Κυριακή 25 Απριλίου 2010

Άρρητο





Υπάρχει λένε, κάπου σε αυτόν τον κόσμο, ένα κάστρο..
Είναι φτιαγμένο από πέτρα, από πέτρα και πάγο, 
και τα τείχη του υψώνουν ίσαμε τον ουρανό! 
Τα παράθυρά του δεν φαίνονται απο τα πυκνά σύννεφα, 
και στην πύλη του, που είναι τριγυρισμένη από νερό, 
κολυμπάνε θηρία άγρια, μανιασμένα, με δόντια κοφτερά 
και μάτια σα σαίτες. 

Στην περιοχή υπάρχει πάντα σκοτάδι, γιατί το κάστρο 
το κυκλώνουν τεράστια βουνά, τόσο μεγάλα που κρύβουν
τον ήλιο και μόνο η σελήνη φαίνεται κάποιες βραδιές.
 Kαι θα σας πω γιατί μόνο η σελήνη. 
Βλέπετε, όταν έρχεται η σειρά της να φυλάξει 
τον ουρανό, την ώρα που ο ήλιος επιστρέφει σπίτι του 
να ξεκουραστεί, επειδή εκείνη είναι πολύ μελαγχολική, 
κλαίει, γιατί βλέπει τον κόσμο, ετσι άσχημος που είναι, 
και κλαίει. και το κλάμα της είναι σαν τραγούδι. 
Η φωνή της είναι τόσο όμορφη, τόσο μελωδική και κρυστάλινη, 
που όλοι σταματάνε  ό,τι κάνουν, για να την ακούσουν. 
Και τα βουνά παραμερίζουν στο πέρασμά της, 
και της κάνουν τόπο να περάσει, και υποκλίνονται μπροστά 
στην τόση ομορφιά της.

Έτσι λοιπόν μπορεί και φαίνεται, αυτή και καμία άλλη, 
απ' τα μεγάλα παράθυρα του κάστρου. 
Και εκείνες τις βραδιές που το τραγούδι της
είναι περισσότερο μελαγχολικό και γεμάτο θλίψη,
εκείνες μόνο τις βραδιές, ένα κεφάλι αχνοφαίνεται
σε κάποιο απ' τα παράθυρα, πίσω από τις κουρτίνες.
Και αν κοιτάξεις καλύτερα, αν κοιτάξεις 
με τα μάτια της ψυχής και όχι με αυτά που φέρει
το σώμα σου, τότε μπορεί να μην δεις καθαρά 
αυτό το πρόσωπο, αλλά σίγουρα θα δεις 
τα δάκρυα που πέφτουν.

Και κείνες οι βραδιές λένε, 
τα αστέρια σταματάνε να λάμπουν,
γιατί επισκιάζονται  απ' το φως του φεγγαριού
τα σύννεφα σκορπάνε,να αφήσουν τον ουρανό καθαρό,
τα βουνά χαμηλώνουν να μην εμποδίζουν
την πορεία της υπέροχης αυτής φωνής, 
και οι δράκοι, οι προστάτες του κάστρου,
 σταματάνε το πέταγμά τους, 
κρύβονται στις φωλιές τους και μένουν εκεί,
ξεχασμένοι και παρμένοι αλλού..αυτού του κάστρου.
Άλλοι λένε οτι θα είναι γεμάτο αμύθητα πλούτη, 
άλλοι οτι θα ζει κάποιος άρχοντας εκεί μέσα,
αποτραβηγμένος απ' τα εγκόσμια,
με μοναδική συντροφιά τα βιβλία του,
και άλλοι λένε άλλα, κατεβατά 
της φαντασίας τους,για μάγισσες,
δαίμονες, ξωτικά .......

Αυτοί όμως που έχουν πλησιάσει το κάστρο,
μία από αυτές τις νύχτες,
που ο ουρανός είναι καθαρός και την στιγμή
που διπλώνονται στις σπηλιές τους οι δράκοι,
αυτοί οι τυχεροί, έχουν δει 
το πρόσωπο στο παράθυρο. Λένε οτι εκεί μέσα 
μένει μια νεράιδα όμορφη,
μια νεράιδα μικρή και λυπημένη, 
που μια μέρα άφησε την νεραιδοχώρα, 
και εγκαταστάθηκε σ' αυτό το κάστρο, 
στο κάστρο που της έφτιαξαν η Γη
 και η Θάλλασα....

Κλείστηκε εκεί, κατα πως λένε, 
μη αντέχοντας την κακία των ανθρώπων
και την πονηριά που τους κυβερνάει,
το ψέμα, την υποκρισία, την δουλοπρέπεια ,
την ασχήμια, τα άσκοπα μεγάλα λόγια..... 
Κλείστηκε εκεί και θα ξαναβγει, 
λένε όσοι ελπίζουν, 
για να δώσει ομορφιά στους γύρω της 
όταν η ψευτιά και η υποκρισία εκλείψει....

12 σχόλια:

Γιώτα είπε...

'Ενας κόσμος αλλιώτικος μαγικός... που πάντα θα με(μας)συγκινεί! Σαν το κάστρο με τις αξίες και τις αλήθειες της ζωής... που θα στέκει απείραχτο στους αιώνες...
Καλό βράδυ νάχεις πριγκιπέσσα!
Φιλιά σου στέλνω κι ευχές που θα γίνουν χαμόγελα!

D.Angel είπε...

Τι όμορφο!!!
Είμαι λίγο απαισιόδοξη όμως!
Δεν νομίζω να βγεί σύντομα από κει!
Κι αν θες τη γνώμη μου, και πολύ καλά θα κάνει! Είναι όλα τόσο δύκολα εκεί έξω!Φιλιά πολλά και καλή εβδομάδα γλυκιά μου!
Είμαι σίγουρη πως την εχεις συναντήσει.........

AERIKO είπε...

Γιωτα γνωρίζεις καλά την αγάπη μου για τα παραμύθια..παιδικό κατάλοιπο αφου είχα την τυχη να ζήσω μια υγιή παιδικότητα.Ναι .. το πόσο δύσκολο είναι να τις στηρίζεις αυτές τις αξίες και να μη συμβιβάζεσαι είναι μια αλήθεια που πονά αρκετό κόσμο σήμερα. Φιλια κι απο μένα.!:))

AERIKO είπε...

Δεν είναι απαισιοδοξία ο ρεαλισμος.Ούτε αυτοί που αγαπούν τα παραμύθια ξεγελιούνται εύκολα.Ναι την ξέρω καλά.!Ευτυχώς ήρθε το Φεγγάρι μου και με έβγάλε απο κει μέσα.

Αντεύχομαι Άγγελε μου.Καληνύχτα κι ένα τρυφερό φιλί σου στέλνω.! :))

Thech®sennone™ είπε...

πολύ όμορφο/

μπράβο σου.

AERIKO είπε...

Ψάξε μονοπάτι απάτητο
απ' τα βλέφαρα διώξε τον ύπνο
Φίλα τους προδότες σου στο δείπνο
xάραξε πορεία για το άρρητο.

Αυτο είναι το μονοπάτι όσων απέμειναν να φέρονται και να νιωθουν ανθρωπινα. Για το δικό σου τρόπο έκφρασης και γραφής τι να πώ..!!Δεν χωρούν λόγια μόνο ουσιαστικές σιωπές.Καλημέρα και όμορφη εβδομάδα να έχουμε..ο καθένας όσο αντέχει τόσο μπορεί.

Walking in vain είπε...

Εγώ δεν είμαι απαισιόδοξος , πιθανότατα να μην βγει αλλά υπάρχουν και άλλες με την ίδια στάση ζωής και που ξέρεις ίσως κάποτε σε κάποιο άλλο παραμύθι συναντηθούν.
Ίσως βέβαια να μην τα έλεγα αυτά αν δεν είχα μόλις γυρίσει από ένα όμορφο ταξίδι που με έκανε να θυμηθώ ότι υπάρχει ακόμα καρδιά.
Να έχεις ένα όμορφο βράδυ καλή μου.

AERIKO είπε...

Χαίρομαι που ταξίδεψες όμορφα ..να σου θυμίσω μόνο πως καρδιά υπάρχει πάντα..μακάριοι όσοι την ακούνε.Εγώ φίλε μου δεν πιστεύω στη μοναξιά άλλά στην επιλεγμένη κατα διαστήματα μοναχικότητα.Όταν είμαστε έντιμοι με τον εαυτό μας τότε είμαστε και με τους άλλους.Σου Χαρίζω ένα στίχο αγαπημένου τραγουδιού και σε θερμοκαλημερίζω.! :)

"ΑΔΕΙΟ ΠΟΤΗΡΙ Η ΖΩΗ ή ΤΟ ΓΕΜΙΖΕΙΣ Ή ΣΕ ΚΟΒΕΙ".Επιλογή μας λοιπόν.!

D.Angel είπε...

Πέρασα να ευχηθώ καλό μήνα!
Φιλιά πολλάαααααα
Σμουατς

AERIKO είπε...

Kαλό Μήνα Αγγελούδι μου.Με υγεία και πολλές στιγμές ισάξιες σου.Φιλιά κι απο εμένα.! :)

alex είπε...

αν την καλέσεις θα βγει

AERIKO είπε...

Εξαρτάται..!! Δυστυχως σ αυτη τη ζωη τα αυτονοητα δεν ειναι δεδομενα.

Κι αυτο πιστευω ειναι που κανει τη στιγμη μας συναρπαστικα διδακτικη.

Καλως ήρθες στα θραύσματα.Όμορφο βραδάκι εύχομαι.! :)