Βαριά οπλισμένο περιστέρι..

Όταν έκανα την πρώτη μου είσοδο 

πάνε πέντε χρόνια ήδη

στο νετ δεν ηταν δυνατόν φυσικά 

να φανταστώ πως η κακάθλια

πραγματικότητα που με έσπρωξε ως εδω 

για να μη χάσω της ψυχής

το όνειρο θα επαναλαμβανόταν 

με  μαθηματική ακρίβεια.

Τι κράτησα; 

Mόνο τις άπειρες στιγμές 

αληθινής ομορφιάς που

μοιράστηκα μαζί σου.

Τι άφησα; 

Όλη την ασχήμια

όλο το παρασκήνιο

όλα τα ψέμματα και όλο το συνάφι  

ολόκληρο στόλο  πικραμένων γυναικών 

που ακόνισαν τα μαχαίρια 

και κυνήγησαν με φθόνο ένα ζευγάρι 

κοχύλια που ξελογιάστηκαν 

απ'το φεγγάρι και αφέθηκαν για λίγο

στην απανεμιά που τους πρόσφερε 

το ακρογιάλι της θάλασσας ψυχής

Τι θέλω;

 σταθερά όπου κι αν βρίσκεσαι

με όποια και αν είσαι

ότι κι αν κάνεις

να χαμογελάς

να πίνεις σφηνάκι

την αδρεναλίνη 

της καρδιάς

και να μην επιτρέπεις

σε καμιά ασχήμια

να σου συνθλιβει

την ψυχή

Εν Κατακλείδι:

Για να φλέγεσαι χωρίς να φτάνεις 

ως τη σταχτη δεν αθροίζεις

αλλά περιέχεις στιγμές 

που χώρεσαν το είναι σου.

Όμορφη Νύχτα είναι αυτη

που η σκιά σου δεν σε προσπερνά 

γιατί η σκέψη μιας ψυχής 

σε αγκαλιάζει τρυφερά.

και..

Καλή Μέρα είναι αυτή 

που στο είναι σου  αντεχει.