Ψυχή μου...Βασιλική Νευροκοπλή

Το χόρτο κάτω απ' την πέτρα

είναι το δικό μου υπόστεγο

Εκεί μεθοκοπώ από μια στάλα της βροχής

animusanimus.blogspot.gr

Χορταίνω 

βλέποντας το σπόρο

που κουβαλά στην πλάτη το μυρμήγκι

Είναι το ελάχιστο που μου χαρίζει τη ζωή

Ένα μονάχα κλείσιμο βλεφάρων

με οδηγεί αταλάντευτα

στης προσευχής το όνειρο

Είναι το τίποτα που είμαι

Σκόνη σαν ψίχουλο πανάλαφρο κι ασήμαντο

τόσο φτωχό και έρημο, τόσον ανάξιο λόγου

που με σηκώνει ο αέρας ασυναίσθητα

κι από άνεμο σε άνεμο

με πάει στον ουρανό

 ✿⊱╮

- Και τα λόγια φεύγουν; 

- Και τα λόγια. 

- Και τα γέλια; 

- Και τα γέλια. 

- Και τα δάκρυα, γιαγιά; 

- Και τα δάκρυα, γιε μου. 

- Και όλα γυρίζουν πίσω λίγο διαφορετικά; 

- Όλα, γιε μου, όλα. 

- Και δεν υπάρχει τίποτα που μένει στη θέση του για πάντα; 

Δεν υπάρχει τίποτα που να μη φεύγει ποτέ;

PS:Βασιλική  απο Καρδιας  ευχαριστω για όλα.!! :))

Όταν ο Πομπός και ο Δέκτης είναι συντονισμένοι

στο Απλό καμιά Στιγμή δεν χάνεται....

....δυο πουλια ελευθερα απο τον εαυτο τους

  αφοσιωμένα το ενα στο άλλo

 ειναι το Μαζι όσων δεν γυρίζουν ποτέ

την πλάτη στο όνειρο..όσων πιστεύουν

στο θαυμα της Ζωης και όσων

δεν συμβιβάζονται διότι

οπως σοφα λες κι εσυ

τα θαύματα είναι αυτόνομα, αυτόβουλα,

 ιδιότροπα, σκερτσόζικα, απρόβλεπτα και κυρίως 

αντάρτικα και αλητήρια. Απεχθάνονται τις ιδέες, 

τις σκεπές, τα υπόστεγα, τις ηθικές, τους κανόνες.

Συμβαίνουν Απλά.