Τρελαίνει τις πυξίδες τ ουρανού τ' αγιάζι
θολό ποτάμι ο κόσμος και κυλά...
Μεσα απο τις σκιές του πόνου
στο φως μιας αστραπής ανακαλυπτεις
απρόσμενα τη δυναμη της στιγμής.
Κι αυτη η δυναμη εχει το προσωπο της ανθρωπιάς
και της ευαισθησίας αυτής που ατυχώς κάποιες
ανεκπαίδευτες ψυχες θεωρούν αδυναμία.
Τωρα η νυχτα σωπαίνει...γλυκόπικρος κι αψύς
ο ψίθυρος της. Δεν υπάρχει λέξη
πιο λαμπερή απο την ψυχή σου
και λύπη πιο γλυκιά απ'το χαμογελο σου.
Κυρίαρχος ο ήχος της ουσίας των σιωπών σου
με ταξιδεύει με εμπνέει και με ηρεμεί.
Να έρχεσαι λοιπόν στον ύπνο μου ανάλαφρα
και τρυφερά για να αντέχω την αλήθεια μου.
Το ξέρω δεν με παίρνει για πολλά
μα είμαι δίπλα σου καθώς βραδιάζει.
17 σχόλια:
Θα χαλάσω την ομορφιά της σιωπής σου... μόνο για μια Καληνύχτα!
Γλυκά όνειρα...καλό ξημέρωμα...
Τί όμορφα τα λόγια σου Αερικό μου;
Δεν υπάρχει λέξη
πιο λαμπερή απο την ψυχή σου
και λύπη πιο γλυκιά απ'το χαμογελο σου.
Πόσο τρυφερό και γλυκό πλάσμα είσαι;
Τιμή μου που σε συναντησα και στο λέω από καρδιάς!
Φιλιά πολλά και καλο σου βράδυ
οσοι νομιζαν οτι ξερουνε ειναι αυτοι που ξαφνιαστηκαν...
Καλό σου ξημέρωμα κι από εδώ, Αερικό μου. Το αγάπησα ακόμα πιότερο επειδή το "άγγιξες" με το δικό σου τρόπο. Να είσαι καλά, αυτό πρώτα. Φιλιά!
Οι σιωπές της ψυχής μόνο να ομορφαίνουν μπορούν τις στιγμές που μοιραζόμαστε.Όμορφο Ξημέρωμα Γιώτα μου.:)
To τσιγάρο που καπνίζουμε εμείς Άγγελε μου δεν κόβεται γιατι ανάβει απ'την καύτρα του φεγγαριoύ.Και το ποτό που μας μεθά είναι οι στιγμές μας..όπως κι αν έρχονται πολυτιμες ειναι.Και δική μου χαρά να συναντω ομορφες ψυχες τουτου του ευλογημένου τόπου στο μετεριζι τσ'αθρωπιας.Γιατι εκει συναντηθηκαμε πρωτη φορα αν θυμάσαι.
Καληνύχτα Χαμόγελο και Φιλί.Και είπαμε...Άσπρο πάτο...!! :)
http://www.youtube.com/watch?v=_comvpYYor4
Όσοι νομίζαν οτι ξέρουνε έχουν χάσει προ πολλού την πρώτη ουσία την αρχή κι αλλου 'ναι τα αληθινά κι αλλου σκαλίζουνε..
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη κόλαση απ'αυτη..
Καλό Ξημέρωμα με όνειρα ασημόλουστα σταθερά στο ύψος των στιγμών σου. :)
Αγαπημένο μου Θαλασσάκι αυριο είναι μια άλλη μέρα.!..Κι όπως εγραψα απόψε μπορεί το ουράνιο τόξο να αργεί να φανεί όμως δεν θα πάψω στιγμή ν αγαπώ με πάθος και τα επτα του χρώματα αλλά και την κάθε σταγόνα της βροχής που πάντα προηγείται.Πολλά Φιλιά..θα έχεις σύντομα νέα μου.! Όμορφο ξημέρωμα απο καρδιάς. :)
Εκείνος ο ψίθυρος τραγούδι ξεχασμένο, νομίζουμε, φωνή από το βάθος του είναι, τα αυτιά χοντρόπετσα αδυνατούν τον ήχο κάλεσμα να ακούσουν, όμως μέσα βαθιά μας, τραγούδι αρχέγονο, στο κάλεσμα προτρέπει και εκείνο που χρειάζεσαι, καρδιά μονάχα, για να λάβεις μέρος, στον δρόμο, για τον χορό των αισθήσεων.
.................................................................
Συνέρχομαι σε ευχαριστώ που ανησυχείς.
To αρχεγονο σου το μεταφερω εδω με στιχους μιας και με συντροφεψε αξια και χθες βραδυ..! Καρδιά έχουμε και ψυχή μας περισσεύει παρ όλη την αγρύπνια και την ενσυναίσθηση.Όλα περνουν και φεύγουν καλέ μου φίλε..μόνο οι στιγμές που μοιραζόμαστε μετρούν.Δικό σου μαζι με την Καλημέρα και τις θερμότερες ευχες μου για γρήγορη επάνοδο.:)
Ξυπνάς και του καθρέφτη τη λίμνη αναταράζεις·ζαρκάδια ξαφνιασμένα θα πεταχτούν.Θα φύγουν για τα δάση κι από το είδωλό σου
θα λείπουνε τα μάτια και η φωτιά.
Θα ψάξεις τους δικούς σου, τυφλός και τρομαγμένος·ήρθε ο καιρός να μάθεις ποιοι σ' αγαπούν,μα η πόλη είναι άδεια κι ο μάντης Τειρεσίας
θ' αφήσει το χρησμό του στην ξένη γη, σε ξένη γη.
«Τυφλός είναι κι εκείνος που κάνει ότι δεν ξέρει,πως πίνει απ' το πηγάδι το σκοτεινό·που, ό,τι τον κατατρώει, ανάγκη το 'χει κάνει
ή στην αυλή το κρύβει, να ξεχαστεί».
Την ώρα αυτή στον κάμπο ομίχλη κατεβαίνει·τα σκιάχτρα, τα κουρέλια θα φοβηθεί;Τρέξε να ψηλαφήσεις την πλάση ακριβέ μου,
το μπράτσο της απλώνει, να κρατηθείς.
Ξέρω πως τα bit τρέχουν σιωπηλά
στις υπερλεωφόρους της πληροφορίας.
Θεωρία πεδίου ηλεκτρομαγνητικού
έχω διδαχθεί επαρκώς,
κυκλώματα ξέρω αρκετά
καθώς και ικανά στοιχεία ηλεκτρονικής
έτσι ώστε να μη με τρομάζει
της επιστήμης των Τηλεπικοινωνιών
ο υπέρλαμπρος αστερόης ουρανός.
Γνωρίζω λοιπόν ότι τα bit άηχα είναι.
Οι ήχοι είναι από πράγματα πολύ πεζότερα,
κινητηράκια δηλαδή κι ανεμιστήρες
ίσως κι ελαττωματικά τροφοδοτικά,
πράγματα ζωτικά μεν για την απαγωγή
της ανεπιθύμητης θερμότητας
και την κυκλοφορία των ηλεκτρονίων,
όχι όμως καθ᾿ εαυτά ουσίες ζώσες
και προορισμένες για οργάνωση ανώτερη,
όπως οι μνήμες, οι επεξεργαστές,
οι διαμορφωτές, οι αποδιαμορφωτές,
οι κωδικοποιητές κι οι αποκωδικοποιητές.
Όμως εμένα μ᾿ αρέσει να νομίζω
πως και η σκέψη θόρυβο μπορεί να προκαλεί
και πάταγο καμιά φορά να κάνει.
Έτσι, αφήνομαι στον ήχο
του υπολογιστή μου ή του modem,
στο βουητό του δέκτη ή του πομπού
και λέω μέσα μου:
«νάτες οι σκέψεις που αναμεταξύ τους ομιλούν
τρέχοντας πέρα-δώθε και ξεσαλώνουν...»
Μα με τρομάζει όταν ξαφνικά
μένουν ξεκρέμαστα όλα στον αέρα,
μετέωρα με το θανατηφόρο άνοιγμα
κάποιου βάρβαρου διακόπτη.
Και μετά απορώ:
Τι γίναν όλα αυτά τα bit,
πού πήγαν, πού χάθηκαν
καθώς καμαρωτά οδεύαν
ως παρελαύνουσες μαθήτριες
προς ένα εκτυπωτή, ένα δίσκο, ή μιά οθόνη,
πριν καταφέρουν να γίνουν γράμμα,
εικόνα,
ήχος,
περιοχή συγκεκριμένης μαγνήτισης
ή φως;
Kαλησπέρα Μαρία :)
Τα bit είναι σιωπηλά
http://www.youtube.com/watch?v=SiF-y45TV0A
Nαι είναι.:)Όμορφο βράδυ και Καλό Σ/Κ
Σταύρο μου.
"το ξερω δεν με παίρνει για πολλά.."
επειδή διακρίνω παράπονο σου θυμίζω πως "ΟΥΚ ΕΝ ΤΩ ΠΟΛΛΩ ΤΟ ΕΥ ΑΛΛΑ ΕΝ ΤΩ ΕΥ ΤΟ ΠΟΛΥ"
Kαι Ο Δημόκριτος ειχε πει: "Ευτυχισμένος είναι όποιος έχει περιουσία και νου , γιατί χρησιμοποιεί την περιουσία του σωστά στις περιστάσεις που πρέπει.."
Μοναδική Ψυχούλα εισαι!
Σβήνω τα φώτα μου να δω πως άρχισα τα ποιο καλά παιδιά πιστεύουν παραμύθια γυρνάω στα πρώτα μου σε κείνα που άφησα βλέπω ένα όνειρο που κόβει σαν αλήθεια Φρόνιμα κούκλα μου λέω στην ψυχή μου όλα θα γίνουν όπως τα 'χουμε σχεδιάσει στο φως θα γίνεσαι ξανά δική μου και στο σκοτάδι θα σε χάνω μες τα δάση Τους φόβους ξέμαθα σε κύκλους κλείνομαι δεμένο πάνω μου το ψέμα της ζωής μου στα φώτα έμαθα σκιά να γίνομαι ξένο καράβι μιας θάλασσας δικής μου Όμως το ψέμα μου τα βράδια λύνεται παίρνει ζωή απ΄ τη ζωή γίνεται αλήθεια τι κι αν το αίμα μου κρασί δεν γίνεται σκοτώνουν τα όνειρα όταν γίνονται συνήθεια ...Oδυσσεας Ιωαννου.
Δεν ξερω αν ειναι ευτυχια να εχεις ψυχη και νου εναρμονισμενα ξερω ομως οτι δεν θ αλλαζα αυτο που ειμαι για ολο το χρυσαφι του κοσμου.Βροχουλα μου χαρα για μενα ειναι οι στιγμες που μοιραζομαι.Σ ευχαριστω που με συντροφευεις και στα νεα μου ταξιδια.Καληνυχτα Χαμογελο και Φιλι.! :)
Κόσμος περαστικός, σκιές ορφανές,και ανεκπαίδευτες ψυχές που κρίνουν με στόμφο.. ο κόσμος μας.
Καλημέρα καλή εβδομάδα πάντα με χαμόγελο
Noσταλγω την ευθραυστότητα αλλοτινων εποχων..νιώθω τόσο τυχερή που μεγάλωσα μέσα σ'ένα υγιές περιβάλλον.!Κι έτσι δεν μπήκα ποτέ στον πειρασμό να προσεγγίσω το συναίσθημα με διακανονισμο.!:)
Όμορφη μερα και Καλό Μήνα γεμάτο με ανάσες στιγμές.! :))
Δημοσίευση σχολίου