Δευτέρα 5 Μαρτίου 2012

Αγώνας γόνιμος....

Ξενιτεμός είναι να μην 
στηρίζουμε   τα θέλω μας...
     γιατι ετσι
γίνονται ανίσχυρα τα μπορώ μας...




Γόνιμο κανει τον αγώνα της ζωής 
    η Σιωπή της καρδιάς.

Mα και το άρωμα εκείνης εκεί της εποχής
που δυναμώνει το μέσα μας..






H Ξενιτιά είναι πια βαθιά εντός...
και αν δεν περπατήσουμε πολύ εαν δεν
αρχίσουμε να φροντίζουμε συνειδητά τον
κήπο της ψυχής μας..θα μας πλακώσουν
τα ερείπια του χρόνου..και εκείνης της καθαρής
εποχής με τους αγώνες την ιδεολογία και
το άρωμα ανθρωπιάς που δεν ανασαίνουμε
εύκολα πια..







H Nοσταλγία είναι θάνατος αργός 
ενω το βιωματικό παρόν
η μονη νίκη με αντίπαλο το χρόνο..
και σύμμαχο το δρόμο... 
ένα ενώπιος ενωπίω 
καθαρά Ανθρωπινο.!



      αν και 
  δεν επιστρέφουμε απο εκει 
     που δεν φύγαμε ποτέ....


 Μονα δική 
   χαραμάδα φωτός 







Αν 
ευαισθητοποιηθούμε μέσα μας...
θα ανταμωθούμε
και με την πολυπόθητη χαραυγή 
και  τα χρώματα της
θα εξαλείψουν τη θλίψη 
και την πικρία..και το άρωμα
της ζωης θα ειναι 
δυνατότερο της ερημίας......








12 σχόλια:

Eυαγγελία είπε...

"H Nοσταλγία είναι θάνατος αργός ενω το βιωματικό παρόν η μονη νίκη με αντίπαλο το χρόνο.."

Ποσο αληθεια ειναι, και ποσο ποναει...

Καλο-ξημερωτη να εισαι, ξυπνωντας απο ονειρα γλυκα.

Δακανάλη Μαρία είπε...

οτι δε σε σκοτώνει σε κάει πιο δυνατό ακόμα και μέσα από τις στάχτες τις νοσταλγίας!!!

Την πιο γλυκια μου καλημέρα!!!!
Εύχομαι να μας χαρίσει ακόμα μια ηλιολουστη μέρα ο μήνας αυτός!!!

Να ανθίσουν οι κήποι της καρδιάς μας!

AERIKO είπε...

Xωρίς τον αυτοσαρκασμό...τον οποίο ομολογω η Τριανταφυλλένια μείωσε καποιο βραδυ με λιγες λεξεις της στο ελάχιστο..και τον πονο της ενσυναίσθησης δεν νομιζω πως θα μπορουσα να έχω λόγο έκφρασης.

Ότι μας πονά μας δυναμώνει..ειναι φιλος μας ο πόνος της αλήθειας ..φιλος καρδιακός.

Καλημέρα Νυχτοπαίδι μου..:) Δεν ειναι δύσκολο να μετατρέψουμε καθημερινες στιγμες σε χαμογελο ζωης..για μενα πια αυτο δεν ειναι όνειρο αφου το ζω με μάτια καθαρά.

Πολλα Χαμογελα και φιλι σου αφηνω.:))

AERIKO είπε...

Έτσι είναι...η νοσταλγια ειτε με σταχτες είτε με άρωμα μας κρατα δεσμιους πολλες φορες σε ενα εκει που αδικεί το τωρα μας.

Ο Ενεστωτας θελει χαμογελο κόντρα, θελει αγωνα εσωτερικό,θελει ψυχη, θελει πίστη ακλονητη,θέλει συνεχη φροντιδα ο κηπος για να ανθισει.

Μα κι οταν ανθίσει θελει προσοχή και επαγρύπνηση..γιατι καποια πραγματα δεν κατακτωνται..απλα δωριζονται..κι οπως εγραψα στη ρωγμη καποια ρόδα προτιμουν να αυτοπυρποληθουν παρα να επιτρεψουν σε χερι βεβηλο να τα κοψει.

Η Ομορφια πονα..αλλα περισσοτερο πονα η ανθρωπινη αδυναμία να χαμογελάσει και να ανασανει απλα αυτη την ομορφια.

Ανθισμενοι ειναι Τριανταφυλλένια μου και χωρις φραχτες αλλά όχι ξέφραγα αμπέλια.Ανηκουμε σε ενα είδος υπο εξαφάνιση πια..οφειλουμε να μαχομαστε για να μην αφανιστούμε.

Τρυφερο φιλι και πολλα χαμογελα σου αφηνω.:))

kaiti1964 είπε...

Ο αέρας της απλότητας έχει τη δύναμη να διώξει τη σκόνη του χρόνου που σκεπάζει την ψυχή !
Επιστροφή λοιπόν !!

Μαρία μου καλό απόγευμα και πολλά φιλιάααα :))))

AERIKO είπε...

Aπο τη μια..ΘΕΛΩ να πάρω τη Φυλή μου και να φύγω...απ την άλλη παλι μ'έμαθαν να μενω και να αγωνίζομαι...

Θα δείξει...η αγάπη στα απλά εκτος απο έμπνευση δίνει και δύναμη ψυχής μεγάλη..!!

Όμορφη εβδομάδα Καίτη μου..οσο συμπλέουμε αρμονικά δεν υπάρχει κίνδυνος να Ναυαγήσουμε στις ξέρες
των καιρών...

:)) Σε Φιλώ.!!

Νimertis είπε...

τη μόνη νοσταλγία που... νοσταλγώ είναι αυτή του παρόντος... αγαπημένη μου Μαρία... μοναδική όπως πάντα!

thalassaki είπε...

Συμφωνώ με το φίλο σου που νοσταλγεί τη νοσταλγία του παρόντος, έτσι αισθάνομαι κι εγώ. Υπέροχη εγγραφή Μαράκι. Καλό βράδυ με την αγάπη μου όλη :*

AERIKO είπε...

Eτσι είναι Αντώνη μου οταν η εντιμότητα μας καθορίζει αυτο το παρον..οταν η ανθρωπιά μας υπερβαίνει
την πίκρα των ανείπωτων και οταν η ψυχη και η καρδιά μας ειναι το χρωμα
και το αρωμα του κηπου της ζωης μας.

Χαμόγελο Ολοφωτο και τρυφερό φιλί σου αφήνω.!! :))

AERIKO είπε...

Eιναι οδυνηρή κατάκτηση αυτο...εαν δεν γινουμε εστω για λιγο πρόσφυγες εντος δεν μεταναστευουμε στη χωρα της συναισθηματικης νοημοσύνης...

Όταν φτάσουμε εκεί..τοτε ολα ειναι τοσο απλα τοσο καθαρά που επιτέλους Ζουμε καθε στιγμή με το είναι μας..το έχειν ετσι κι αλλοιως παντα για μας εμπαινε σε δευτερη μοιρα.

Όμορφο βραδυ αγαπημενη μου Eλενη
Μεγαλη ζεστη αγκαλιά πολλα φιλια και χαμογελα σου αφηνω. :))

evi είπε...

Μαρακι μου...

τι πιο ομορφο απ το μοιρασμα..
αυτο σκεφτηκα..
και τα δυσκολα και τα ευκολα..

AERIKO είπε...

Mου εφτιαξες τη μερα...τη βδομαδα το μηνα...ε ναι...αυτο θα πει ΑΝΟΙΞΗ..το μοιρασμα στα δυσκολα κυριως...

Να μπορουσες να μ εβλεπες τωρα...αυτο ευχομαι..ενα χαμογελο αληθινης ζωης για σενα για μενα για ολους μας.!!

Πολλα φιλια σου αφηνω...!! :))))