Δευτέρα 30 Αυγούστου 2010

Που...;



Πού να βρω μια ψυχή 
σαρανταπληγιασμένη
κι απροσκύνητη, 
σαν την ψυχή μου, 
να της ξομολογηθώ;

Nίκος Καζαντζάκης

















16 σχόλια:

Ναύτης είπε...

καλημέρα Αερικο,

κι αμα τηνε βρεις
πε το και σε μένανε

καλη βδομάδα νά'χουμε!

Ναύτης είπε...

α, κι ένα που με προβληματίζει...

ποιά'ναι τούτη η κοπελλια που όλο βάζεις μωρε; μου αποσπα τη προσοχη απο αυτα που γράφεις...

:)

AERIKO είπε...

Σιγά μην τη βρώ εγώ με τη βλακεία που με δέρνει...ασε..της νυχτας τα καμώματα τα βλέπει η μέρα και γελά...

Δεν θα τη βρώ εγω..αυτή θα'ρθει κάποια στιγμή σε μένα..στο όνειρο δεν γυρίζω πλάτη ...μόνιμα πρόσφυγας εντός και κάτοικος στο νησί της Ουτοπίας. Η Κοπελιά μου φέρνει κάπως μέσα κι εξω γι'αυτο την κουβαλώ και τη σέρνω απο δω κι απο κει...

Καλημέρα και όμορφη εβδομάδα...!:)
Χωρίς χαχαχα..και τα χαμόγελα έστω και θλιμμένα αρκούν και περισσεύουν. :))

Katerina είπε...

καλή εβδομάδα να έχεις κούκλα μου
με πολλά χαμόγελα :))

Matriga είπε...

Τα βήματα όταν ακούς και τα γνωρίζεις
δεμένος μα ελεύθερος βαδίζεις, εκεί η αγάπη κατοικεί.

Όμορφο δοσμένο το βίντεό σου σαν την Νεράιδα που κρύβεις μέσα σου!

Καλή εβδομάδα και καλή αντάμωση ;)

AERIKO είπε...

Όμορφη εβδομάδα και σε σένα Κατερίνα μου με πολλές στιγμές ισάξιες σου.

Μετα την καταιγίδα βγαίνει το πιο όμορφο ουρανιο τόξο.Σε Φιλώ. :))

AERIKO είπε...

Έτσι είναι...δεν αλλάζει.

Όμορφο απογευματάκι Μαρία μου.
Χαμόγελο και Φιλί.! :))

Ανώνυμος είπε...

Χρόνε που γιαίνεις τσι πληγές
δως μου κι εμέ βοτάνι...
Διώχνε τσι μέρες σου γοργά
ο πόνος μου να γιάνει...
Μ.ΣΤΑΥΡΑΚΑΚΗΣ

Καλή εβδομάδα...!!!
Με χαμόγελα!!!

:)))))

AERIKO είπε...

Μέσα μου ο αέρας που φυσά
Δε λέει να ημερέψει
Μου ξεσηκώνει την καρδιά
Και μου σκορπάει τη σκέψη

Σα σπίθα από πυρκαγιά
Στα ύψη μ΄ανεβάζει
Κι έξω απ΄του κόσμου τ' όνειρο
Με μια σπρωξιά με βγάζει

Με στροβιλίζει σα φτερό
Στο πουθενά σε μια άκρη
Κι ύστερα μες στα μάτια σου
Με ακουμπάει σα δάκρυ

Με πάει ψηλά στον ουρανό
Μου λέει τώρα γκρεμίσου
Και 'γω σαν άστρο ρίχνομαι
Κι ακούω την ευχή σου

Μέσα μου ο αέρας που φυσά
Στιγμή δε λιγοστεύει
Μάλλον τρελά θα μ' αγαπά
Γι' αυτό έτσι με παιδεύει

Κι όταν του λέω πια δεν μπορώ
Κώπασε να ησυχάσω
Μου λέει όσο ζεις εγώ θα ζω
Κι άντε να σε χορτάσω...!!


Kαλή εβδομάδα Λία μου..!!Μόλις αποκάλυψα το επόμενο βίντεο.Εννοείται θα στο στείλω με τη μία.Πολλά Φιλιά.!! :))

Ανώνυμος είπε...

Είδες τι αγενής που είμαι;;;

Ούτε καλή εβδομάδα δεν σου ευχήθηκα!!!

Καλή εβδομάδα λοιπόν με πολλά χαμόγελα γιατί τα έχουμε ανάγκη!!!

Τα λέω σε σένα για να τ' ακούω κι εγώ..!!! :)))))

Ανώνυμος είπε...

Και εννοείται φυσικά πως περιμένω αφού μου τό 'πες!!!!

Φιλιά!!!!

AERIKO είπε...

Mακάρι να ήταν οι αγένειες έτσι...

Χαμόγελο Ναι...παντος καιρού Στιγμών και Περιστασεων..χαχαχα...ασε..

Την Τρέλλα μου μέσα..Τι θυμήθηκα τώρα..μυαλό δε βάζω..!!
Τα λέμε...:))

υιος ασωτος είπε...

Ξέρεις, τούτο του Καζαντζάκη, μου θυμίζει Όσκαρ Ουάιλντ, να, στον μικρό ψαρά. Εκεί προκαλούσε και διαμαρτύρετο στην Μοίρα του,λίγο ως πολύ της ζητούσε και τα ρέστα. Μάτια για να βλέπει, που δεν ήθελε να δει, καρδιά που να αγαπά και που είχε, όμως, πως να τον αφήσει ο άκρατος εγωισμός, για να πάρει τους καρπούς της προσφοράς.Εκεί αν θέλεις βρίσκεται και το μυστικό, μισό γιομάτο το ποτήρι ή μισό άδειο;Τώρα,ναι, υπάρχουν τέτοιες ψυχές, όμως τα αντανακλαστικά είναι σε θέση, μπορούν να δουν με τα μάτια της καρδιάς ή αυτό ικανοποιούνται ξύνοντας πληγές ή και φτιάχνοντάς, έχε το νου σου, καλή μου φίλη, άστο το όνειρο να έρθει και αν μπορείς κράτα το αν όχι περίμενε το επόμενο, αλλοίμονο αν υπεισέρχεται ο κακός σύμβουλος, ο γεροντοκορισμός, ή το τη λέγουν οι άλλοι.Καλή σου ημέρα σε σε και την παρέα σου.υιος+ασωτος

AERIKO είπε...

χαχαχα Σωτήρη μου έχεις δίκιο καλέ μου..αλλά..έχω φύγει εδώ και χρόνια σε άλλα λημέρια.Φρόντισε ο Θάνατος γι' αυτό.Το όνειρο είναι όνειρο.Αλλά και η πραγματικότητα σκληρή.Είμαστε κάτοικοι του Νησιού της Ουτοπίας γι αυτο και αντέχουμε και γι αυτο κι o βαρκάρης μας αφήνει τελευταίους.

Έχουμε Γκάζια σε μυαλό Ψυχή και Καρδιά..κι ισορροπούμε άξια στην κόψη της κάθε στιγμής όπως κι αν έρθει αυτή.Εμένα με τρομάζουν τα ευχάριστα...τα δύσκολα μ αγαπούν και τ αγαπώ.Ονειρεύομαι ναι αλλά πίστεψε με δεν ονειροβατώ.Με αφήνει παντελώς αδιάφορη η μιζερια..άλλο πονώ άλλο τρώγομαι με τα ρούχα μου.Και το τι θα πούν οι άλλοι καλό ή κακό τιμά μόνο αυτούς...εμένα δεν με αφορά.

Το ποτηρι της Ζωής είναι Άδειο...ή το γεμίζεις ή σε κόβει.Είμαστε ελεύθεροι επιλογών..κι αυτο μας κάνει ανθρώπινους.

Καλύτερα στριμμάδα ή αλλοιώς γεροντοκορισμός..παρά σούργελο και
φελλός να επιπλέω και να μολύνω τη θάλασσα της Ζωής.

Καλημέρα καλέ μου Φίλε..το Αερικό μην το Φοβάσαι..τα καταφέρνει πάντα κόντρα στους σκατόψυχους και στις προβλέψεις.

Σε Φιλώ.! :))

Γιώτα είπε...

Τα χαμηλοπετάγματα πονάνε και πληγώνουν....
Έχω μια εντύπωση, πως έμαθα να πετώ ψηλότερα...
Η ζωή δε μας χαρίζεται Μαρία μου, μας ανήκει ολοκληρωτικά! Εύχομαι να σ΄αγκαλιάζει....
Φιλιά σου στέλνω... πολλά!
*Απο τα αγαπημένα μου το βίντεο.. μάλλον θα σου το κλέψω κι αυτό!
Καλό βραδάκι.. χαρούμενο ξημέρωμα!

AERIKO είπε...

Tίποτε δεν μας χαρίζεται μόνο τα πολύτιμα..:) Δικό σου..!!

Μου έλειψες..!! όμορφο βράδυ εύχομαι.
Χαμόγελο και πολλά Φιλιά.! :))