Παρασκευή 12 Νοεμβρίου 2010

Aπο τα βράχια του πουθενά....






Η Σίβυλλα στο παιδί


Σφίξου, παιδί μου,
Πάνω στο στήθος μου:
Η γέννηση είναι μία πτώση μέσα στις μέρες.

Από τα βράχια του πουθενά, πιο πάνω κι από τα σύννεφα,
Παιδί μου,
Πώς έπεσες χαμηλά!
'Ησουν πνεύμα, έγινες σκόνη!

Κλάψε, μικρό μου, για αυτούς και για μας!
Η γέννηση είναι μία πτώση μέσα στις ώρες!

Κλάψε, μικρό μου, προς το μέλλον, και ακόμα:
Η γέννηση είναι μία πτώση μέσα στο αίμα!

Και μέσα στη σκόνη,
Και μέσα στις ώρες...

Πού είναι οι λάμψεις των θαυμάτων του;
Κλάψε, μικρό μου: γέννηση μέσα στην βαρύτητα!

Πού είναι τα ορυκτά της γενναιοδωρίας του;
Κλάψε, μικρό μου: γέννηση μέσα στους υπολογισμούς,

Και μέσα στο αίμα,
Και μες στον ιδρώτα...

Αλλά θα σηκωθείς! Αυτό που σε τούτο τον κόσμο ονομάζουμε
Θάνατο, είναι μία πτώση στο στερέωμα.

Αλλά θα δεις! Σε τούτο τον κόσμο, να κλείνεις
Τα βλέφαρα, είναι μία γέννηση στο φως.

Ο θάνατος, μικρό μου, δεν είναι να κοιμάσαι, αλλά να εγείρεσαι:
Δεν είναι να κοιμάσαι, αλλά να επιστρέφεις.

Αρμένισε, μικρό μου! 'Ενα σκαλοπάτι ήδη το έχεις
Διαβεί... 


-'Εγερση προς την μέρα!


Τσβετάγιεβα Μαρίνα












6 σχόλια:

Καπετάνισσα είπε...

Η γέννηση είναι μια πτώση στις μέρες... μα η ζωή... αχ αερικό μου , η ζωή ανηφορική ή κατηφορική, με πεδιάδες ή βουνά , με ήλιους και βροχές είναι δική μας!

Πρέπει να μάθουμε, να τους μάθουμε να ζουν!
Τη στιγμή! Δεν γυρίζει πίσω ο χρόνος!
Ας ζήσουμε χωρίς πρέπει ....για να μπορέσει να αλλάξει ένα γράμματακι της γέννησης μας ....

Από πτ-ώ-ση ...σε υπέρτατη πτ-ή-ση!

Να έχεις μια όμορφη μέρα....

Ναύτης είπε...

τι είναι η πτώση;
ταξίδι κι αυτη
καλημέρα συνταξιδιώτισα

:)

AERIKO είπε...

Επώδυνα ανατρεπτικό..και έχω πέσει και έχω πετάξει αλλα τελικά προτιμώ να ισορροπω στη φαλτσέτα της αλήθειας μου.Μαζοχιστικο..; Eλαφρώς Ναί.Όταν το σύμπαν έβρεχε τα πρέπει εγω κρατούσα μαύρη ομπρέλα..κανένα δεν
με άγγιξε..μόνος δρόμος τα θέλω της Καρδιάς.Όποιος αντέξει Άντεξε.!!

Όμορφο βράδυ και Σ/Κ καλή μου.
Σε Φιλώ. :))

AERIKO είπε...

Tι είναι η πτώσηηη; Aφου τα ξέρεις..
βύθισμα στο βαθύ κυτταρικό σκοτάδι ίσον ανοδος στο φως και άνοιγμα σε νέα πελάγη ανεξερεύνητες θάλασσες και μονοπάτια Ζωής.

Θα το φτιάξω..γιατί πολύ απλα θα μπορούσα άνετα να το είχα γράψει εγω..ίσως και να έχω στα συρτάρια μου ένα παρόμοιο θαρρώ.

Καλό Ξημέρωμα Ταξιδιάρα Ψυχή. :))

Ανώνυμος είπε...

Συγκλονηστικο ....

Δεν εχω λογια ...

Το διαβαζω ξανα και ξανα ....


Σε ευχαριστωωω

AERIKO είπε...

Καλημέρα Δημήτρη.Ναι κάποιες λέξεις
συγκλονίζουν με την αλήθεια τους.
Να περνάς όμορφα. :))