εμεις..να αυτοβελτιωθούμε..ο Θεός εστειλε το μηνυμα με το Χριστό..κι αν στο όνομα του διεπραχθησαν εγκληματα αυτο ειναι ανθρωπινη επιλογη..και οχι θείο θελημα.Ο δικος μου ο θεος ειναι αγαπη στο απλο,χαρα,μοίρασμα, ταπεινοφροσυνη,και αγωνας καθημερινός να βρουμε εκεινο το κομματι του ουρανού μεσα μας..εκεινο εκει που χασαμε με τον εγκλωβισμο στο εγω μας.
Γιατι να σε παρεξηγήσω Ανταιε..; Είμαι χριστιανή Ορθόδοξη οχι επειδη βαφτισθηκα Χριστιανη αλλα επειδη μετα απο σπουδη και ανησυχια χρονων κατεληξα ελευθερα στου Χριστού τα λόγια.Είμαστε μαθητές στο θρανίο της ζωης..οτι μοιραζομαστε με καλη καρδια και διαθεση για όσο αυτο μένει..Το αθέατο καλε μου φίλε δεν προσεγγίζεται με το νού..αλλα με τα ματια της ψυχης..τα οποια για να καθαρίσουν πρεπει να διασχισουμε τον όποιο πόνο άφοβα..Εννοείται πως οταν μια γυναίκα μενει έγγυος ενω παίρνει ναρκωτικά ..η σε μεγαλη ηλικια...η με κληρονομικότητα δεν φταιει ο θεος που φερνει στον κοσμο ενα παιδι με ειδικες ικανοτητες.Ευθυνεται στο να σηκώσει το δικο της σταυρο και να μη δει αυτο το παιδι σαν βαρος..αλλα σαν μαθημα του αξ ανθρωπισμου και της αλλαγης της δικής της.
Ειμαστε ελευθεροι να επιλεγουμε..οταν επιλεγουμε καρδιακα είμαστε σε καλο δρόμο.
Σηκωνει μεγαλη συζητηση αυτο το θεμα..ισως επανελθω με νεα εγγραφη εν καιρω.
Χαμογελαστή Καληνύχτα σου στέλνω..:))
Και μια ηλιόλουστη καλημέρα εγώ!
Διάβασα το σχόλιό σου, Μαρία, και παρόλο που δεν ξέρω αν μπορούμε να το συζητήσουμε εδώ, θα με ενδιέφερε πολύ να μου εξηγούσες περισσότερο, που στηρίζεις την φράση:
Ο Θεός μας έφτιαξε με ψυχή..εμείς δεν την ακούμε μεσα στο όχημα που λενε σώμα..
στην ουσία επικεντρώνω το ενδιαφέρον μου στα "μας έφτιαξε με ψυχή" και "μέσα στο όχημα που το λένε σώμα"..
Σε ρωτώ, διότι από όσα ξέρω ούτε ο Χριστός ανέφερε κάτι τέτοιο, ούτε υπάρχει πουθενά μέσα στην Αγία Γραφή!
"Τί δώσει άνθρωπος αντάλλαγμα τής ψυχής αυτού;" Παντου μιλα ο Χριστός για την Ψυχή.Το νοιώθεις μόνο οταν αγγίξεις το θάνατο..μετα απο ένα κώμα ας πουμε μετα απο ατύχημα οπως εγω..η μετα απο ενα δυνατο χαστούκι της ζωής.Επιστημονικά το αθέατο δεν προσεγγίζεται..κι αυτα που λενε πως ολα ειναι εικόνες του μυαλου που κρατιωνται σαν σβηνει ειναι παραμυθια της χαλιμάς.Το θεμα ολο ειναι πως ο άνθρωπος ανεκαθεν φοβοταν το θανατο..γιατι δεν μπορουσε να τον εξηγήσει.Το μετά δεν είναι αστείο.Η Ψυχή υπάρχει..κινει το οχημα σωμα..και καποια στιγμη εγκαταλείπει την φθαρτότητα και πηγαίνει στην αιώνια πηγή της.Δεν ειναι καθόλου τυχαίο που ο χρονος ενός φυσιολογικού θανατου αντιστοιχεί ακριβως στο χρόνο μιας φυσιολογικής γέννας.Η Ψυχή οταν εγκαταλείπει το σωμα εχει χρώμα..απ το παλλευκο των μικρών παιδιών εως το γκρί και το βαθυ καφε όσων δεν καταφεραν να βγούν απ το εγω τους τελικα τα χρονια που υπηρξαν σ αυτο το χωροχρόνο.Κατι σχετικό με την αύρα που λένε άλλοι αλλα καμία σχεση..μιλαμε για χρώμα.Και τις αιρεσεις εχω μελετησει και τα απαγορευμενα αποκρυφα και τα κορανια και τους σουφι και τον οσσο και τον αγαπημένο σε πολλα Κρισναμούρτι..και οτι υπαρχει σε γραφη..αλλα σαν την ελευθερη αγαπη που βρισκεις στην αγκαλια του Χριστού πουθενα αλλου..μα πουθενα ομως.Το υπογραφω με ολη την ψυχη μου και ειλικρινά δακρυζω καθε φορά.
"Δύσκολο να κατανόησει κανείς την αιωνιότητα της ψυχής. Ακριβώς γιατί γύρω βασιλεύει ή φθορά, δεν έχει τον τρόπο να απαλλάξει τη σκέψη του από τα σιδερένια νύχια της και να χαρεί την ατέλειωτη συνέχεια της ψυχής, της ψυχής του."
Πόσοι οι άνθρωποι πού έζησαν τη ζωή τούτη; Αναρίθμητα δισεκατομμύρια. Που βρίσκονται τα σώματα τους; Ζυμώθηκαν με τη γη. Που είναι τα σπίτια πού έχτισαν; Τα αφάνισε ο χρόνος. Που υπάρχουν τα βιβλία πού έγραψαν; Τα πιο πολλά έχουν καταστραφεί. Και τα μεγάλα έργα, οι πολιτισμοί και τα διαδήματα και τα χίλια δυο άλλα, πού συνοδεύουν και ψιμυθιώνουν τη γήινη ζωή, που είναι; Όλα, όλα πέρασαν και έσβησαν.Μόνο οι ψυχές μένουν. Τόσοι αιώνες και εξακολουθούν να ζουν, άφθαρτες. Κανένα ίχνος δεν αφήνει επάνω τους ο χρόνος. Κανένα σημάδι γηρασμού και φθοράς.Και όλο αυτό το διάστημα,το ζουν οι ψυχές σαν να ήταν μια και μόνη μέρα. Σαν μια σύντομη στιγμή στον απέραντο ωκεανό της αιωνιότητος.
Είναι ζόρικη παλαίστρα η ζωη..ομως αργα ή γρήγορα νοιωθουμε το σημαντικό απ το ασήμαντο..καποιοι νωρίτερα καποιοι αργότερα και καποιοι πολυ αργα..και λέω πολυ αργα επειδη δεν εζησαν στην ουσια.Ενας ανθρωπος εγκλωβισμένος στη ματαιοδοξία στο εγω και αφοσιωμενος μονο στο σωμα..πως να ακουσει την ψυχη..; Ειναι τυχαίο που οσοι φτανουν σε ψηλα πνευματικά επίπεδα αποδυναμωνουν το σώμα..; To σώμα είναι ύλη φθαρτή..η ψυχη κινεί τα παντα όμως.ΟΙ μεγαλες συγκινησεις δεν είναι σωματικές αυτού καθ αυτού..μετεχει η ψυχη..το δάκρυ κι ο πονος τι είναι..; Το χαμόγελο και η συγκίνηση μετα απο ενα γεγονός σημαντικό τι είναι..;
Ο άνθρωπος ακόμη και μέσα απ τον έρωτα και το ξόδεμα στην ενταση της ηδονης ..αγαπη δεν ψάχνει..; Να αγαπηθεί για το είναι του..; To είναι του είναι η ψυχη..κι οταν αλλογιστα αρνείται να ωριμασει..την ρυτιδωνει..την βαραίνει..την απαξιώνει..δεν την ακουει..και στερείται τα σημαντικά.
Κι οταν ερθει η ωρα να εγκαταλείψει η ψυχη το σωμα και τη φθορά..οσοι δεν πιστεψαν στην υπαρξη της..δεν χανουν το ταξιδι της επιστροφης..χανουν ομως ενα κομματι παράδεισου που κρυβει η ζωη..κι αυτο δεν είναι αλλο απ τη μοιρασμένη στιγμη.Απ την ωρα της γεννησης είναι προδιαγεγραμμενη και η ωρα της εξόδου..κι αν καποιοι κοντεψαν να φυγουν κι επιστρέφουν είναι μια ευκαιρία-δοκιμασία για να αυτοβελτιωθούν για να προσφερουν για να ακουσουν την ψυχη τους να ανατριχιάζει στα αθεατα και στα απλα και δνε γινεται αλλοιως αφου ηδη πηραν μια προγευση αληθειας.
Αυτο είναι η ζωη μπροστά στην αιωνιότητα..μια στιγμη..μια αστραπή οπως ειπε κι ο καζαντζακης..για μενα το εργο του ο χριστος ξανασταυρωνεται είναι ευαγγελιο επι γης..ειναι συμπυκνωμενη η αληθεια αιωνων με τον πιο απλο και κατανοητο τροπο.
Αυτα και να φανταστεις δεν ταφηκε κανονικά..δεν ψαλθηκε σαν αιρετικος..γιατι υπηρετησε την αληθεια..κι η αληθεια είναι αγαπη δεν φορα παρωπιδες..αγαπη στον συν ανθρωπο..να μπορεις να βλεπεις ενα κομματι του εαυτου σ αυτον..και να βελτιώνεσαι μέσα απο αυτον..ακομη κι αν δεν τον αντεχεις για οποιο λογο κι αν συμβαινει αυτο.
Όποιος μπορει να ακουσει το μικρο παιδι μέσα του..χωρις παλιμπαιδισμούς αυτός ειναι στο σωστό δρόμο.Ανοιχτη η ψυχη μπροστά στο ενδεχόμενο και στο πεπρωμένο.
Μια αστραπή είναι η ζωη.Προλαβαίνουμε;
Σε ευχαριστώ Ανταίε..όμορφη μέρα φίλε μου..χαρα μου να συναντώ άξιες ψυχές στο ξέφωτο των περι~ ούσιων. :))
Δημοσίευση σχολίου