Ένας άντρας βρήκε το κουκούλι μιας πεταλούδας.
Μια μέρα ένα μικρό άνοιγμα εμφανίστηκε .Κάθισε
και παρακολούθησε την πεταλούδα γι αρκετές ώρες.
Έπρεπε να παλέψει για να αναγκάσει το σώμα της
να γλιστρήσει μέσα από τη μικρή τρύπα .
Στη συνέχεια, φάνηκε να σταματά να σημειώνει
οποιαδήποτε πρόοδο.Φάνηκε σαν να είχε φτάσει
στο βαθμό που θα μπορούσε να φτάσει και δεν
πήγαινε μακρύτερα.Έτσι ο άνθρωπος αποφάσισε
να βοηθήσει την πεταλούδα. Πήρε ένα ψαλίδι
και έκοψε το υπόλοιπο κομμάτι από το κουκούλι.
Η πεταλούδα εμφανίστηκε εύκολα αλλά είχε
ένα πρησμένο σώμα και ζαρωμένα φτερά
Συνέχισε να παρακολουθεί την πεταλούδα
και νόμιζε πως όλα θα γινόταν όπως ήταν
αναμενόμενο.
Πως το σώμα της θα γινόταν φυσιολογικό ...;.
Αλλά τίποτα από αυτά δεν συνέβη.
Στην πραγματικότητα η πεταλούδα πέρασε
την υπόλοιπη ζωή της να σέρνεται γύρω
από ένα πρησμένο σώμα και δυο ζαρωμένα φτερά.
Δεν θα ήταν ποτέ σε θέση να πετά.
Ο άνθρωπος αυτός ενήργησε με καλές προθέσεις,
με καλοσύνη. Κάτι που κάνουμε συχνά όλοι μας ...;.
Αλλά οι πιο πολλοί από μας δεν κατανοούμε τις συνέπειες.
Η πεταλούδα είχε ως περιορισμό το κουκούλι.
Έπρεπε να κάνει τον αγώνα της για να καταφέρει
να γεννηθεί σωστά. Ο τρόπος που η φύση επέλεξε
να ελευθερωθεί η πεταλούδα ήταν μέσα από ένα
στενό άνοιγμα στο κουκούλι.
Μερικές φορές οι αγώνες είναι ακριβώς αυτό
που χρειαζόμαστε στην ζωή μας. Αν η φύση
μας επίτρεπε να περάσουμε από τη ζωή χωρίς
εμπόδια αυτό θα μας σακάτευε.
Δεν θα γινόμασταν ποτέ τόσο δυνατοί
όσο θα μπορούσαμε και δεν θα καταφέρναμε
ποτέ να πετάξουμε.
Για να 'ναι κάθε μέρα μια όμορφη μέρα,
Για 'να χεις μια όμορφη ζωή,
πάλεψε λίγο και μετά ....
Νίκος Καζαντζάκης
15 σχόλια:
καλημέρα.
πόσο σωστά αυτά που είναι εδώ γραμμένα!
πρέπει ο καθένας να δίνει τον προσωπικό αγώνα του προκειμένου να πετάξει, όσο σκληρό κι αν είναι αυτό.
η αμοιβή είναι, όμως, υπέροχη!
H Πάλη μέσα μας πάντα είναι σκληρή..δεν γινεται όμως διαφορετικά..για να αποκτήσεις φτερά πρέπει να ματώσεις...Πεταλούδα είναι η ΨΥΧΗ..η Μπλέ της ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ.!!
Όσο για την Αμοιβή ..το να είμαστε σωματικά και ψυχοπνευματικά υγιείς και εμείς και οι Άνθρωποι γυρω μας ειναι δωρο ζωης πολυτιμο.
Τα υπόλοιπα όλα, ενα καθ οδόν ομορφο..με τα εμποδια του με τα ξεφωτα του..καθε βημα σημαντικό.!
Όμορφο απογευματακι Blues..:) Χαμογελαστη Παντος Καιρού Καλησπέρα.!!
Η πάλη της ψυχής...η αιώνια !!!!
Αγώνας η ζωή για το πέταγμα της ψυχής το ελεύθερο και το ωραίο !!!
Μαρία μου καλό βραδάκι !!!!
Φιλιάααα:))))))
Μαράκι μου...
αυτό που μπορούμε να σηκώσουμε ...
ώρες ώρες.. αναρωτιέμαι μέχρι που μπορώ να φτάσω... πόσο ακόμα αντέχω να σηκώνω?
γιατί αντέχω να σηκώνω?
μα έρχεται μια όμορφη μέρα... που λες.. ΝΑΤΗΝ.. για αυτήν!
για την Ζωή Μου! μα για ποιον άλλον..
υπέροχη ανάρτηση Μαράκι μου..
καλη συνεχεια με πολλα φιλια και αγκαλιέςςςςςςς..
Νομιζω πως οι περισσοτεροι ανθρωποι εχουν αυτη τη φυση του να πραττουν εστω και καλοπροαιρετα χωρις να σκεφτονται τη συνεπειες, δημιουργοντας ενιοτε προβλημα στον συνανθρωπο τους - και παει λεγοντας δυστυχως....
Εξαιρετικη αναρτηση.
Καλο σου βραδυ, με γλυκο χαμογελο :))
Συγγνωμη για τα ορθογραφικα λαθη στο παραπανω σχολιο μου, οταν βιαζεσαι σκονταφτεις... :(
Πάλι έπιασες το λεπτότερο..το αθέατο κομμάτι της εγγραφής.!! :)
Αγωνας η Ζωή..μα η Ψυχη κινει τα πάντα..ακομα και τα Βουνα αν εχει Πίστη, όχι Τυφλή αλλα βαθειά αφοσιωμένη.
Όμορφο βραδάκι Καίτη μου...Πολλά Φιλιά και απο εμένα.! :))
ΦΤΑΣΕ ΟΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ...κατα Καζαντζάκη το ανάγνωσμα.! :)
"Παππού αγαπημένε, είπα, δώσ' μου μιαν προσταγή.Χαμογέλασε, απίθωσε το χέρι απάνω στο κεφάλι μου. Δεν ήταν χέρι, ήταν πολύχρωμη φωτιά. Ως τις ρίζεςτου μυαλού μου περεχύθηκε η φλόγα.!
-Φτάσε όπου μπορείς παιδί μου...
Η φωνή του βαθιά, σκοτεινή, σα νάβγαινε από το βαθύ λαρύγγι της γης.'Εφτασε ως τις ρίζες του μυαλού μου η φωνή του, μα η καρδιά μου δεν τινάχτηκε.
-Παππού, φώναξα τώρα πιο δυνατά, δώσ μου μιαν πιο δύσκολη, πιο κρητικιά προσταγή.
Κι ολομεμιάς, ως να τα πω, μια φλόγα σούριξε ξεσκίζοντας τον αέρα, αφανίστηκε από τα μάτια μου ο αδάμαστος πρόγονος με τις περιπλεγμένες θυμαρόριζες στα μαλλιά του κι απόμεινε στην κορφή του Σινά μια φωνή όρθια, γεμάτη προσταγή, κι ο αέρας έτρεμε:
-Φτάσε όπου δεν μπορείς!...
Πετάχτηκα τρομαγμένος από τον ύπνο. είχε πια ξημερώσει. Σηκώθηκα, ζύγωσα στο παράθυρο, βγήκα στο μπαλκόνι με την καρπισμένη κληματαριά. Η βροχή είχε τώρα κοπάσει, έλαμπαν οι πέτρες, γελούσαν. τα φύλλα των δέντρων ήταν φορτωμένα δάκρυα.
-Φτάσε όπου δεν μπορείς!"
Τρυφερό Χαμόγελο και χαμογελαστή Καληνύχτα για σενα Ψυχουλίνι μου.:))
Mη σκας για ορθογραφικά λάθη..για λάθη γενικώς..γιατι ειναι η δυναμη μας..χαρη σε αυτα μαθαινουμε το ειναι μας...οποιος ειναι σε εγρήγορση Νυχτοπαίδι μου :) Σκοντάφτει αλλα ξανασηκωνεται και μαλιστα φτανει πιο μακρυα απο οτι θα μπορουσε ποτε να πιστεψει ..οταν εχεις Μετωπική με την Αλήθεια σου τις παγωμενες μοναχικες νυχτες της ζωης σου... και βγεις Σωος να δεις το χαραμα....δεν εχεις κανενα φοβο..μονο Αγαπη για τη Ζωη και ολες μα ολες τις στιγμες της.
Η Μονη σωτήρια πράξη ειναι να αγκαλιαζεις τον αλλον σιωπηλα..χωρις να θελεις να τον αλλαξεις.Ειναι το μονο που εχει σαν συνεπεια σχεσεις υγιεις που διαρκουν και ομορφαίνουν αυτη τη μικρη διαδρομη μας εδω.
Χαμογελαστη Καληνυχτα και Φιλιά σου αφήνω. :))
Ένας αγώνας όλη η ζωή ...
για να χει το αποτέλεσμα μια ομορφιά...για να χει αξία ...
Ν αφήνουμε τους άλλους να δημιουργηθούν να δημιουργήσουν ...να κρατάμε τις αποστάσεις ..να βοηθάμε όταν μας ζητηθεί.. να σεβόμαστε ....
Να προσπαθούμε ακόμα κι αν πέφτουμε να ξανασηκωνόμαστε..
Να αγαπήσουμε τον εαυτό μας χωρίς υπέρμετρο εγωισμό ..να κρατάμε ισορροπίες...
Μου άρεσε πολύ ένα κομμάτι από το βίντεο: "Να είσαι αληθινός σημαίνει να είσαι ανοιχτός να εμπιστεύεσαι
Να εμπιστεύεσαι ακόμα κι αν φαίνεται πως αυτό που εμπιστεύεσαι δεν είναι άξιο εμπιστοσύνης..μπορείς να το φανταστείς ? αυτό είναι το βάθος της εμπιστοσύνης "
Το ξέρω πως ακούγεται παράδοξο όμως η εμπιστοσύνη δείχνει πως σέβεσαι και τιμάς τον άλλον..
Όσο και να με διαψεύδουν οι Άνθρωποι πάντα πιστεύω θ ακουμπάω δίπλα τους με εμπιστοσύνη..κι ας με προδώσουν ..δεν μετανιώνω ποτέ!!
Μια ομορφιά η ανάρτησή σου Μαρία μου
Έρχομαι πάντα φτωχή και φεύγω πλούσια !!
Σ ευχαριστώ
Καλό βράδυ εύχομαι
Tα τελευταια ειδικά χρονια Δέσποινα μου το μελετω μεσα μου πολυ αυτο το με διαψεύδουν οι Άνθρωποι..και ομως..παντα καταλήγω πως με απογοητευουν οχι οι ανθρωποι αλλα οι προσδοκιες που εχω απο αυτους....
Ακριβως το κομμάτι που σημειωνεις με την εμπιστοσυνη ηταν αυτο που με εκανε να κανω το συγκεκριμενο βιντεο εγγραφη.:)
Ρίσκο είναι ..αν δεν ρισκάρεις δεν εχεις αδρεναλινη κι αν δεν εχεις αδρεναλινη δεν αξιωνεσαι τις πιο λεπτες συγκινησεις αυτης της ζωης.
Το να πεφτεις στο κενο του Άγνωστου..και μεσα σου μα και στων Ανθρωπων σου με χαμογελο προυποθετει ψυχη αγνή.Όπως τοτε που ημαστα παιδια..και δεν ειχαμε την εγνοια του κινδύνου.
Μεσα απο όλο αυτο ομως ζουμε αληθινα..και ο πονος και η χαρα ειναι οι οψεις του ιδιου νομισματος..εαν το συνειδητοποιήσουμε αυτο..τοτε αγγιζουμε στιγμές που ουτε πουλιωνται μα ουτε και αγοραζονται..ουτε βεβαιως και κατακτωνται.Απλα Δωρίζονται.
Δικο μου το ευχαριστω και η χαρα για το συν ταξιδεμα μας.
Όμορφο Ξημέρωμα εύχομαι απο καρδιας.Σε Φιλώ. :))
άλλη μια υπέροχη, μοναδική ανάρτηση! την καλησπέρα και τον θαυμασμό μου Μαρία μου...
Όμορφο βραδάκι και Καλό Ξημέρωμα Αντώνη μου.Το επόμενο είμαι σίγουρη θα αχτινοχαιδέψει το μικρό παιδί μέσα σου. Τρυφερό χαμογελο σου αφηνω.Σε Φιλώ. :))
πολύ όμορφη ανάρτηση!
καλημερα!
"Πυραμίδα ο άνθρωπος. Στη βάση του το κτήνος, στην κορφή ο θεός. Χρέος μας η ανηφόρα."
Καλημέρα και όμορφο μηνα ευχομαι εγκαρδίως.!! :))
Δημοσίευση σχολίου