Κυριακή 25 Μαρτίου 2012

Παραμιλητό μου.....

A N Θ Ρ Ω Π Ο Σ



ΕΚΕΙΝΟΣ που δεν εγκαταλείπει τα Θέλω του.
ΕΚΕΙΝΟΣ που κοιτά κατάματα τους φόβους του.
ΕΚΕΙΝΟΣ που αγκαλιάζει τα Μπορώ του.
ΕΚΕΙΝΟΣ που δεχεται τις αδυναμίες του.
ΕΚΕΙΝΟΣ που χαμογελα μετα απο ενα δυνατο χαστούκι.





ΕΚΕΙΝΟΣ που νοιώθει οτι θα είναι πάντοτε Μοναχικός
                                          αλλα όχι Μόνος.




ΕΚΕΙΝΟΣ που γνωρίζει τις δυνατότητες του.
ΕΚΕΙΝΟΣ που μαθητεύει στα λάθη του και τα αγαπά.








ΕΚΕΙΝΟΣ που αναβει τσιγάρο απ'την αστραπή παράτολμα.
ΕΚΕΙΝΟΣ που αγαπά χωρίς να επενδύει.











ΕΚΕΙΝΟΣ που χανεται στη Σιωπή του για να συναντήσει το Φως.


ΕΚΕΙΝΟΣ που Φλερτάρει αναιδώς την Αλήθεια της Καρδιάς του.
ΕΚΕΙΝΟΣ που στηριζει τα λόγια του με αντίστοιχες πράξεις
ΕΚΕΙΝΟΣ που αρκείται στα Απλά
ΕΚΕΙΝΟΣ που συναισθάνεται τη μηδαμινότητα του.
ΕΚΕΙΝΟΣ που Ορά τα ανείπωτα
ΕΚΕΙΝΟΣ που ακούει τα ανεπαίσθητα
ΕΚΕΙΝΟΣ που αντεχει τα παράλογα
ΕΚΕΙΝΟΣ που ανατρέπει τα δεδομένα
ΕΚΕΙΝΟΣ που επι κοινωνει Ψυχή.








♫ ✿⊱╮♫ 





10 σχόλια:

Summertime Blues είπε...

που χαίρεται κι αγαπά τη ζωή και που μοιράζεται τη χαρά του.
μόλις επέστρεψα από ένα απογευματινό περίπατο.
τί ωραία μέρα!
καλό βραδάκι.

kaiti1964 είπε...

Ναι Μαρία μου ...για όλα αυτά αξίζει να ονομάζεσαι ΑΝΘΡΩΠΟΣ !!!!
Εκπληκτικό κείμενο!!!!!
Ότι καλύτερο μπορούσα να διαβάσω για να δροσίσω την ψυχή μου !!

Σου στέλνω την αγάπη μου
και τα φιλιά μου:)))))))

ΜΑΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑΡΗ είπε...

Κι αυτός που δεν ξεχνά να θυμάται να παραμένει ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

AERIKO είπε...

Xαμογελο αληθινης ζωης ..αυτο είναι το σχόλιο σου.Το να μενουμε ταπεινά ευγνώμονες στα απλά ειναι υπέρβαση πια..Ότι δεν μοιραζομαστε περνά και χανεται...Τι ωραία Ζωη!!!...πόσοι το αντιλαμβανόμαστε αραγε αυτο..; Παρα τα δύσκολα της ειναι βαθειά Ωραία.!!

Καλημερα Blues..με πολλές όμορφες στιγμές.!! :))

AERIKO είπε...

Kαλημέρα Καίτη μου.:) Αξίζει να προσπαθούμε..να μη χάσουμε την Ουσία ,την ευαι(σ)θυσία μας δηλ..εξ'άλλου τα λάθη και τα πάθη οδηγούν στον εξαγνισμό μας.! :))

AERIKO είπε...

Αυτό αγαπημένη μου Μαρία είναι το δυσκολότερο σαφώς.Μια καθημερινή εσωτερική πάλη είναι..οι σελίδες του βιβλίου της ζωης μας γραφονται κάθε στιγμή...η τραγικότητα του μάταιου ειναι πως δεν γνωρίζουμε ποια θα είναι η τελευταία..οποια και αν ειναι ομως οφείλουμε να προσπαθουμε να γραφει μια και μονη λέξη: ANΘΡΩΠΟΣ.!

Όμορφη μέρα εύχομαι απο καρδιάς.! :))

Κώστας Κουκουζέλης είπε...

…κι ο άλλος ;
εκείνος που φοβάται;
εκείνος που κλαίει μετά από ένα χαστούκι;
εκείνος που δε γνωρίζει τις δυνατότητές του;
εκείνος που ξανακάνει τα ίδια λάθη;
εκείνος που κρύβεται στην αστραπή;
εκείνος που δε συναισθάνεται τη μηδαμινότητά του;
που δεν ακούει τα ανεπαίσθητα;
που δεν αντέχει τα παράλογα;
που δεν ανατρέπει τα δεδομένα;…

αυτός ο άλλος ;
δεν είναι άνθρωπος;

άνθρωπος είναι κι ο ένας , σκέφτομαι,
άνθρωπος είναι κι ο δύο…κι ο τρία…κοκ…

Καλό μου Αερικό,
ίσως να περιγράφεις τον ιδανικό άνθρωπο,
αλλά…ιδανικός άνθρωπος υπάρχει;
κι αν υπάρχει…
..δεν ξέρω…
λέω να σταματήσω κάπου εδώ
τον ειρμό μου

Όμορφη εβδομάδα χαμογελαστή !

υγ. παρατήρησα τη σοφή επιλογή σου
να γράφεις ΑΝΘΡΩΠΟΣ (όλα κεφαλαία)

Δέσποινα Γιαννάκου είπε...

Άνθρωπος
να κρύβει τις δυνατότητες αφήνοντας τον άλλον να τις ανακαλύψει
Και προς απάντηση του Κώστα:
να είναι αληθινός
να μπορεί να παραδέχεται τον πόνο.. να μην κρύβει το δάκρυ..
Και το κυριότερο να μην ενοχλεί..
όλα Ανθρώπινα αρκεί να σέβεται τον όποιον δίπλα ..
Υπέροχη και τρυφερή η ανάρτησή σου
Δύσκολο μα όχι ακατόρθωτο..
Άλλωστε η προσπάθεια μετράει δεν μας έλεγαν ?
Μια γλυκιά Καλημέρα Μαρία μου
Αισιόδοξη όσο μπορούμε!!
Σε φιλώ

AERIKO είπε...

Ατιθασε και αγαπημένε μου φίλε :)

ΑΝΘΡΩΠΟΣ θα πει ολα αυτα που αναφερεις..εφ οσον δακρυζει περηφανα αυγη και δείλι...αγκαλιαζοντας τα βαθυτερα του θελω.Μονο ετσι φτανουμε στο Μπορω...Ιδανικο δεν υπαρχει..μονο η προσπαθεια μας να φτασουμε οσο πιο μακρυα γινεται..απο το είδωλο ..οσο πιο μακρυα απο το ΕΓΩ μας τοσο πιο κοντα στην όαση της Ανθρωπιας..Μοναδικος δρομος, να διασχισουμε την ερημο μεσα μας..

Κανεις δεν μπορει να κρυφτει απ την Αστραπή..θα τον φωτισει οπου και να ειναι..οπως και αν νοιωθει..θελει τρέλλα να την προκαλεσεις και να αναψεις τσιγαρο απ αυτην.Αυτην την τρελλα την εχουν μονο οι βαθεια ωραιοι..αυτοι που δεχονται και γουσταρουν τις αδυναμιες τους..ακους τα ανεπαισθητα αντεχεις τα παραλογα και ανατρεπεις τα δεδομενα οταν εχεις πονεσει πολυ.

Και ο εξ ανθρωπισμος ποναει υπερβολικα αλλα αξιζει...να ματωνουμε ανοιγοντας το δρομο του Μπορω...

Άλλο να πηγαινω το πρωι στο φουρνο και να αγοραζω ενα ψωμι η ενα κρουασαν..και αλλο να οργωνω να σπερνω να θεριζω να ζυμωνω και να γευομαι των κοπων μου τον καρπό.

Χαμογελο ΟΛΟΦΩΤΟ και τρυφερη Καλημέρα σου αφήνω. :))

AERIKO είπε...

...΄0λα Ανθρώπινα αρκεί να σέβεται τον όποιον δίπλα ..:)

Ο Δρόμος της Ανθρωπιάς είναι μια πικρή διαδρομή..τα ξεφωτα ειναι ελάχιστα..και μονο μεσα απο τους αλλους μπορουμε να γνωρισουμε εμας.

Και βεβαια η προσπάθεια διπλομετρά..
ο αγαπημενος Λειβαδιτης βιωματικη αληθινη ποιηση ειπε το εξαισια μονα δικό..." Επάγγελμα μου: το Ακατόρθωτο."

Όσο αντεχουμε τοσο μπορουμε και αντιστροφως..χαμογελο στα δυσκολα αναιδως κοντρα..!! Και καταδυση εντος..!!Τα δυσκολα εχουν λογο υπαρξης σοβαρο..ας μην μηρυκάζουμε μόνο οτι μας αγκαθωνει..ας ζωγραφιζουμε συνθηματα ζωης στον τοιχο της πραγματικοτητας.

Καλημέρα Δεσποινα μου και Καλη εβδομάδα.! Χαμογελο και φιλί και απο εμένα. :))